معرفی و دانلود کتاب کوری

معرفی کتاب کوری

در کتاب کوری، اثر ژوزه ساراماگو، مخاطب داستانِ مردمانی خواهید بود که طی ابتلا به بیماری‌ای عجیب و ناشناخته، ناگهان بینایی خویش را از دست می‌دهند و این‌چنین، روال عادی زندگی خود را دستخوش تغییراتی بنیادین می‌بینند. رمان کوری پس از انتشار در سال 1995، بهترین کتاب سال لوس آنجلس تایمز لقب گرفت.

درباره کتاب کوری

ژوزه ساراماگو، خالق کتاب کوری (Blindness)، یکی از مهم‌ترین نویسندگان ادبیات اروپا در یک سده‌ی اخیر بود؛ داستان‌نویسی پرکار که با مجموعه‌ی آثار روایی خود، سهمی مهم در اعتلای ادبیات زادگاهش، پرتغال، ایفا نمود.

عمده‌ی شهرت ساراماگو در مقام نویسنده ناشی از نگارش رمانی درخشان با عنوان کوری است‌. اثری پرفروش و شناخته‌شده که از زمان انتشار اولیه در سال 1995 تا به امروز، همواره مورد توجه دوست‌داران ادبیات داستانی در سراسر جهان بوده است.

کتاب کوری، بیش از آن‌که به آثار ادبیات مدرن شبیه باشد، یادآور حکایات تمثیلیِ کهن است. زیرا آنچه از نگارش این کتاب مطمح نظر نگارنده بوده، بیش از هر چیز، انتقال پیامی اخلاقی بوده است.

در کتاب کوری، مخاطب ماجرایی خیالی خواهیم بود که حتی تصور آن نیز، لرزه بر اندام مخاطب می‌اندازد. ماجرا از این قرار است که یک روز، به طور کاملاً ناگهانی، بیماری‌ای عجیب و ظاهراً مسری، در فاصله‌ی چند ساعت، تمام مردمان شهر را درگیر و مبتلا می‌سازد. این بیماری ناشناخته، کوری‌ای بی‌علت و بدون عارضه است. کوری‌ای که البته، نه ظلمت، بلکه روشنایی‌ای خیره‌کننده را برای فردِ نابینا به ارمغان می‌آورد.

قهرمان رمان کوری پزشکی محترم و موقر است که بسیار پیش از سایرین درگیر بیماریِ عجیبِ مورد اشاره می‌گردد. در اغلب بخش‌های داستان مخاطبِ ماجراهایی خواهیم بود که بر سر این پزشک و همسر او می‌آید. همسری که از بین تمام مردمان شهر، تنها فردِ مصون در برابر بیماری کوری به نظر می‌رسد. معمای کتاب، به واقع همین امر است: چرا زنِ پزشک، در برابر بیماری کوری، مصون است؟...

کتاب کوری، چنان‌که گفتیم، واجد محتوایی کاملاً اخلاقی است‌‌. این رمان در دسته‌ی آثار تمثیلی‌ای قرار می‌گیرد که از مجرای روایت‌گری، پیامی را به مخاطب خود منتقل می‌کنند. پیام ساراماگو در کتاب کوری، خصلتی توأمان سیاسی، اخلاقی، و البته، فلسفی و مذهبی دارد.

رمان کوری تاکنون به قلم مترجمین متعددی به زبان فارسی ترجمه شده. ترجمه‌ای که هم‌اینک مقابل شماست، توسط بهاره مظاهری فراهم آمده است.

فیلم سینمایی اقتباس‌شده از کتاب کوری

در سال 2008، فرناندو مریلس، کارگردان برجسته‌ی برزیلی، با اقتباس از کتاب کوری فیلمی تماشایی با همین عنوان (کوری) ساخت. این اثر اولین بار در افتتاحیه‌ی شصت و یکمین جشنواره‌ی فیلم کن به نمایش درآمد و با استقبال گسترده‌ی مخاطبان مواجه شد. فیلم نامبرده در اغلب سایت‌های ارزیابی آثار سینمایی، نمرات بالایی را دریافت داشته است.

جوایز و افتخارات کتاب کوری

- بهترین کتاب سال لس آنجلس تایمز
- کتاب برجسته‌ی سال به انتخاب نیویورک تایمز
- نامزد جایزه‌ی ادبی بین المللی دوبلین
- برنده‌ی‌ جایزه سان کلمنته
و...

نکوداشت‌های کتاب کوری

- این کتاب اثری تأثیرگذار از یکی از استادان بی‌بدیل ادبیات است. (بوستون گلوب)
- شاهکاری دیگر... این رمان در زمانه خودش انقلابی برپا کرد؛ همانند رمان طاعون. (Kirkus Reviews)
- کوری، یک کتاب مهم است. کتابی که از مواجهه با وحشت‌های قرن حاضر نمی‌ترسد. (واشنگتن پست)
- تمثیل سورئال ساراماگو به ما نشان می‌دهد که روحیه و وجدان انسانی در غیرعادلانه‌ترین شرایط چه شکلی به خود می‌گیرد. (نیویورکر)

کتاب کوری مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به رمان‌های فلسفی بیش از همه مطالعه‌ی کتاب کوری لذت خواهند برد. طرفداران کتاب‌های تمثیلی و رمان‌های سیاسی نیز، می‌توانند در زمره‌ی مخاطبین این رمان قرار گیرند.

