معرفی و دانلود کتاب پرنده می‌میرد، پرواز می‌ماند

معرفی کتاب پرنده می‌میرد، پرواز می‌ماند

کتاب پرنده می‌میرد، پرواز می‌ماند به قلم مسیحا برزگر اثری معنوی و عرفانی برای کسانی است که می‌خواهند از قید و بندهای دنیوی رها شوند.

دلدادگی خوب است؛ هنگامی که فردی به آن مبتلا می‌شود و طعم شیرین عشق را می‌چشد، زیباترین حس دنیا را تجربه کرده است. در روابط عاشقانه‌ی معمولی که زمان کوتاهی شما را درگیر خود می‌کنند، شیرینی می‌آید و می‌رود و هنگامی که شیرینی می‌رود، تلخی جای آن را می‌گیرد.

روابط عاشقانه هم شیرین و هم تلخ هستند. باید همه‌ی وجود آدمی را عشق فرا بگیرد تا حال خوبی که در بعضی رابطه‌ها موقت است، به مقام دائمی برسد. با این کار، عشق تبدیل به حال، حالت، فطرت و سرنوشت شما خواهد شد.

کتاب پرنده می‌میرد، پرواز می‌ماند به چه کسانی پیسنهاد می‌شود؟

مطالعه این متن ادبی برای همه‌ی کسانی که با وجود دغدغه و نگرانی‌های بسیار، در زندگی خود در پی راهی برای رهایی هستند، به شدت سودمند خواهد بود.

با مسیحا برزگر بیشتر آشنا شویم:

مسیحا برزگر مترجم، شاعر و نویسنده‌ای نامدار است که در سال 1340 به دنیا آمد. او را می‌توان به عنوان یکی از فعال‌ترین نویسندگان در ایران نام برد. برزگر نگرشی خاص به عشق، زندگی و هدایای پروردگار دارد و به ساده زیستی علاقه‌مند است.

برزگر فردی آرام و درون‌گرا است و به هیچ وجه خود را گرفتار هیاهو و جنجال نمی‌کند. جایی برای خلوت کردن و خلق آثاری زیبا همه آن چیزی است که او از زندگی می‌خواهد. مولانا، عطار، محمود شبستری، فخرالدین عراقی و ... از شاعران و نویسندگان مورد علاقه مسیحا برزگر هستند.

از دیگر آثار او عبارت‌اند از: اشراق‌ها، در ستایش زندگی، قمار عاشقانه، زندگی را به رقص آور، وحدت عارفانه، فهم عاشقانه هستی، دل آگاهی، رهیافتی معنوی به کاهش وزن، رقص زندگی و ... .

در بخشی از کتاب پرنده می‌میرد، پرواز می‌ماند می‌خوانیم:

گاهی دستانت را بلند کن، چشمانت را ببند، احساس کن زیر یک آبشار بزرگ ایستاده‌ای. بگذار بدنت از خنکا و لطف این همه آبی که بر رویش می‌ریزد سرمست شود.

نام تازه‌ای برای خود انتخاب کن. نامی که بتواند حقیقت تو را منعکس کند. یک نام تازه اثری شگرف دارد. نام قدیمی‌ات حاوی همه‌ی گذشته‌ی توست؛ مرکزی‌ست که تمامی گذشته‌ی تو به دورش حلقه می‌زند. هنگامی که نام قدیمی را رها می‌کنی، تمامی گذشته‌ات نیز با آن ناپدید می‌شود. در این‌جا گسستی اتفاق می‌افتد، و گسستن از گذشته، جهشی بزرگ است زیرا در این صورت است که می‌توانی در لحظه‌ی حال حضور داشته باشی.

در زبان باستانی عبرانی‌ها، نامی که انتخاب می‌شود همان چیزی‌ست که افراد را ویژه و متمایز می‌کند. در مکتوبات همین زبان گفته شده است که خداوند پیشاپیش نام افراد را می‌داند. معنای این حرف آن است که خداوند همه‌ی آدم‌ها را یکه و فرد آفریده است و لاغیر. اگر تظاهر کنی که کسی دیگر هستی، خداوند این کس دیگر را به رسمیت نمی‌شناسد. اگر وانمود کنی که بودا و یا مسیح و یا شمس تبریزی هستی، خداوند آن را به رسمیت نخواهد شناخت. خداوند فقط خود خود تو را به رسمیت می‌شناسد، و نام است که تو را ممتاز می‌سازد.