معرفی و دانلود کتاب از عشق و از خاک

معرفی کتاب از عشق و از خاک

کتاب از عشق و از خاک به قلم ارنست گینزِ با متنی روان و گیرا داستان زندگی شخصی به نام مارکوس را به تصویر می‌کشد که با کمک وثیقه از محاکمه به دلیل قتل آزاد و به مزارع هربرت تبعید شده تا روی زمین‌های آن‌جا کار کند.

داستان کتاب از عشق و از خاک (Of Love and Dust) از پس نگاهی قضاوت‌گونه و صدالبته دوستانه به زندگی شخصیت‌های داستان، در خطوط در هم شکسته‌ی سیاه و سفید به دنبال آن معنای حقیقی چندگانه می‌گردد. حقیقت پیوسته‌ای که نه سیاه است و نه سفید...

این کتاب حکایت داستان سیاه‌ها و سفید‌هاست، کتابی که در آن که این دو رنگ در هم می‌آمیزند و حقیقتی را به تصویر می‌کشند که در واقع هیچ کدام از این دو نیست. این داستان از زاویه دیدمردی سیاه پوست به نام جیم کلی است که در مزرعه مردی سفید پوست مشغول به کار است.

با ارنست گینز بیشتر آشنا شویم:

ارنست جیمز گینز (Ernest J. Gaines) که در 15 ژانویه‌ی سال 1933 در فضایی مشابه داستان‌هایش چشم به جهان گشود هم‌اکنون در شهر اسکار ایالت لوئیزیانا در کنار همسرش زندگی می‌کند. این در حالی است که آن‌ها مالکیت قسمتی از زمین‌های زراعی مربوط به کودکی گینز را به علاوه‌ی کلیسای محل تحصیل وی در اختیار دارند.

او، شخصیت‌ها را ملموس و واقعی تصویر می‌کند و اغلب داستان‌هایش را درباره‌ی مردم حومه‌ی شهرهای ایالت موطنش می‌نویسد. حوادث اغلب این داستان‌ها در شهری خیالی به نام بایون می‌گذرد که برخی از منتقدین آن را با سرزمین خیالی یوکناپاتافای ویلیام فاکنر قابل مقایسه می‌دانند.

برجسته‌ترین اثر این نویسنده، «زندگی‌نامه‌ی خانم جین پتیمن» معرفی شده است و داستان ارزشمند «درسی پیش از مردن» او نیز جایزه‌ی ملی حلقه‌ی منتقدین کتاب را به‌ عنوان بهترین داستان از آن خود کرده است. همچنین او مدال ملی علوم انسانی را به خود اختصاص داده و از طرف محفل هنر و ادبیات فرانسه به لقب شوالیه مفتخر گردیده است.

گینز در خارج از ایران نویسنده‌ای تقریباً شناخته‌ شده و مورد اقبال است که علاوه بر تدریس بسیاری از آثارش در دانشگاه‌ها، 4 اثر از او تاکنون به‌ صورت فیلم تلویزیونی ساخته و پخش شده‌اند. در عرصه‌ی ترجمه نیز، به زبان‌های زیادی از جمله فرانسه، اسپانیایی، آلمانی، روسی و چینی، خوانندگان نقاط مختلف دنیا با نام او آشنا هستند.

برخی از جوایزی که ارنست گینز موفق به کسب آن‌ها شد:

- برندۀ جایزه‌ی دوس‌پسوس (1993)
- عضویت والاس استگنر (1957)
- برندۀ مدال ملی علوم انسانی (2000)
- برندۀ جایزه‌ی نویسنده‌ی لوئیزیانا (2000)
- برندۀ جایزه‌ی هنری فرمانداران ملی (2000)
- برندۀ جایزه‌ی صفحه‌ی طلایی آکادمی موفقیت (2001)
- برندۀ جایزه‌ی ملی حلقه‌ی منتقدان کتاب برای داستان (1993)
- عضویت در مؤسسه‌ی جان دی. و کاترین تی. مک‌ آرتور (1993)

در بخشی از کتاب از عشق و از خاک می‌خوانیم:

آن شب حول و حوش ساعت هفت مارکوس می‌آمد خانه. (من خانه نبودم. با اسنوک و بروبچه‌ها رفته بودیم بایون پی الواتی. این ننه‌مارگارت بود که ساعت آمدن مارکوس را بهم گفت.) صبح ساعت شش از خواب بلند می‌شود و می‌رود میدان‌گاهی که بار یدک‌ها را خالی کند و تا ساعت سه بعدازظهر برنمی‌گردد. دو ساعتی توی ایوان دراز می‌کشد. بعد می‌رود زیر شیر آب تمام تنش را می‌شوید.

این موقع خانه بودم. تو آشپزخانه داشتم شلوار کارم را اتو می‌کردم. خیال کردم می‌خواهد شال و کلاه کند و جایی برود. اما بعد از شستن خودش، رفت توی اتاق و خوابید. صبح فرداش رفتیم مزرعه. هنوز هم با من حرف نمی‌زد. بیش از یک هفته بود که یک کلمه هم با هم حرف نزده بودیم. برای ناهار که برگشتیم از بارکش پرید پایین و چپید توی خانه. از وقتی رفته بود تو نخ لوئیز، اولین بار بود که با من به میدان‌گاهی نمی‌آمد.

برای عوض کردن یدک‌های پر با خالی، از کنار خانه‌ی بن‌بن رد شدم، لوئیز توی ایوان نشسته بود و چشمش به تراکتور بود. وقتی با دو بار یدک خالی به خانه برگشتم هم همچنان چشم به راه مارکوس بود. بعد از ظهر تو مزرعه جوانک از بقیه جا ماند و ناچار شد توبره کول بگیرد. غروب که از کار برگشتیم از یدک پایین جست و تپید توی خانه. وقتی می‌رفتم یدک‌های پر از ذرت را جلوی انبار بگذارم، باز هم لوئیز را چشم‌انتظار دیدم. این دفعه ایستاده بود.

موقع برگشت زن جوان را با دخترکش دیدم در حیاط قدم می‌زد. جوری نگاهم می‌کرد که انگار می‌خواهد چیزی بپرسد. اما حتی با تکان دادن سر هم با هم سلام علیک نکردیم.

همان شب لوئیز برای ننه‌مارگارت پیغامی می‌فرستد: «صبح برای کارهای خونه نیا، عصر بیا.» پیرزن صبح می‌رود ماهی‌گیری و عصر بین ساعت چهار، چهارونیم راهی خانه‌ی بن‌بن می‌شود. شب وقتی مرد کیجن از خانه بیرون می‌رود، ننه‌مارگارت و تیت توی ایوان نشسته‌اند.