با ژوزه ساراماگو بیشتر آشنا شویم

ژوزه دی سوزا ساراماگو (José Saramago) به سال 1922 چشم به جهان گشود و در سال 2010 رخت از جهان بربست. این ادیب پرتقالی عمده‌ی شهرت خود را مرهون نگارش رمان کوری‌ست. ساراماگو علاوه بر این رمان، آثار دیگری را نیز به نگارش درآورده که از میان آن‌ها می‌توان به کتاب‌های «بینایی»، «مرد تکثیرشده»، «در ستایش مرگ»، «همه‌ی نام‌ها» و «بالتازار و بلموندا» اشاره کرد. گفتنی‌ است که آثار نامبرده جملگی به زبان فارسی برگردانده شده‌اند.

افتخارات ژوزه ساراماگو

- برنده‌ی جایزه‌ی Camões کشور پرتغال در سال 1995
- برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات سائوپائولو در سال 2009
- برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات در سال 1998
- برنده‌ی جایزه‌ی آمریکا در سال 2004
و...

در بخشی از کتاب کوری می‌خوانیم

باید اعتراف کرد که شرایط محیط به‌طرز قابل‌توجهی بهتر شده بود و غیر از صدای دویست‌و‌شصت دهان که در حال جویدن غذا بودند هیچ سروصدایی شنیده نمی‌شد. اینکه مسئولیت جمع‌و‌جور‌کردن این ریخت‌و‌پاش‌ها را در ادامه چه کسی گردن می‌گیرد، سؤالی است که تاکنون جوابی برای آن پیدا نشده است. فقط نزدیک غروب صدای بلندگو شنیده خواهد شد که مقررات رفتاری منضبطی را تکرار می‌کند که به نفع همه است و در ادامه مشخص می‌شود که تازه‌وارد‌ها تا چه اندازه به این مقررات پایبند هستند.

اصلاً کار بی‌اهمیتی نیست که همبندی‌های بخش دوم ضلع راست در‌نهایت تصمیم گرفتند مرده‌های خود را دفن کنند. حداقل از آن بوی گند و حال‌به‌هم‌زن خلاص می‌شویم. بوی زنده‌ها را راحت‌تر می‌توان تحمل کرد، هرچقدر هم که آن بو بد باشد.

و اما در بخش اول، شاید به‌خاطر اینکه قدیمی‌تر بودند و درنتیجه بیش از همه در جریان و در پی سازش با کوری بودند، یک‌ربع پس از صرف غذا، حتی یک تکه دستمال کثیف روی زمین، بشقابی که فراموش شده باشد یا ظرفی که غذایش از آن بیرون ریخته باشد، به چشم نمی‌خورد. ظرف‌های کوچک‌تر داخل ظرف‌های بزرگ‌تر گذاشته شده بود، و ظرف کثیف‌تر داخل ظرف‌هایی قرار داشتند که کمتر کثیف شده بودند و تمام این کار‌ها آن‌طور که مقررات منطقی بهداشت اقتضا می‌کرد صورت گرفت تا ضمن اعمال دقت و بالاترین کارایی ممکن در جمع‌کردن غداهای باقی مانده و آشغال‌ها و با رعایت صرفه‌جویی در میزان کار انجام شود که برای به پایان رساندن این کار ضروری بود. طرز تفکری که پشت این رفتار اجتماعی با چنین ماهیتی وجود دارد، الزاماً نه می‌تواند فی‌البداهه باشد و نه خودجوش. در چنین مورد بخصوصی، شیوه آموزشی زن کور در انتهای بخش در‌ظاهر حائز اهمیت بوده است، آن خانمی که همسر چشم‌پزشک است و هرگز از گفتن این مطلب به ما خسته نشده است: «اگر نمی‌توانیم مثل انسان‌ها زندگی کنیم، حداقل بیایید تمام توان خود را به‌کارگیریم که زندگی‌مان دقیقاً مثل حیوان نباشد». این حرف را آن‌قدر تکرار کرده که نصیحت او در تمام بخش به یک پند، ضرب‌المثل، اندرز و قانون تبدیل شده بود. حرف‌هایی که در اصل بسیار ساده و معمولی بودند و شاید همان طرز تفکر سزاوار درک نیاز‌ها و شرایطی بود که موجب خوشامدگویی و استقبال گرم، هرچند مختصر، از پیرمردی شد که چشم‌بند سیاه به چشم داشت و از دم در نگاهی انداخت و از کسانی که داخل بودند پرسید:

- احیاناً اینجا تختی خالی نیست؟