معرفی و دانلود کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها

معرفی کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها

کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها، مجموعه داستانی مدرن، از امیررضا بیگدلی نویسنده خوش‌نام سال‌های اخیر حوزه ادبیات است. بیگدلی در این کتاب که مشتمل بر سیزده داستان کوتاه و بعضاً خیلی کوتاه است، به جنبه‌های درونی شخصیت‌ها و ویژگی‌های وجودی آن‌ها می‌پردازد.

درباره کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها:

رویکرد جدید نویسندگان برتر ایرانی، استفاده از قالب‌های مدرنی‌ست که به فردیت افراد و زوایای پنهان شخصیت‌های داستان می‌پردازد. این شیوه یکی از راه‌های ایجاد احساس هم‌ذات‌پنداری در خواننده است که تاثیر زیادی در توفیق و مقبولیت کتاب دارد.

از این جهت کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها را می‌توان جزء آثاری به حساب آورد که با واکاوی و پرداختن به درونیات شخصیت‌ها، آگاهانه مسیر داستان‌نویسی را تغییر داده و با جریان ادبیات مدرن همراه شده است.

امیررضا بیگدلی در کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها با نگارش داستان‌هایی تحت عناوین: بیب‌بیب، خانه دارد می‌سوزد، پیش از این، سرد، هواکش، آلاچیق، ماهی قز‌ل‌آلا، روزبه‌روز، آدم‌ها و دودکش‌ها، آلاسکا، دو پیکر، گردنه‌ی آوج و ابرهای کوچک، در به وجود آوردن یک احساس خوشایند و لذت خواندن داستان کوتاه، موفق بوده است.

کتاب حاضر با کمک شخصیت‌پردازی‌های جذاب، پیرنگی اصولی و نشان دادن ابعاد مختلف یک قضیه از دیدگاه شخصیت‌های مختلف، یکی از بهترین آثار بیگدلی به‌شمار می‌رود.

کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

کسانی که به آثار ادبی کوتاه علاقمندند با خواندن کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها از سیزده داستان جذاب بهره‌مند خواهند شد.

با امیررضا بیگدلی بیشتر آشنا شویم:

امیررضا بیگدلی تیر ماه 1349 در تهران متولد شد. او بعد از فارغ‌التحصیلی در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه آزاد کرج، به صورت حرفه‌ای داستان‌نویسی را آغاز کرد و به عضویت کانون نویسندگان کرج درآمد. بیگدلی در سال 1375 داستان کوتاهی با عنوان «باتلاق» به چاپ رساند. علی اشرف درویشیان، محمدرضا صفدری، رضاعابد، کامران سلیمانیان مقدم در کنار یکدیگر جمع ادبی تشکیل داده بودند و به نقد و بررسی کتاب‌های مختلف می‌پرداختند.

در بخشی از کتاب آدم‌ها و دودکش‌ها می‌خوانیم:

راستی چقدر جالبه. پدرت رو هم چند وقت پیش دیدم. چی‌کار می‌کنه؟ می‌دونی؟ ازش خبر نداری؟ چیه؟ چیزی شده؟ یکی دو ماه پیش بود که داشتم می‌رفتم همدان. گردنه رو حسابی برف گرفته بود؛ گردنه‌ی آوج نگه‌داشتم تا یه چیزی بخورم که چشمم افتاد بهش. از من دور بود. اول گمون نمی‌کردم که اون باشه، اما خودش بود. خوب شناختمش. خیلی پیر شده. از ماشین اومدم پایین و رفتم طرفش.

یه مشت کاغذ گرفته بود دستش و نشسته بود روی یه تخته‌سنگ و به مسافرهایی که می‌اومدند و می‌رفتند نگاه می‌کرد. می‌دونی که؛ اون‌جا سرِ گذره. همیشه پُره از مسافر و مسافرکش. چه برفی می‌بارید. می‌ترسیدم گمش کنم. رفتم سراغش. من رو نشناخت. گفت که نمی‌دونه من کی‌ام. راستی چیزی پیش اومده؟ آخه یه‌طوری بود. خواستم بهش بگم که کی هستم که یه‌دفعه یه اتوبوس نگه‌داشت و اون تند پرید توی اتوبوس.

کمی نگاش کردم و برگشتم طرف قهوه‌خونه. خیلی دلم می‌خواست ببینمش و باهاش حرف بزنم. می‌خواستم از تو سراغی بگیرم. برام خیلی جالب بود. بعد از نمی‌دونم چند سال. کجا؟ آره. بدجوری برف می‌بارید. تو قهوه‌خونه یه جایی نشسته بودم که می‌تونستم اتوبوس‌هارو ببینم. دیدم پدرت دوباره رفت و نشست روی همون تخته‌سنگ. داشت به این‌ور و اون‌ور نگاه می‌کرد. جا خوردم. چون گمون می‌کردم با اون اتوبوس رفته. اما نرفته بود.

همین‌طور که نگاش می‌کردم یه‌دفعه از جاش بلند شد؛ نگو یه اتوبوس داشت نزدیک می‌شد. اتوبوس که نگه‌داشت دیگه ندیدمش. باز گمون کردم سوار شده که بره. اما از پشت اتوبوس اومد بیرون. رفت سراغ یه اتوبوس دیگه. اول دورش چرخی زد و از شیشه‌هاش مسافرها رو نگاه کرد. بعد رفت تو و کمی بعد اومد بیرون. راستش گمون کردم داره گدایی می‌کنه...

فهرست مطالب کتاب

بیب‌بیب
خانه دارد می‌سوزد
پیش از این
سرد
هواکش
آلاچیق
ماهی قز‌ل‌آلا
روزبه‌روز
آدم‌ها و دودکش‌ها
آلاسکا
دو پیکر
گردنه‌ی آوج
ابرهای کوچک