معرفی و دانلود کتاب خانه شادی

معرفی کتاب خانه شادی

زیبایی می‌تواند به نعمتی ویرانگر بدل شود، وقتی که جامعه آن را به سرمایه‌ای مصرفی فرو می‌کاهد. کتاب خانه شادی اثر ادیت وارتون از نخستین لحظه نشان می‌دهد که پشت درخشش محافل اشرافی، خلأ و زوالی بی‌پایان در کمین است. «لی‌لی بارت» در متن این جهان پرزرق‌وبرق، همچون شمعی استوار می‌سوزد، اما شعله‌اش ناگزیر در باد بی‌اعتنای قواعد اجتماعی رو به خاموشی می‌رود. این رمان کلاسیک شهادتی بر بحران اخلاقی و انسانی عصر خویش است؛ عصری که در آینه‌ی ادیت وارتون، نخستین زن آمریکایی برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر، بیش از یک رمان عاشقانه یا اجتماعی جلوه می‌کند و ما را به تماشای نزول ارزش‌ها و بی‌پناهی انسان در عصر مدرن فرامی‌خواند.

درباره‌ی کتاب خانه شادی

کتاب خانه شادی (The House of Mirth) در سال 1905 منتشر شد و نام ادیت وارتون (Edith Wharton) را به‌عنوان یکی از صداهای بزرگ ادبیات آمریکا تثبیت کرد. داستان در نیویورک اوایل قرن بیستم، در دل طبقه‌ای اشرافی و پرزرق‌وبرق جریان دارد. شخصیت اصلی، لی‌لی بارت، زنی است سی‌ساله با زیبایی خیره‌کننده، هوش سرشار و موقعیتی متزلزل. او که از خانواده‌ای ورشکسته می‌آید، باید در جهان بی‌رحم روابط اجتماعی و مالی، جایگاهی مطمئن برای خود دست‌وپا کند و در این جامعه، زنان تنها با ازدواجی سودمند می‌توانند آینده‌ی خود را تضمین کنند؛ اما لی‌لی، هرچند آگاه به قواعد بازی‌ست، بارها از انتخابی که او را به سوی این امنیت بی‌قیدوشرط می‌رساند، روی برمی‌گرداند.

رابطه‌ی پرکشش او با لارنس سلدن، مردی روشنفکر، مستقل و بی‌ثروت، بعدی عاشقانه و فلسفی به روایت می‌بخشد. سلدن می‌تواند ندای وجدان و آزادی باشد، اما خود نیز در بند همان مناسباتی است که نقدشان می‌کند. سرنوشت لی‌لی در این میان به تعلیقی عمیق برای انتخاب بین آرامش مالی یا حقیقت وجودی کشیده می‌شود و این تعارض بنیادین، نیروی محرک اصلی داستان است که در نهایت، شخصیت زن داستان را به مسیری تراژیک می‌کشاند.

زیبایی به‌مثابه‌ی سرمایه

در جهان ادیت وارتون، زیبایی لی‌لی بارت همان‌قدر که او را به کانون توجه می‌کشاند، به ابزاری مصرفی نیز بدل می‌سازد. زیبایی، کالایی‌ست که جامعه بی‌آنکه صاحبش را دریابد، می‌خواهد از آن بهره‌برداری کند. نویسنده از خلال این تصویر، نقدی گزنده بر کالایی‌شدن زن در عصر سرمایه‌داری عرضه می‌کند. شخصیت لی‌لی در این داستان میان پرزرق‌وبرق‌ترین محافل نیز همواره در تنهایی عمیقی غوطه‌ور است. تنهایی‌ای که ناشی از انزوا نیست و در واقع محصول نبودِ رابطه‌ی اصیل در جامعه‌ای است که همه چیزش بر پایه‌ی منفعت و مصلحت می‌چرخد.

شخصیت لی‌لی بارت در دست ادیت وارتون برخلاف اکثر قهرمانان زن ادبیات کلاسیک که به سوی سرنوشتی تراژیک رانده می‌شوند، سیمایی متفاوت دارد. او ساده‌لوح یا قربانی صرف نیست؛ او زنی است که قواعد بازی را می‌شناسد، میل و خواست خود را دارد و هرچند شکست می‌خورد، شکستش به معنای تسلیم نیست. و این «نگاه زنانه» در دل ادبیات مردسالار آن زمان، خود به مثابه بیانیه‌ای ادبی و اجتماعی جلوه می‌کند.

ادیت وارتون؛ بانوی منتقد جامعه‌ی اشرافی آمریکا

نویسنده‌ی این کتاب ادیت وارتون از دل همان طبقه‌ای برخاست که به نقدش پرداخته است. او زنی اشراف‌زاده و تحصیل‌کرده بود که اغلب اوقات در سفر به سر می‌برد و در طول همین سفرها بیش از پنجاه اثر در ژانرهای مختلف نوشت. نثر او تلفیقی از دقت جزئی‌نگارانه، نگاهی تیزبین به مناسبات اجتماعی و روانکاوی عمیق شخصیت‌ها است. کتاب خانه شادی نخستین رمان بزرگ او محسوب می‌شود و از همان ابتدا با این کتاب نشان داد که چطور می‌تواند مرزهای ادبیات زنان و ادبیات اجتماعی را جابه‌جا کند.

