معرفی و دانلود کتاب بازیگر و هدف: راهکارهایی عملی برای عبور از بن بست‌های بازیگری

معرفی کتاب بازیگر و هدف: راهکارهایی عملی برای عبور از بن بست‌های بازیگری

کتاب بازیگر و هدف، نوشته‌ی دکلان دونلن راهنمایی جامع و کاربردی برای بازیگران تئاتر است و به آن‌ها می‌آموزد چطور موانع موجود بر سر راهشان در مسیر بازیگری را دور زده و خود را از بن‌بست‌ها نجات دهند. دکلان دونلن کارگردان و نویسنده‌ی کارکشته و معروف انگلیسی در این کتاب به مخاطبان خود می‌آموزد که چطور می‌توانند به شکلی باورپذیر در نقش خود فرو روند و به شکلی حرفه‌ای آن را بازی کنند.

درباره‌ی کتاب بازیگر و هدف

شاید بتوان گفت بازیگری هنری است که هر فردی از ابتدای تولدش آن را فرامی‌گیرد و به انجام آن می‌پردازد. کودکی نوپا را در نظر بگیرید؛ موجودی کوچک، نابالغ و خام که آماده است تا هر حرکت والدین خود را آنالیز کند، آن‌ها را فرابگیرد و در نقشی که آن‌ها برایش آماده کرده‌اند فرو رود. او یاد می‌گیرد که خندیدن و شادی می‌تواند موجب جلب محبت اطرافیانش گردد، گریه و بدخلقی ممکن است نگرانی و واکنش منفی والدینش را در پی داشته باشد و برای طلب خواسته‌های خود باید دست به حرکاتی بزند که آن‌ها را متوجه منظورش سازد. به همین ترتیب کودک بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و نقش‌های بیشتری را فرامی‌گیرد. او یاد می‌گیرد برای ارتباط با دیگران و پیدا کردن دوست باید چه نقشی را بپذیرد و برای رسیدن به خواسته‌هایش چه نقشی. او مدام به اطرافیان خود نگاه می‌کند، هر حرکت و اکت و رفتار آن‌ها را تحلیل می‌کند و آن‌ها را از بر می‌شود. کودک گاهی برای جلب توجه، پیدا کردن دوست و رسیدن به خواسته‌هایش در نقش شخصیتی مودب و دوست داشتنی فرو می‌رود و گاهی مثل نقش منفی داستان‌ها تبدیل به شخصیتی سرکش و نافرمان و طغیانگر شود.

پس بدین‌ترتیب می‌توان گفت بازیگری امری کاملا ذاتی و فطری است و مثل هنرهایی نظیر نقاشی و نویسندگی و نوازندگی نیاز به آموزش خاصی ندارد؟ اگر چنین است، پس چطور می‌توانیم توانایی خود را در این هنر ارتقا بخشیم و تبدیل به بازیگری ورزیده و چیره‌دست شویم؟ چه چیزهایی در بازیگری فطری است و چه چیزهایی را ما با استفاده از کلاس‌ها و دوره‌ها و کتاب‌ها می‌آموزیم؟ چند سال طول می‌کشد تا قله‌ی این هنر را فتح کنیم؟

دکلان دونلن (Declan Donnellan) در کتاب بازیگر و هدف (The actor and the Target) به تمامی سوالات بالا پاسخ می‌دهد و راهکارهایی عملی برای تقویت بازیگری به مخاطبان خود ارائه می‌دهد. او که به‌عنوان نویسنده و کارگردان، آثاری درخشان در کارنامه‌ی کاری خود دارد، معتقد است که برخلاف آنچه تصور می‌شود بازیگری هنری اکتسابی و آموختنی نیست و امری ذاتی‌ است که ما از ابتدای تولد به آن مشغولیم و آموزش تنها می‌تواند ما را از بند مقاومت برهاند و به ما امکان دهد که آزادانه در نقش شخصیت‌های مختلف فرو رویم و زندگی‌ها را بازی کنیم.

