معرفی و دانلود کتاب پسرکی روی جعبه چوبی

معرفی کتاب پسرکی روی جعبه چوبی

لئون لایسن در کتاب پسرکی روی جعبه چوبی از خاطرات خودش در دوران جنگ جهانی دوم می‌نویسد؛ دورانی با روایت‌های اندوه‌بار و جان‌سوز ناتمام. لئون لایسن می‌گوید که قهرمان زندگی‌اش چگونه او و خانواده‌اش را از منجلاب جنگ بیرون می‌کشد. او با توصیفات دقیق خود، تصویری واضح از سیاهی‌ها و تاریکی‌های جنگ را در این کتاب پرفروش نیویورک تایمز به نمایش گذاشته است.

درباره‌ی کتاب پسرکی روی جعبه چوبی

لئون لیزون (Leon Leyson) در کتاب پسرکی روی جعبه‌ی چوبی (The Boy on the Wooden Box) خاطرات خودش را بازگو می‌کند. او می‌نویسد وقتی نازی‌ها به لهستان یورش آوردند و خانواده‌اش را مجبور کردند به کراکف نقل‌مکان کنند، او فقط ده سال داشته است. لئون لایسن می‌نویسد که با بختِ خوب، عزم راسخ و شجاعت توانسته از دست نازی‌ها، ازجمله آمون گوثِ شیطان‌صفت، فرمانده‌ی پلازو، اردوگاه کار اجباری بیرون از کراکف، جان سالم به در ببرد. دست‌آخر لئون لیزون می‌گوید که سخاوتمندی و زیرکی مردی به نام اسکار شیندلر بود که زندگی او، مادر، پدر و دو نفر از خواهران و برادرانش را نجات داد. اسکار شیندلر با اضافه کردن اسامی این افراد به فهرست کارگران کارخانه‌اش این کار را انجام داد.

این کتاب تنها زندگینامه‌ی منتشر شده از یکی از کودکان سابق فهرست شیندلر است که بی‌گناهی و معصومیت پسرکی را که مصیبت و فلاکت بسیاری را پشت سر گذاشته، دقیق و کامل تصویر می‌کند. آنچه بیش از هر چیزی در روایت لئون لایسن در پسرکی روی جعبه‌ی چوبی دیده می‌شود، عدم کین‌خواهی و دشمنی و اتفاقاً بزرگواری اوست. کتاب پسرکی روی جعبه چوبی مظهر امید و شرح‌حالی است که مانندش را هرگز نخوانده‌اید. اکنون این کتاب با ترجمه‌ی مائده توحیدی که با یاری انتشارات ابوعطا چاپ و منتشر شده، در اختیار شما علاقه‌مندان به این سبک قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب پسرکی روی جعبه چوبی

• از کتاب‌های پرفروش نیویورک‌تایمز
• برنده‌ی جایزه‌ی کریستوفر
• برنده‌ی جایزه YouPer در سال 2014

نکوداشت‌های کتاب پسرکی روی جعبه چوبی

• داستانی جالب توجه از وقایع تاریخی که توسط فردی حاضر در آن اتفاقات با نقطه‌نظری منحصربه‌فرد روایت شده است. (Kirkus Reviews)
• خوانندگان موقع بستن کتاب این احساس را خواهند داشت که ارتباط عمیقی با شخصیت اصلی و بی‌نظیر کتاب برقرار کرده‌اند. (هفته‌نامه‌ی ناشران)

کتاب پسرکی روی جعبه چوبی برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب پسرکی روی جعبه چوبی را به تمام کسانی که به خاطرات جنگ جهانی علاقه دارند، توصیه می‌کنیم.

در بخشی از کتاب پسرکی روی جعبه چوبی می‌خوانیم

دوبار پشت سر هم صدای شلیک شنیدم. احساس کردم گلوله درست از کنار گوشم رد شد و دیوار پشت سرم را سوراخ کرد. جاخالی دادم و در تورفتگی طاق نزدیک‌ترین ساختمان پنهان شدم. قلبم تندتند می‌زد. دوباره شلیک کردند. من هم تیر خورده‌ بودم؟ از کجا باید می‌فهمیدم؟ شنیده‌ بودم وقتی آدم تیر می‌خورد ابتدا احساس نمی‌کند. فقط می‌دانستم که به‌شدت ترسیده ‌بودم. دری را که پشت آن ایستاده‌ بودم کوبیدم. با خودم می‌گفتم بعد از این چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا سرباز دوباره تفنگش را پر می‌کند؟ آیا الان در تیررسش هستم؟ در دو‌ و‌ نیم سانتی‌متر باز شد. در را هل دادم و التماس‌کنان وارد شدم: «خواهش می‌کنم! خواهش می‌کنم!»

مرد در را پشت سرم بست و با لحن تندی گفت: «اون بیرون چی‌کار می‌کردی؟» سعی کردم جواب بدهم اما صدایم در نمی‌آمد. به دستان لرزانم نگاه می‌کردم. خونی نبودند. سینه، پاها و سرم را لمس کردم. زنده‌ بودم. اصلاً تیر نخورده ‌بودم. اشک‌هایم روی گونه‌ام سرازیر شد. درنهایت گفتم: «داشتم سعی می‌کردم کمک کنم.»

آن‌شب من و دوستم یوسل خانم سالخورده‌ای را با برانکارد به درمانگاه بردیم. اما اشتباه محاسباتیِ خطرناکی مرتکب شدیم. بیش از حد در درمانگاه معطل شدیم و ساعت خاموشی گذشته ‌بود (ساعتی که هیچ یهودی‌ای نباید در خیابان می‌بود) و ما هنوز بیرون بودیم. برای رسیدن به خانه‌مان می‌بایست از محلی در نزدیکی یکی از دروازه‌ها که همیشه نیروهای امنیتی آن جا نگهبانی می‌دادند دور می‌زدیم. وقتی با نهایت سرعتمان می‌دویدیم یکی از مأموران اسلحه‌اش را پایین آورد و به سمت ما نشانه‌ گرفت. از روی ترس و غریزه من و یوسل دویدیم. در دو سوی متفاوت دویدیم تا از تیرهایی که شلیک می‌کرد در امان بمانیم. احتمالاً وقتی از دیدش خارج شدیم انگیزه‌اش را برای شلیک از دست داد. اما من آمادگی ریسک مجدد را نداشتم. شب را با غریبه‌ها گذراندم. روی زمین سرد خود را جمع کرده ‌بودم. ترسیده بودم و به شدت احساس تنهایی می‌کردم. اما ازاینکه تیر نخورده بودم خوشحال بودم.