کتاب خانه شادی با ترجمه‌ی سهیل سمی توسط نشر برج منتشر شده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

نکوداشت‌های کتاب خانه شادی

• اگر نویسنده زن آمریکاییِ بسیار مورد توجه‌تری از ادیت وارتون در قرن بیستم وجود داشته باشد، نام او به راحتی به ذهن خطور نمی‌کند. (جان آپدایک، نویسنده)
• این اثر عالی برای مخاطبانی که علاقه‌مند به بررسی آثار نویسنده‌ی کلاسیک، ادیت وارتون هستند، ضروری است. (اندرو کوپک، دانشگاه ایندیانا)
• این رمان که بخش اصلی دوره‌های نظریه فمینیستی و مطالعات جنسیتی من است، فرصت‌های بی‌پایانی را برای بحث در مورد وضعیت زنان، ایفای نقش «زنانه» و ناامنی‌ها و خطرات برای زنان در جامعه‌ای با امکانات اقتصادی محدود فراهم می‌کند. این یک نسخه عالی است و من از آن قدردانی می‌کنم. (پائولا بک‌شایدر، دانشگاه آبرن)

اقتباس سینمایی از کتاب خانه شادی

• از این رمان چندین اقتباس شده است که نخستین آن، اقتباس سینمایی در سال 1918 است، اما امروزه در شمار فیلم‌های گمشده قرار دارد. در سال 1981 نسخه‌ای تلویزیونی برای پخش در شبکه خانگی آمریکا تولید شد. نقطه‌ی اوج اقتباس‌ها، فیلم سال 2000 به کارگردانی ترنس دیویس بود. جیلیان اندرسون در نقش لی‌لی بارت و اریک استولتز در نقش لارنس سلدن، تصویری درخشان از رنج و تناقض‌های شخصیت‌ها ارائه دادند. دیویس با وفاداری به فضای رمان، فضای خفقان‌آور نیویورک اوایل قرن بیستم را بازسازی کرد و توانست جوهره‌ی تراژیک اثر را به زبان تصویر منتقل کند.

کتاب خانه شادی برای شما مناسب است اگر

• به آثار کلاسیک با رگه‌های فلسفی و اجتماعی علاقه‌مندید.
• دوست دارید تصویری عمیق از جامعه‌ی نیویورک در آغاز قرن بیستم ببینید.
• رمان‌هایی با شخصیت‌پردازی چندلایه و تراژدی‌های درخشان شما را جذب می‌کند.
• قصد دارید با آثار یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان زن آمریکا آشنا شوید.

در بخشی از کتاب خانه شادی می‌خوانیم

لی‌لی با سایه‌ی سردرگمی در چشمان جذابش به جلو خم شد و گفت: «ای‌کاش می‌دونستم... ای‌کاش می‌تونستم سر از کارتون دربیارم. البته می‌دونم مردانی هستن که از من خوششون نمی‌آد... با یه نگاه می‌شه این رو فهمید. بعضی‌ها هم از من واهمه دارن؛ فکر می‌کنن می‌خوام با اون‌ها ازدواج کنم.»

لی‌لی صادقانه به او لبخند زد و گفت: «اما فکر نکنم شما از من بدتون بیاد و احتمالاً فکر هم نمی‌کنید که می‌خوام با شما ازدواج کنم.»

سلدن در تأیید حرف او گفت: «نه... شما رو از این اتهام خاص مبرا می‌دونم.»

- خب، پس؟

سلدن، فنجان‌به‌دست، به‌سمت شومینه رفت و به طاقچه‌ی آن تکیه داد و با شعفی رخوت‌زده از فراز سر به او نگاه ‌کرد. شعله‌ی برافروختگی در چشمان لی‌لی شعفِ سلدن را دوچندان می‌کرد... طبیعتاً برداشت سلدن این بود که لی‌لی بارت نمی‌خواهد برای چنین‌ شکار کوچکی باروت حرام کند، اما شاید موضوع فقط برایش نوعی دست‌گرمی بود. شاید هم دختری از جنس و سنخ او جز حرف‌های شخصی اهل هیچ‌ نوع گفت‌وگویی نبود. درهرحال، لی‌لی بارت فوق‌العاده خوشگل بود و سلدن او را به چای دعوت کرده بود و حال می‌بایست به تعهدش عمل می‌کرد.

سلدن بی‌هوا گفت: «خب پس، شاید دلیلش همین باشه.»

- چی؟

- این واقعیت که شما نمی‌خواین با من ازدواج کنین. شاید همین مسئله باعث شده که من انگیزه‌ی کافی برای اومدن و دیدن شما نداشته باشم.