دکلان دونلن در کتاب بازیگر و هدف از موانعی که بر سر راه هر بازیگری وجود دارد صحبت به میان می‌آورد و شرح می‌دهد که ما چطور می‌توانیم این موانع را دور زده و نقش خود را به بهترین شکل ممکن بازی کنیم. از عناوین فصول این کتاب می‌توان به «هدف»، «ترس»، «کنش و واکنش»، «هویت، پرسونا و نقاب» و... اشاره کرد.

کتاب بازیگر و هدف به همت علی منصوری به فارسی ترجمه شده و توسط انتشارات افراز به چاپ رسیده است.

کتاب بازیگر و هدف برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای بازیگران و دانش‌آموختگان رشته‌ی ادبیات نمایشی و سینما مناسب و آموزنده و کاربردی خواهد بود.

در بخشی از کتاب بازیگر و هدف: راهکارهایی عملی برای عبور از بن بست‌های بازیگری می‌خوانیم

همواره میان آن‌چه احساس می‌کنیم و توانایی ما برای ابراز آن یک شکاف وجود خواهد داشت. هرچه بیشتر خواهان کوچک‌تر کردن این شکاف باشیم و بیشتر بخواهیم که حقیقت را بگوییم، بیشتر دهن باز خواهد کرد. ما به‌طور مداوم نقش بازی می‌کنیم. نه به این خاطر که عمداً بخواهیم دروغ بگوییم، بلکه به این دلیل که چاره‌ی دیگری نداریم. خوب زندگی کردن به‌معنای خوب نقش بازی کردن است. هر لحظه از زندگی ما یک اجرای نمایشی کوچک است. حتی در خودمانی‌ترین لحظات هم حداقل یک ناظر و تماشاگر داریم: خودمان.

در لحظات بحرانی این عدم توانایی در ابراز خود، درد زیادی را متوجه ما می‌کند. سن بلوغ می‌تواند سفری به جهنم قلمداد شود، چرا که مدام به ما احساس درک نشدن دست می‌دهد. علاقه‌مندی‌های اولیه، تنها در دلتنگی‌های شاعرانه خوشی‌هایی ناب به‌نظر می‌آیند. ما نه تنها از خیال پس‌زده شدن عذاب می‌کشیم، بلکه از این بیچارگی منزجرکننده هم به ستوه می‌آییم که هرگز قادر به ابراز آن‌چه احساس می‌کنیم نخواهیم بود. از طرفی احساسات ما سرکش و متلاطم هستند و از طرف دیگر، میزان مخاطره هم به‌طرز وحشتناکی بالاست: «هیچ کس درک نمی‌کند چه دارد بر سر من می‌آید. و بدتر از همه این‌که من هم دارم همان کلیشه‌های قدیمی دیگران را بلغور می‌کنم.»

در سن بلوغ، ما کشف می‌کنیم که هر چه بیشتر بخواهیم حقیقت را بگوییم، واژه‌هایمان بیشتر رنگ دروغ به خود می‌گیرند. اما برای بالغ شدن ناچاریم که با فرایند پست «نقش بازی کردن» کنار بیاییم، زیرا بازی کردن تنها کاری‌ است که از دستمان برمی‌آید. با بازی کردن به نزدیک‌ترین موقعیت ممکن به حقیقت می‌رسیم.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
1: نمی‌دانم چه می‌کنم
2: هدف
3: ترس
4: یک گریز
5: دوراهی‌ها
6: نمی‌دانم چه می‌خواهم
7: کنش و واکنش
8: نمی‌دانم که هستم
9: مرئی و نامرئی
10: هویت، پرسونا و نقاب
11: ماتریس
12: نمی‌دانم کجا هستم
13: نمی‌دانم چطور باید حرکت کنم
14: کنترل
15: من نمی‌دانم که باید چه احساس کنم
16: نمی‌دانم چه می‌گویم
17: تمرین‌های متن خیالی
18: باورپذیری
19: نمی‌دانم چه بازی می‌کنم
20: زمان
21: سه انتخاب ناخوشایند دیگر
بعدالتحریر
یادداشتی در مورد نظم