معرفی و دانلود کتاب قول شرف

معرفی کتاب قول شرف

کتاب قول شرف نوشته‌ی ماریون دین بوئر، روایت زندگی نوجوانی است که اتفاق هولناکی در زندگی‌اش رخ داده و به خاطر آن دچار عذاب وجدان و احساس گناه شده است. جوئل به همراه دوست صمیمی و قدیمی‌اش تونی به دوچرخه‌سواری می‌رود ولی تونی طی یک حادثه جانش را از دست می‌دهد. جوئل خود را در این ماجرا مقصر می‌داند و نمی‌تواند با این فاجعه کنار بیاید. گفتنی‌ست این رمان نوجوان تحسین‌شده نامزد مدال نیوبری نیز شده است.

درباره‌ی کتاب قول شرف

جوئل و تونی دو پسربچه‌ی دوازده‌ساله هستند که از کودکی در کنار هم بزرگ شده‌اند. از زمانی که جوئل شش‌ماه داشت، مادرش مجبور بود سخت کار کند و به محل کارش بازگردد. به خاطر همین روزها او را به مادر تونی می‌سپرد تا در کنار پسرش، از او هم مراقبت کند. همین شرایط باعث شد تا این دو پسر بسیار با هم صمیمی و مثل برادر باشند. اما تونی و جوئل از نظر روحیه بسیار باهم فرق داشتند؛ تونی بسیار بی‌پروا و ماجراجو بود، درحالی‌که جوئل کمی روحیه‌ی محافظه‌کاری در انجام کارهایش داشت.

داستان از جایی آغاز می‌شود که تونی از جوئل می‌خواهد برای دوچرخه‌سواری به پارک ملی شهرشان بروند؛ منطقه‌ی کوهستانی پرفرازونشیبی که دره‌های خطرناکی دارد. جوئل از این پیشنهاد می‌ترسد ولی برای اینکه تونی به احساسش پی نبرد می‌گوید باید از پدرش اجازه بگیرد. پدر او مردی حامی و مهربان است. او تردید دارد ولی درنهایت از جوئل قول می‌گیرد که مراقب باشند و به‌جز پارک جای دیگری نروند. جوئل که دوست داشت پدرش با رفتن آن‌ها مخالفت کند، علیرغم میل باطنی‌اش به او قول شرف می‌دهد و با اکراه و ترس به سمت پارک می‌رود. در میانه‌ی راه تونی نظرش عوض می‌شود و می‌خواهد به جای پارک به رودخانه بروند و آنجا شنا کنند. اما این ماجراجویی پایان خوشی برایشان ندارد و اتفاق هولناکی در انتظارشان است...

داستان کتاب قول شرف (On My Honor) نوشته‌ی ماریون دین بوئر (Marion Dane Bauer) از تحسین‌شده‌ترین رمان‌های کودکان و نوجوانان چند دهه‌ی گذشته است. قهرمان اصلی این رمان پسری در آستانه‌ی بلوغ است که دوست صمیمی‌اش در برابر چشمانش می‌میرد! جوئل به خاطر مرگ تونی دچار احساسات متناقضی می‌شود؛ هم‌زمان سوگوار است، خشم دارد و درون خود احساس گناه دارد. او تصور می‌کند در حادثه‌ای که اتفاق افتاده مقصر است و نقش داشته. دین بوئر در این داستانش نشان می‌دهد که این نوجوان چطور مراحل بلوغ را طی می‌کند و به واقعیت‌های زندگی پی می‌برد. پدر جوئل، به‌عنوان مرشد و راهنما، به او توضیح می‌دهد که فلسفه‌ی زندگی چیست؛ اینکه هر تصمیمی تبعاتی دارد و همین تصمیم‌ها هستند که زندگی را می‌سازند.

