معرفی و دانلود کتاب ماهی نمیر، باش که دریا بیاورم

معرفی کتاب ماهی نمیر، باش که دریا بیاورم

کتاب ماهی نمیر، باش که دریا بیاورم دربردارندۀ مجموعه‌ای از غزل‌های معناگرا به قلم پوریا شیرانی است.

پوریا شیرانی سال 1363 در اصفهان متولد شد. او در رشته مهندسی عمران فارغ‌التحصیل شده و در همایش‌های مختلف ادبی به عنوان مجری و برنامه‌ریز فعالیت داشته است.

وی در سال 1389 در جشنواره کشوری دانشجویان و طلاب، در بخش تصنیف و ترانه موفق به کسب مقام اول شده است.

در بخشی از کتاب ماهی نمیر باش که دریا بیاورم می‌خوانیم:

شبیه شادی دیوانگان، غم‌انگیزم
گلِ رها شده‌ای پیش پای پاییزم
اگرچه عشقْ مرا دستِ عقل داده، ولی
همیشه با دلِ دیوانه‌ام گلاویزم
به میخِ مهر و وفا یا به بند دلتنگی
لباس دلهره‌ام را کجا بیاویزم؟
نه می‌شود که به پای خیال بنشینم
نه می‌توانم از این جای امن برخیزم
چه قصه‌ای‌ست؟ چرا پیش من که می‌آیی
حریص گفتنم و از سکوت لبریزم!؟
هزار بار به خود گفته‌ام نمی‌مانم
هزار راه خطا رفته‌ام که بگریزم

فهرست مطالب کتاب

فقط بی‌ریشه‌ها از گردش تقویم می‌ترسند
عشق میدان جنون است، نه پس‌کوچه عقل
من و تو پس‌زده روزگار امروزیم
طوفان بدگمانی ما هرچه بود برد
در نیستی‌ام بیم عدم نیست، چو خورشید
از خود فرار کردم و در خویش گم شدم
قطره از ابر جدا شد که به دریا برسد
تو غرقِ حاشیه‌هایی هنوز مثل قدیم
دردم شبیه دردهای پیش از اینم نیست
فرق دارد معنی تنهایی و تنها شدن
چه شد که وقت سفر قلبت از تپش افتاد
نگو پی‌ات ندویدم که پا نداد و نشد
از عطر تو سرمستم و از طعم تو دل‌خون
اتاقم از همه اتفاق‌ها خالی‌ست
فردای من حقیقتی از جنس روشنی‌ست
بزن تو هم به سرم پرچمی به نام خودت
یک سال با خوب و بد تو زندگی کردم
ابری قرار بود از اینجا گذر کند
این‌قدر تلنگر به دل ما نزن‌ای عشق
تو بهترین غزلِ زخم‌های دل بودی
یک روز دل‌سپرده و یک روز دل‌زده
مبهم نوشته دست خدا سرنوشت را
دو سال از تو نوشتم، دو سال عینِ دو قرن
از حرف‌های مردم و بدنامی‌ام نترس
تو خنده می‌کنی و من به گریه می‌افتم
از روزگار گفتی و با هم قدم زدیم
این پنجره‌ها مفت نمی‌ارزند
به فرض اینکه بخواهی به آتشم بکشی
شاعر شدم نهان نکنم نام خویش را
از شایعه رفتن تو شهر به هم ریخت
شیرینِ من، سفر کن از اینجا که بعدِ تو. . .
کنار چای، جای قند، یک لبخند می‌خواهم
وقتی شبیه شعر خودم درد می‌کشم
این ماجرا برای همیشه تمام شد
باز در سایه تردید یقین می‌بینم
پرواز را نه مثل من از دل قبول داشت
دست دعایم دور زانوهام پیچیده
اینجا چقدر حادثه می‌جوشد از زمین
دنیا همیشه در تب تکرار بوده است
دیروز شکستم همه آینه‌ها را