معرفی و دانلود کتاب ظلمت در نیمروز

معرفی کتاب ظلمت در نیمروز

کتاب ظلمت در نیمروز یک رمان تاریخی و سیاسی و مشهورترین اثر آرتور کستلر است. این داستان حول محور زندگی روباشف، یک کمونیست عالی‌رتبه می‌گردد که به اتهام خیانت به حکومتی که خودش در شکل‌گیری آن نقش پررنگی داشته به زندان می‌افتد و مورد محاکمه‌ی نمایشی قرار می‌گیرد. این کتاب، اثری تأمل‌برانگیز است که در سال 1998 از سوی مؤسسه‌ی مدرن لایبرری، در رتبه‌ی هشتم فهرست صد رمان برتر قرن بیستم قرار گرفت.

درباره‌ی کتاب ظلمت در نیمروز

آرتور کستلر (Arthur Koestler) اولین بخش رمان ظلمت در نیمروز (Darkness at Noon) را با عنوان «دادرسی اول» آغاز می‌کند؛ زمانی که روباشف به سلول قدم می‌گذارد و در پشت سرش بسته می‌شود. روباشف یک زندانی سیاسی معمولی نیست. او از رهبران دولت کمونیستی کشور است که مأموریت داشت، اروپا را برای حمایت از کمونیسم ترغیب کند. کسی که مسئولیتش محکوم کردن مخالفان حزب بود، اما حالا خودش به اتهام خیانت دستگیر و بازداشت شده است. این رهبر عالی‌رتبه در زمان فعالیت خود به مرور به مشکلات رژیم پی می‌برد و درمی‌یابد رژیم آرمان‌گرایی که زمانی برای برپایی‎اش از جان مایه گذاشته بود، حالا به سراشیبی فساد فروغلتیده است.

با وجود اینکه روباشف در مکالماتی کوتاه به ضعف‌های سیستم اشاره داشته اما هیچ‌گاه علیه آن اقدامی انجام نداده است. با این حال همین موضوع زمینه‌ساز اتهاماتش می‌شود و پس از بازنشستگی‌اش به عنوان مخالف خطرناک رژیم به زندان می‌افتد. در رمان ظلمت در نیمروز، خواننده به مرور با سیر افکار روباشف در خاطرات، مکالماتش در بازجویی‌ها و صحبت‌های رمزی با زندانی‌های دیگر به گذشته‌ی او پی می‌برد و رشد فکری و جهان‌بینی دگرگون‌شده‌ی او را به چشم می‌بیند.

ظلمت در نیمروز؛ آشکارگر تاریکی‌های نهفته در یک سیستم توتالیتر

آرتور کستلر این رمان سیاسی را در سال 1940 منتشر کرد و با اینکه در کتاب نامی از شوروی و ژوزف استالین نمی‌برد، اما تمامی وقایع نشان از ماجرای دوران پاک‌سازی بزرگ استالین و محاکمات نمایشی او در اواخر دهه‌ی 1930 میلادی دارد. او در این رمان از دولت شوروی تحت عنوان «حزب» نام می‌برد، آلمان نازی را «دیکتاتوری» خطاب می‌کند و شخصیت استالین را «شماره‌ی یک و رهبر حزب» می‌نامد.

کستلر خود نیز از اعضای فعال حزب کمونیست بود اما پس از اقدامات ناامیدکننده‌ی حزب در دوران پاک‌سازی از آن کناره‌گیری کرد. ازاین‌رو در این داستان شخصیت روباشف را با الهام از تجربیات شخصی و تلفیق آن با سرگذشت برخی از قربانیان محاکمات استالینی خلق کرده است. او از این طریق درگیری‌های فکری یک انقلابی کهنه‌کار و سالخورده را ترسیم می‌کند که افراطی‌گری‌های رژیمی را که خودش برای بنیان‌گذاری و شکل‌گیری‌اش تلاش کرده، قابل دفاع نمی‌بیند. آرتور کستلر با این رمان تاریخی و سیاسی به شکلی تأثیرگذار و تأمل‌برانگیز ناامیدی و سرخوردگی خود را از کمونیسم ابراز می‌کند.

اثری که با نگاهی روان‌شناختی، وقایع را از زمان دستگیری تا زندان و محاکمه‌ی روباشف شرح می‌دهد؛ کسی که سال‌های بسیاری از عمر خود را صرف آرمان‌های حزب کرده است اما حالا همین آرمان‌ها در حال قربانی کردن خودش است. آرتور کستلر بدین شکل ماهیت رژیم استالین را آشکار می‌سازد و نشان می‌دهد نظامی که برای رسیدن به اهدافش، هر وسیله‌ای را توجیه می‌کند، چطور می‌تواند تهدیدی مداوم علیه اخلاقیات و جان افراد بی‌گناه باشد.