رمان قول شرف پس از چاپ با استقبال خیلی خوبی از سوی منتقدان مواجه شد و جوایز زیادی به دست آورد. این کتاب تا سال‌ها بخشی از برنامه‌ی درسی مدارس آمریکا بود و تدریس می‌شد. اما از سوی دیگر به خاطر محتوایش بسیار مناقشه‌برانگیز هم شد و از سوی بخش‌های سنتی مورد انتقاد قرار گرفت. انجمن کتابخانه‌های آمریکا اعلام کرد بین سال‌های 1990 تا 1999 این کتاب یکی از صد کتابی بود که بیشترین درخواست ممنوعیت را داشت. البته بخش زیادی از این مسأله به خود ماریون دین بوئر بازمی‌گشت؛ او اساساً نویسنده‌ای جنجالی بود که چند کتاب دیگرش هم در لیست ممنوعه قرار داشت. به‌همین‌دلیل بسیاری داستان او را استعاری دیدند و به شکلی بدبینانه معتقد بودند دین بوئر نگاهی ماتریالیستی و غیردینی به مرگ دارد.

کتاب قول شرف را انتشارات کتاب چ با ترجمه‌ی پروین علی پور منتشر کرده است.

جوایز و افتخارات کتاب قول شرف

• نامزد مدال نیوبری و برنده‌ی جایزه‌ی افتخاری نیوبری در سال 1987
• برنده‌ی جایزه‌ی کتاب کودکان ویلیام آلن وایت
• برنده‌ی جایزه‌ی کتاب کودکان فلیکر تِیل
• نامزد جایزه‌ی کتاب گنبد طلایی ورمونت
• نامزد مدال خوانندکان جوان کالیفرنیا
• کتاب منتخب ویراستاران بوک‌لیست
• برنده‌ی جایزه‌ی گلدن آرچر
• برنده‌ی جایزه‌ی مسابقه‌ی کتاب‌خانه‌ی یانوش کورچاک در لهستان
• کاندیدای جایزه‌ی یادبود جودی لوپر

نکوداشت‌های کتاب قول شرف

• یک رمان هیجان‌انگیز و قدرتمند که به زیبایی و سادگی روایت‌شده. (بوک لیست)
• این رمان موفقیتی استثنایی است. (کاترین پترسون، نویسنده)
• کتابی تکان‌دهنده و قدرتمند. (School Library Journal)

کتاب قول شرف برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی کتاب حاضر برای همه‌ی نوجوانانی که از خواندن داستان‌ و رمان لذت می‌برند،‌ دوست‌داشتنی خواهد بود.

در بخشی از کتاب قول شرف می‌خوانیم

پشت‌سرش، رودخانه‌ی قهوه‌ای مایل به قرمز، آرام و درخشان تا ساحل ادامه داشت؛ اما از تونی اثری نبود! گویی او تنها بود، تنها وارد آب شده و تنها شنا کرده بود. اما واقعاً که این‌طور نبود!

درحالی‌که با بی‌تابی به سوی ساحل برمی‌گشت و احساس می‌کرد که آب، همچون جمعیتی انبوه او را به عقب می‌رانَد، فریاد کشید: «تونی! تو کجایی؟»

پژواک خفیف صدایش که بسیار شبیه صدای آهسته‌ی گربه بود، از سراشیبی‌های کنار رودخانه به سویش بازگشت و دیگر هیچ جوابی نیامد. جوئل همان‌طور که دیوارِ آب را به جلو فشار می‌داد، پیش رفت.

شاید تونی برگشته بود. شاید جایی در ساحل، زیر بوته‌ای پنهان شده، از دور تماشایش می‌کرد و منتظر بود که او عصبانی و برافروخته برگردد. «بسیار خب، تونی زابرینسکی! دیگه دستت برام رو شده! هر جا هستی، بیا بیرون!»

جوابی نیامد؛ حتی صدای خنده‌ای یا خِش‌خشی از زیر بوته‌ها بلند نشد.

جوئل فریاد کشید: «تونی! لعنت به تو اگر لباس‌هام رو به‌هم بریزی.» ولی او می‌توانست لباس‌هایش را حتی از دور ببیند. کُپه‌ی لباس‌هایش، درست در همان نقطه‌ای بود که آن‌ها را گذاشته بود و بلوز قرمزش آن نقطه را کاملاً مشخص کرده بود.