معرفی و دانلود کتاب بادبادک باز

معرفی کتاب بادبادک باز

کتاب بادبادک باز نخستین رمان و اثری ماندگار از خالد حسینی، نویسنده افغانستانی ساکن آمریکا است. این اثر داستان زندگی امیر و حسن در جریان بی‌نظمی‌ها و تغییرات افغانستان و سال‌های پس از آن را به تصویر می‌کشد.

کتاب بادبادک باز چه ویژگی‌هایی دارد؟

بادبادک باز (The Kite Runner) نخستین بار در سال 2003 منتشر شد. از جمله ویژگی‌های برجسته این رمان این است که نویسنده به خوبی با درد و رنج مردم افغانستان آشنا می‌باشد و ظلم و غم حاکم بر این مردم را به وسیله رمانش به گوش جهانیان رسانده است. نویسنده کتاب بیان می‌کند از تجربه‌های شخصی‌اش برای توصیف کابلِ پیش از جنگ و تصویر کردن زندگی پناهندگان افغان استفاده کرده است. بادبادک باز با وجود مشهور نبودن نویسنده‌اش از آغاز انتشار بسیار مورد توجه قرار گرفت، به سرعت شناخته شد و نویسندگان و منتقدان مختلفی از کشورهای مختلف نقد و نظرات خود را درباره این کتاب منتشر کردند. این کتاب برای مدت چند هفته در صدر لیست کتاب‌های پرفروش نیویورک تایمز قرار داشت و به 48 زبان دنیا نیز ترجمه شده است.

داستان کتاب بادبادک باز:

کتاب بادبادک باز داستان دو پسر به نام‌های امیر و حسن است که با هم دوستان صمیمی‌ هستند و در کابل زندگی می‌کنند. امیر پسر مردی ثروتمند است و حسن فرزند خانواده‌ای فقیر است که خدمت‌کار هستند. توجه ویژه‌ای که پدر امیر به حسن دارد و اختلاف طبقاتی میان امیر و حسن باعث می‌شود امیر در سن دوازده سالگی به دوستش، حسن خیانت کند. هنگامی‌که افغانستان مورد حمله روس‌ها قرار می‌گیرد، امیر به همراه پدرش به آمریکا مهاجرت می‌کند. او در طول سال‌های زندگی‌ خود به خاطر خیانتش به حسن عذاب وجدان دارد به‌طوری که در شادترین موقعیت‌های زندگی‌اش هم لحظه‌ای آسوده نیست. هنگامی‌که امیر متوجه می‌شود حسن و همسرش در افغانستان به‌دست طالبان کشته شده‌اند و تنها یک فرزند از آن‌ها باقی مانده است، تصمیم می‌گیرد برای جبران گذشته به افغانستان برگردد و فرزند حسن را نجات دهد.

فیلم سینمایی بادبادک باز:

در سال 2007 بر اساس رمان بادبادک باز خالد حسینی فیلمی ‌به همین نام توسط مارک فورستر، کارگردان آلمانی – سوئیسی ساخته شد. این فیلم نامزد جایزه‌های سینمایی معتبر و متعددی از جمله اسکار شده است.

درباره خالد حسینی نویسنده کتاب بادبادک باز:

خالد حسینی (Khaled Hosseini) نویسنده و پزشک افغان تبار و ساکن آمریکا است که در سال 1965 در کابل متولد شد. در کودکی پدرش به عنوان دیپلمات وزارت خارجه افغانستان به همراه خانواده به پاریس اعزام شد و چند سال بعد به دلیل شرایط سیاسی افغانستان بر کنار شد و به ایالات متحده آمریکا درخواست پناهندگی سیاسی داد که پذیرفته شد. حسینی بیشتر افتخارات و شهرتش را به خاطر رمان‌های «بادبادک باز» و «هزار خورشید تابان» است. به طور معمول کتاب‌ها و شعرهایی که توسط نویسندگان افغان و ایرانی نوشته می‌شود در ابتدا به زبان فارسی منتشر می‌شوند و بعد به انگلیسی و زبان‌های دیگر ترجمه می‌شود. وجه تمایز کتاب‌های خالد حسینی با دیگر نویسندگان ایرانی و افغان این است که از ابتدا آثارش را به زبان انگلیسی نوشته و از همان زمان با استقبالی جهانی روبه‌رو شده است. با وجود این که حسینی به زبان‌های فارسی، پشتو، فرانسه مسلط است، انگلیسی را برای نوشتن انتخاب می‌کند.

در بخشی از کتاب بادبادک باز می‌خوانیم:

هر دوی ما به کسانی که همه­‌ی زندگی‌­شان را به پای ما ریخته بودند، خیانت کرده بودیم. تازه این را هم فهمیدم که رحیم خان مرا به این‌جا آورده که نه تنها تقاص گناهان خودم، بلکه تقاص گناهان بابا را هم پس بدهم. رحیم خان گفت: «تو همیشه به خودت سخت می‌­گیری.»

من علی را وادار نکردم پایش را روی میز بگذارد. من که طالبان را توی خانه­‌ی بابا نیاوردم تا حسن را با تیر بزنند. اما من بودم که علی و حسن را از خانه بیرون کردم. یعنی این قدر بعید است که تصور کنیم اگر این کار را نمی­‌کردم همه­‌ی اتفاقات نوع دیگری رخ می­‌داد؟ شاید بابا آن‌­ها را با ما به آمریکا می‌­آورد. شاید حالا حسن هم برای خودش خانه‌­ای، شغلی، خانواده­‌ای داشت، صاحب یک زندگی بود در یک کشور، که هزاره­‌ای بودن یا نبودنش برای کسی اهمیتی نداشت. جایی که حتی مردم نمی­‌دانند هزاره‌­ای یعنی چه. رحیم خان گفته بود هنوز هم راهی برای بازگشت هست.

با پسری کوچک و یتیم، پسر حسن، یک جایی توی کابل تمام می‌­شد. یک زمانی حسن مرا خیلی دوست داشت، بیشتر از همه، طوری که هیچ‌کس مرا دوست نداشته و نخواهد داشت. حالا او رفته بود، اما پاره تنش، پسرش، زنده بود و توی کابل منتظر بود. رحیم خان در گوشه­‌ی اتاق نماز می­‌خواند. صبح تاریکی که در برابر آسمان سرخ در حال رکوع بود. صبر کردم تا نمازش تمام شود. بعد گفتم می‌­خواهم به کابل بروم و گفتم که صبح به خانم و آقای کالرول تلفن کند. گفت: «برایت دعا می­‌کنم.»