معرفی و دانلود کتاب مگس‌ها

معرفی کتاب مگس‌ها

منصور زیرک، نویسنده‌ی پرکار این سال‌های ادبیات داستانی ایران، در نهمین اثر مستقل خود یعنی کتاب مگس‌ها، بار دیگر استعداد و توانایی‌های زبانی خویش را به مخاطب دنیای قصه و رمان نشان می‌دهد. این کتاب خواندنی یک ملودارم و عاشقانه‌ی لطیف درباره‌ی زندگی آدم‌های معمولی است؛ انسان‌هایی که ممکن است بارها در طول روز و در کوچه و خیابان به آن‌ها برخورد کنیم، اما هیچ‌گاه به گوشه‌ای از ماجراهای رویاگونه‌‌ی پشت زندگی خاکستری آن‌ها پی نبریم.

درباره‌ی کتاب مگس‌ها

روایت‌های واقع‌گرا، از جذاب‌ترین و پرتکرارترین سوژه‌های تاریخ ادبیات داستانی‌ هستند؛ روایت‌هایی که هیچ‌گاه تکراری نمی‌شوند و به تعداد آدم‌های روی زمین نیز قصه و ماجرای تازه‌ای برای گفتن دارند. کتاب مگس‌ها اثر داستانی منصور زیرک نیز یکی از همان روایت‌هاست؛ داستانی که در عین برخورداری از ویژگی‌های رویاگونه‌ی جهان داستان، حقایق و حوادث دنیای واقعی را نیز برای خواننده بازآفرینی می‌کند.

کتاب مگس‌ها، دومین اثر داستانی منصور زیرک است؛ اما از میان آثار به تحریردرآمده‌ی این نویسنده، نهمین کتاب مستقل او به حساب می‌آید. این اثر داستانی بلند، به گفته‌ی خود نویسنده، اثری عاشقانه است؛ سفری به دل احساسات و عواطف درونی آدم‌ها. قهرمانان داستان مگس‌ها همه شبیه به انسان‌های معمولی‌ای هستند که بارها در زندگی با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم اما شاید هیچ‌وقت دل به شنیدن قصه‌ی زندگی‌شان نمی‌سپاریم. منصور زیرک در روایت داستانی ویژه‌ی خود، به مخاطب دنیای داستان ثابت می‌کند که هر انسانی، هرچقدر ساده و معمولی، داستان‌های اسرارآمیز بسیاری برای گفتن دارد. نویسنده‌ی کتاب مگس‌ها، شخصیت‌های قصه‌ی خود را به ما انسان‌های دنیای واقعیت تشبیه می‌کند که یک‌باره به جهانی نا‌آشنا پرتاب شده‌ایم بی‌‌آن‌که بدانیم از کجا و برای چه پا به این داستان پرهیاهو گذاشته‌ایم؟ منصور زیرک، با الهام از همین واقعیت، شخصیت‌های داستان خود را در فضایی مه‌آلود و معلق میان رویا و واقعیت به جا می‌گذارد.

قهرمانان داستان مگس‌ها نیز همانند ما اسیران جهان واقعیت، در جهان خلق‌شده‌ی داستان به زندگی مشغولند؛ شاد و غمگین می‌شوند و حتی عشق و نفرت را تجربه می‌کنند؛ اما در نهایت همگی خود را در میان جهانی سیال که در خیال نویسنده شکل گرفته است، سرگردان می‌یابند. عنصر زمان نیز در این داستان همچون دیگر بخش‌های آن، در حال حرکت میان گذشته، حال و آینده است و مجموع حوادث و رخدادهای کتاب مگس‌ها، خواننده را به سمت‌وسوی این پرسش اساسی می‌کشاند: مرز خیال و واقعیت کجاست؟

گفتنی‌ست که این داستان پرمعما، با تلاش‌های انتشارات کنکاش به دست شما می‌رسد.

کتاب مگس‌ها برای چه کسانی مناسب است؟

این داستان خواندنی را به علاقه‌مندانِ رمان‌های ملودرام و دوست‌داران سبک داستانی جریان سیال ذهن پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب مگس‌ها می‌خوانیم

ای کاش در این هوای سرد که شبنم‌ها منجمد شده‌اند به‌جای بالاپوش نظامی، شُولای پشمین چوپانان را به‌تن داشتم و چون مرغی شِپِشَک زده سرم را در خود فرو می‌بردم.

در گوشه‌ای دنج کِز ‌کردم اما می‌دانستم کِز کردن در این هوای سرد و در کولاک، میان برفی که تا ران‌هایم در آن فرو رفته‌ام به‌معنی آخرین خوابِ شیرین زندگیم خواهد بود. از امروز صبح که گام در مسیر پُر پیچ و خَم تپه ماهورهای برفگیر نهاده‌ام، برف یک لحظه‌ هم آرام نگرفته است. بهتر بود همان ابتدا گام از رکابِ مینی‌بوسِ زهوار در رفته‌ای که هر روز فقط یک بار از این مسیر می‌گذرد پایین نمی‌نهادم و یا بر سر جاده به‌انتظار معجزه‌ای می‌ماندم تا برف آرام بگیرد. اما اگر آرام نمی‌گرفت چه؟ اگر مردِ روستایی و قاطرش که مقرر شده بود به‌استقبال من بر سر جاده بیایند، نیایند چه؟ حتی اگر قاطر به‌تنهایی به‌پیشواز می‌آمد جای بسی خوشحالی بود اما بی‌حرکت ماندن بر سر جاده‌ای که گهگاه صدای عبور وسیله‌ای تو را از تنهایی بیرون می‌آورد و بعد بی‌توجه به‌نگاه ملتمسانه‌ی تو شلاقِ بادِ سرد را به‌رُخت میزند و عبور می‌کند و در مه گُم و گور می‌شود دیوانگی محض است.

شاخه‌ی ‌خشکِ درختِ به‌خواب رفته‌ای را با چاقو از تنه‌ی درخت جدا و عصای ‌دستم کردم و به‌راه افتادم، راه رفتن در برف همیشه بهتر از ماندن در برف است. برای اولین بار بود که از این مسیر عبور می‌کردم اما خوب می‌دانستم باید در عمقِ خطِ محلِ تلاقی دامنه‌ی تپه‌ها، آنجایی که معمولاً در بهار و تابستان با شیبی ملایم آبِ حاصل از ذوب برف‌ها جاری می‌شود گام بردارم. هر چه به‌پیش می‌رفتم کولاکِ برف بیشتر از پیش به‌صورتم می‌خورد، ابتدا پاهایم تا زانو در برف فرو می‌رفت اما رفته رفته هر چه به‌پیش می‌رفتم ران‌هایم نیز به‌برف می‌نشست. چوب دستی را در برف فرو و با تکیه به‌آن پاهایم را حرکت می‌دادم، به‌کُندی راه می‌پیمودم و برخلاف من دقایق به‌تُندی در حرکت بودند تا هر چه زودتر من را به‌غروب آفتاب و شب متصل کنند، در اینجا تاریکی شب زودتر از آنچه فکر می‌کُنی به‌سراغت می‌آید.