معرفی و دانلود کتاب گنبد کبود

معرفی کتاب گنبد کبود

کتاب گنبد کبود دربردارنده‌ی هشت داستان کوتاه از کورش اسدی است که همگی فضایی مه‌آلود و تار دارد و در جهانی غریب، خیالی و وهم‌گون می‌گذرند. اسدی که از مهم‌ترین و پیشروترین نویسندگان داستان کوتاه معاصر محسوب می‌شود، در این مجموعه به سراغ خط‌های داستانی ساده و آدم‌هایی معمولی رفته ولی این قصه‌ها و شخصیت‌ها را در موقعیت‌هایی بکر و متفاوت قرار داده و کوشیده در آن‌ها کندوکاو کند و به معنای جدیدی برسد. گفتنی‌‍ست این اثر در سال 1394 مورد تحسین هیئت داوران جایزه‌ی ادبی مهرگان قرار گرفته است.

درباره‌ی کتاب گنبد کبود

کورش اسدی از مهم‌ترین داستان‌نویسان دهه‌ی 1380 بود که سبک‌وسیاق خاص خود را در نوشتن داشت. او در آبادان متولد شده بود و تا ابتدای جوانی در این شهر زندگی می‌کرد. پس از انقلاب به تهران آمد و تلاش کرد به‌صورت جدی وارد عرصه‌ی نویسندگی شود. این علاقه او را به سمت کلاس‌ها و جلسات هوشنگ گلشیری کشاند که در آن زمان مرجع داستان‌نویسی محسوب می‌شد. او در نهایت با کمک این نویسنده توانست اولین مجموعه داستان کوتاهش را در اواخر دهه‌ی هفتاد به چاپ برساند. اسدی نویسنده‌ای کم‌کار بود و تا زمان مرگش، یعنی سال 1396 فقط چند مجموعه داستان و یک رمان منتشر کرد. مجموعه داستان کوتاه گنبد کبود آخرین اثر این نویسنده‌ی تأثیرگذار محسوب می‌شود که مورد توجه منتقدان هم قرار گرفت. نویسنده در داستان‌های این کتاب همان دغدغه‌های همیشگی خود را پی گرفته و فضاهای شگفت و متفاوت خود را خلق کرده. داستان‌هایی که در ظاهرا ساده هستند ولی از عمق زیادی برخوردارند و خواننده را وادار به تفکر می‌کنند.

کورش اسدی به خاطر خاستگاهش، حامل سبک ادبی منطقه‌ی جنوب بود. کمااینکه در اولین داستان‌هایش هم به زادگاهش پرداخت و از دوران جنگ و تبعات آن گفت. اما پس از آشنایی با گلشیری تحولی در سبک او به وجود آمد. او کم‌کم به سبک داستان‌نویسی اصفهان که گلشیری نماد آن محسوب می‌شد، نزدیک شد. اما اسدی در این نقطه هم متوقف نشد و سعی کرد سبک خود را بیابد. به اعتقاد خیلی از منتقدان او با ترکیب کردن سبک‌های جنوب و اصفهان به شیوه‌ی یگانه‌ای رسید که خاص خودش بود. چیزی بین احمد محمود و گلشیری؛ در عین اینکه اِلمان‌های آن‌ها را داشت، به آن‌ها وابسته نبود و استقلال خود را حفظ می‌کرد. دقیقاً همین الگو هم باعث شد تا او از همان کتاب اول مورد توجه قرار بگیرد. اسدی با نگارش کتاب دومش توانست جایزه‌ی مهم گلشیری را به دست آورد و در میان عموم مردم شناخته شود. اما پس از مدت کوتاهی انتشار آثارش را متوقف کرد. سکوتی که ده سال طول کشید و با کتاب گنبد کبود به پایان رسید. این کتاب متشکل از هشت داستان است که احتمالاً نویسنده اکثر آن‌ها را در همان دهه‌ی هشتاد نوشته بود. داستان‌هایی که سبک خاص او را تداعی می‌کردند: آدم‌هایی معمولی و معاصر در جهانی غریب، وهم‌گون و پر ابهام، روایت‌هایی نامتعارف و پایان‌بندی‌هایی شوکه‌کننده.

