معرفی و دانلود کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم

معرفی کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم

در کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم نوشته‌ی اسماعیل نادری داستانی اجتماعی در بستر یک خانواده‌ی ایرانی روایت شده است. شخصیت اصلی داستان در پی کشف حقیقت‌هایی درباره‌ی گذشته‌ی خود و خانواده‌اش، به بررسی پرونده‌های سیاسی و اجتماعی می‌پردازد. در این کتاب با روایت داستان‌های فرعی در دل ماجرای اصلی، از نگاه یک خانواده‌ی ایرانی به دنیای تاریک و پیچیده‌ای از بی‌عدالتی وارد می‌شویم.

درباره‌ی کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم

کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم نوشته‌ی اسماعیل نادری با تم‌های اصلی حقیقت‌جویی، یافتن هویت، عدالت و تأثیرات تاریخ بر زندگی فردی و اجتماعی افراد، قصه‌ی افراد خانواده‌ای را روایت می‌کند که در موقعیت‌های مختلف زندگی واکنش‌های گوناگونی دارند و در برابر مشکلات خانوادگی، فشارهای اجتماعی و تأثیرات سیاست بر زندگی روزمره، دست به اعمال سرنوشت‌سازی می‌زنند. کتاب بی‌دادگاه سیا جلد دوم داستانی است درباره‌ی مبارزه، امید و تلاش برای ایجاد تغییر در شرایطی که به نظر غیرممکن می‌آید. در این کتاب نویسنده با طرح شخصیت‌های متعدد و داستان‌های فرعی، جامعه‌ی ایرانی را به تصویر می‌کشد و با نگاهی انتقادی به روایت بخش‌هایی از تاریخ معاصر ایران می‌پردازد.

چالش‌هایی که هر یک از شخصیت‌ها در کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم با آن رو‌به‌رو هستند، به گونه‌ای طرح شده که نمایانگر مشکلات اکثریت افراد جامعه باشد و به این وسیله نقدی که به سیاست و تأثیر آن بر زندگی روزمره‌ی آدم‌ها در ایران وارد است، به زبان ساده و در قالب گفت‌و‌گوهای صمیمی روایت شده است.

این کتاب توسط انتشارات آئی سا در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.

کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کسانی که به رمان‌های اجتماعی و مسائل روز جامعه‌ی ایرانی علاقه‌مندند، مناسب است.

در بخشی از کتاب بی‌دادگاه سیا - جلد دوم می‌خوانیم

قصد داشتم به همه بفهمانم این کوتاه‌بینی و هجوم ددمنشانه و عکس‌العمل‌های ناشایست و بی‌خردانه و از همه بدتر ناشیانه‌ی شما که فقط نام و بالطبع گوشه‌ی بسیار جزئی و اندک این علم بسیار گسترده را شنیده و از طریق گوش تجربه کرده‌اید، چه‌ها که بر سر من و اسلاف پیشین من نیاورده! بگویم که چه‌طور جبر تاریخ و محیط در حال سبقت زندگی عامل فشار و بیش از همه، اهرم فشار خود را بر گرده‌های ناتوان یک مطرود و یک مجروح به‌دور‌مانده از غافله وارد آورده و به آستانه‌ی نابودی‌اش کشانده بود.

بله. همین ناتوانی باعث شده بود تا من نیز به ناچار از قافله باز بمانم و این‌طور دست‌وپابسته راهی میدانی به این بزرگی شوم. چه‌طور بگویم؟! از همان نخست کپ کرده بودم. حتی نگاه‌های خوش‌بینانه و مشوق پدرم که اغلب در این‌گونه مواقع راه‌گشای بسیار مطمئنی برایم بود، کاری از پیش نبرده و بالطبع قادر نشده بودم تا تکانی را هرچند اندک در مغز حیران و به‌سختی گره‌خورده‌ام پدید آورم. بالأخره هم ناچار شدم قید آن‌هایی را که می‌دانستم خیلی وقت‌گیر هستند بزنم. البته همان نگاه سطحی و خواندن طوطی‌وار آن‌ها نیز کلی زمان می‌برد. با این حساب، تصمیم گرفتم هرکدام که زودتر از همه مرا به پاسخ می‌رساندند، مد نظر قرار دهم و احیاناً اگر وقتی باقی بود به بقیه بپردازم، اما چه سود؟! انگار تا آن زمان هیچ‌وقت از نزدیک با هیچ‌کدام‌شان روبه‌رو نشده و دست‌وپنجه نرم نکرده بودم.

متأسفانه این هم چاره‌ی کار نبود. یکی از یکی سخت‌تر و دست‌وپاگیرتر. خلاصه عرض کنم؛ از تعداد دویست‌وسی سؤال، تنها به پنجاه‌ودو، سه‌تایی از آن‌ها، غلط یا درست، پاسخ گفتم که بیش از نیمی از آن‌ها نیز مربوط به آزمون هوش بود. از همان‌جا کاملاً مطمئن شدم که دیگر هیچ شانسی برایم وجود نخواهد داشت. یعنی با وجود صدوپنجاه هزار داوطلب پسر و دختر که مخصوصاً شش ‌هزار نفر از آن‌ها از پیش گزینش شده و به دانشگاه‌ها راه می‌یافتند، چه‌طور می‌توانستم امیدوار به قبولی باشم؟!