کتاب ظلمت در نیمروز، این رمان تاریخی و سیاسی را مژده دقیقی به فارسی برگردانده و نشر ماهی آن را در دسترس مخاطبان علاقه‌مند قرار داده است.

در نکوداشت کتاب ظلمت در نیمروز

• اگرچه این کتاب اثری درخشان در ادبیات زندان محسوب می‌شود اما احتمالاً ارزشمندترین جنبه‌ی آن تفسیر اقرارنامه‌های غیرواقعی و اجباری مسکو به قلم کسی است که دانش و شناختی دقیق از روش‌های یک حکومت تمامیت‌خواه دارد. (جورج اورول، روزنامه‌ی New Statesman)

اقتباس فرهنگی از کتاب ظلمت در نیمروز

• در سال 1950 سیدنی کینگزلی (Sidney Kingsley) نمایشنامه‌نویس آمریکایی با اقتباس از رمان سیاسی و تاریخی ظلمت در نیمروز نمایشنامه‌ای را به نگارش درآورد که در سال 1955 به شکل یک اجرای تلویزیونی در مجموعه برنامه‌ی Producer’s Showcase از شبکه‌ی ان‌بی‌سی پخش شد.

کتاب ظلمت در نیمروز برای شما مناسب است اگر

• به خواندن داستان و رمان تاریخی و سیاسی علاقه دارید.
• در پی مطالعه‌ی یکی از بهترین آثار کلاسیک قرن بیستم هستید.
• دلتان می‌خواهد رمانی بخوانید که وقایع سیاسی جهان در طول تاریخ را با روایتی پر از تعلیق پیش رویتان بگذارد.
• می‌خواهید در خلال مطالعه‌ی داستانی جذاب، نسبت به ماهیت رژیم استالین آگاهی پیدا کنید.
• قصد دارید با روایتی تأثیرگذار، به شکل عمیق‌تر و ملموس‌تری درباره‌ی قدرت و معنای اخلاق در یک سیستم تمامیت‌خواه بیندیشید.

در بخشی از کتاب ظلمت در نیمروز می‌خوانیم

جوانک که تحمل سکوت داخل ماشین را نداشت، گفت: «تندتر برو.»

راننده بى‌آن‌که سر برگرداند، شانه‌هایش را بالا انداخت. وقتى روباشف سوار ماشین شده بود، سرد و بى‌اعتنا نگاهش کرده بود. روباشف یک بار تصادف کرده بود و مردى که پشت فرمان آمبولانس نشسته بود، همین‌طور نگاهش کرده بود. تحمل این ماشین‌سوارىِ کُند و پُرتکان در آن خیابان‌هاى ساکت، در نور لرزان چراغ‌هاى ماشین، کار سختى بود. روباشف بى‌آن‌که به همراهانش نگاه کند، پرسید: «چقدر مانده؟» کم مانده بود پس از آن بگوید: تا بیمارستان. مأمور اونیفورم‌پوش مسن‌تر گفت: «نیم‌ساعتى طول مى‌کشد.» روباشف پاکت سیگارش را از جیبش بیرون کشید، سیگارى به لب گذاشت و بى‌اختیار پاکت را دور چرخاند. مأمور جوان با بى‌ادبى تعارفش را رد کرد. مأمور مسن‌تر دو تا برداشت و یکى را به راننده داد. راننده براى تشکر دستى به کلاهش زد و همان‌طور که یک دستش به فرمان بود، سیگار همه را روشن کرد. دل روباشف کمى باز شد؛ در عین حال، از دست خودش ناراحت شد. فکر کرد حالا چه وقت احساساتى‌شدن است. اما نمى‌توانست در برابر وسوسه حرف‌زدن و ایجاد صمیمیتِ انسانى در پیرامون خود، هرچند اندک، مقاومت کند. گفت: «حیف از این ماشین. ماشین‌هاى خارجى خیلى گران‌اند و شش ماه که توى این خیابان‌ها راه بروند، کارشان تمام است.»

مأمور مسن گفت: «در این مورد کاملاً حق با شماست. خیابان‌هاى ما وضعشان خیلى خراب است.» روباشف از لحن او فهمید که به درماندگى‌اش پى برده است. حال سگى را داشت که همان موقع استخوانى جلوش انداخته باشند؛ تصمیم گرفت دیگر چیزى نگوید. ولى جوانک ناگهان با لحن پرخاشگرانه‌اى گفت:

«توى کشورهاى سرمایه‌دارى وضع خیابان‌ها بهتر است؟»

روباشف بى‌اختیار خندید. پرسید: «تا به حال خارج بودى؟»

جوانک گفت: «نه، ولى مى‌دانم آن‌جا چه‌جورى است. لازم نیست برایم چاخان کنى.»