داستان‌های مجموعه گنبد کبود مستقل از یکدیگرند و از نظر ظاهری ارتباطی بین آن‌ها نیست. ولی از نظر تماتیک بسیار به هم شباهت دارند. این شباهت از حال و هوای داستان‌ها تا سبک روایی را در برمی‌گیرد. کورش اسدی در این کتاب به سراغ داستان‌های ویژه‌ای نرفته و سعی کرده خط‌های ساده‌ای را پیش بگیرد. برای مثال یکی از قصه‌ها حول گفت‌وگوی زن و مردی در کافه می‌چرخد، یا داستان دیگر درباره‌ی مردی است که در پیاده‌رو قدم می‌زند. یکی از قصه‌ها نیز از زبان دختری کوچک روایت می‌شود که با زبان و لحن خود وقایع پیش‌پاافتاده‌ای را توضیح می‌دهد. برای اسدی شخصیت‌ها و ساختار قصه و فضا اهمیت بیشتری دارند و داستان را به نفع آن‌ها تعدیل می‌کند. آدم‌های داستان او معمولی و مدرن هستند ولی در موقعیت‌های ویژه‌ای قرار می‌گیرند. او قصه‌ها را در فضایی متعارف شروع می‌کند و کم‌کم به آن‌ها حال‌وهوایی سوررئال، انتزاعی و شگفت‌انگیز می‌دهد. در اکثر داستان‌ها مخاطب حس می‌کند بین واقعیت و خیال در گردش است و گاهی نمی‌تواند مرز بین این دو را تشخیص دهد. او با چنان ظرافتی این شیوه را به کار می‌گیرد که مخاطب این جادو و رؤیا را به‌راحتی می‌پذیرد. بسیاری از منتقدان کتاب را اثری چالش‌برانگیز دانسته‌اند و اعتقاد دارند داستان‌های آن را باید نوعی مکاشفه و کشف و شهود دانست. اسدی با طرح این قصه‌ها تلاش کرده به شناختی جدید از انسان و موقعیت او در جهان برسد.

کتاب گنبد کبود را انتشارات نیماژ به چاپ رسانده است.

کتاب گنبد کبود برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌های کوتاه ایرانی و ادبیات داستانی معاصر فارسی علاقه دارید، این مجموعه برای شماست.

در بخشی از کتاب گنبد کبود می‌خوانیم

صدایش ‌پیچید. دست به نرده، پا روی پله، بالا رفتیم.

گفت: «از صبح می‌خواهم همین را تعریف کنم. دیروز رفته بودم نمک‌های نذری حاج‌خانم را پخش کنم. قبلش از یک‌طرف، شنیده بودم که زنی گرگ شده و یکی سگ شده یکی گربه زاییده. بعد، غیر از این‌ها، عکس‌ها را هم دیده بودم. حسابی مخم به خارش افتاده بود. این شد که گفتم به هوای پخش نمک‌ها بزنم بروم حوالی زیتون. نزدیکای زیتون که رسیدم دیدم چند نفر می‌زنند توی سرشان و می‌آیند. توی یک چشم هم زدن محله شد غلغله.»

روی پاگردِ اول، روبه‌رومان سه درِ چوبی بود به رنگ قهوه‌ای سوخته. درها سیلرکیلرِ تمیزی خورده بودند آینه. وقتی ایستادم تا دستگیره‌ را بچرخانم، با این‌که یک لایه خاک هم رویش نشسته بود، خودم را قشنگ توی در می‌دیدم. چشمیِ درشتی توش کار شده بود. قفل بود.

«اوسا!»

اسی دستگیره‌ی آن یکی در را گرفت و چرخاند. قفل بود.

گفتم: «کسی نیست. تو صدا می‌شنوی؟»

روی پاگرد چرخید و با سر به بالا اشاره کرد و بالا رفتیم.

فهرست مطالب کتاب

گوشه‌ی غراب
گنبد کبود
پیاده
برج
خیابانِ کهنه
شهرزاد
فرشته نیستم آدم‌ام
وادی وهم‌