معرفی و دانلود کتاب قریه

معرفی کتاب قریه

داستان سفر و یک دوراهی‌ که بر سر آن خودنمایی می‌کند! محمد مولایی در کتاب قریه ماجرای خانواده‌ای را برایتان بازگو می‌کند که زندگی خود را در شهر رها کرده و عازم روستا شده‌اند. رویارویی دو فرهنگ شهرنشینی و روستانشینی و مواجهه‌ی این خانواده با سنن بومی مردم قریه از بخش‌های قابل‌توجه رمان حاضر محسوب می‌شوند. بهره‌گیری از عناصر فراواقع‌گرایانه، این داستان را در زمره‌ی آثار رئالیسم جادویی قرار می‌دهد.

درباره‌ی کتاب قریه

یک دوراهی مرموز و حضور عجیب پیرمردی غریبه، موضوعات محوری کتاب قریه را می‌سازند. محمود مولائی در این داستان خواندنی ماجرای خانواده‌ای پنج‌نفره را روایت می‌کند که بنا به دلایلی نامعلوم، از شهر محل سکونت خود، راهی روستایی دورافتاده شده‌اند.

راوی داستان، تک‌پسر این خانواده است که به همراه پدرش، «کاکا» و مادرش، «دا»، در کنار دو خواهرش عازم این سفر شده. در حالی که کاکا، دا و دو دخترشان سوار کالسکه هستند و اسباب و اثاثیه را حمل می‌کنند، راوی داستان پیشاپیش آن‌ها حرکت می‌کند تا مسیر اصلی را برایشان مشخص کند. پسر خانواده در طول مسیر، به دوراهی‌ای می‌رسد که نمی‌داند چطور باید خود و خانواده‌اش از آنجا عبور کنند. ناگهان پیرمردی با الاغش سر می‌رسد و با رفتار و گفته‌های عجیب خود به او می‌فهماند که اگر اولین قدم را با پای راست، در جاده‌ی سمت راست بردارد یا با پای چپ در جاده‌ی سمت چپ، قطعاً به راه درستی هدایت می‌شود. راوی هم در نهایت تصمیم می‌گیرد راه سمت چپ را انتخاب کند و به همراه خانواده سفر خود را از این مسیر ادامه بدهد. اما این پایان ملاقات او با پیرمرد غریبه نیست و ظاهراً قرار است بازهم با پیرمرد و آن دوراهی عجیب روبه‌رو شود!

محمد مولایی با نام اصلی حه‌مه ماولا، از نویسندگان جوان و اهل استان ایلام به شمار می‌رود. داستانی که این نویسنده در سال‌های نوجوانی خود از یک پیرزن محلی شنیده بود، الهام‌بخش او برای نگارش این رمان شد. او در تلاش بوده تا در اثر خود، جلوه‌های گوناگونی از زندگی مردم روستاها و ارتباطشان با دنیای طبیعت را نشان بدهد و در این راستا، از امکانات رئالیسم جادویی نیز بهره‌ی فراوانی ببرد.

جز کاکا که اهالی خانواده را به این سفر راضی کرده، دیگر هیچ‌کس نمی‌داند چرا او و خانواده‌اش، شهر را ترک کرده و راهی قریه شده‌اند. آن‌ها که از جامه‌ها، طرز رفتار و کالسکه‌شان پیداست هیچ سنخیتی با مردم روستا ندارند، ابتدا موجب شگفتی اطرافیان خود می‌شوند. رفته‌رفته با اجازه‌ی کدخدای قریه و بعد از پذیرش قوانین بیست‌و‌دوگانه‌ی روستا، علی‌رغم نارضایتی دا، در روستا ساکن می‌شوند‌. با گذشت زمان، تلاش می‌کنند همان سبک زندگی مردم روستا را پیش بگیرند. بااین‌حال، نمی‌توانند کاملاً شبیه روستایی‌ها زندگی کنند. به‌طور مثال سعی می‌کنند خانه‌ای مثل سایر اهالی روستا بنا کنند اما خانه‌ای که در نهایت می‌سازند با بقیه‌ی خانه‌های قریه یک تفاوت اساسی دارد. تمامی خانه‌های این روستا، حتی خانه‌ی ثروتمندان، یک راهروی بلند و کم‌عرض است که هیچ اتاقی در آن وجود ندارد اما خانه‌ای که کاکا به همراه پسرش و با کمک مردم روستا می‌سازد، یک اتاق اضافه هم دارد. این قبیل تفاوت‌ها موجب حسادت مردم قریه شده و باعث می‌شود بیش‌از‌پیش در زندگی این تازه‌واردان سرک بکشند.

داستانی که پیش رو دارید، از زبان راوی اول‌شخص روایت می‌شود. البته این راوی، دانای کل نیست و همین ویژگی بر جذابیت داستان برای مخاطبان می‌افزاید. به‌کارگیری عناصر بومی، بازنمایی تفاوت‌های بارز میان زندگی شهری و روستایی و تقابل میان‌ آن‌ها، عوامل دیگری هستند که موجب کشش این رمان شده‌اند.

درست زمانی که هم راوی، هم خواهران و هم والدینش در حال انس گرفتن با زندگی در روستا هستند و با مردم آن کاملاً اخت شده‌اند، اتفاق غیرمنتظره‌ای برای راوی می‌افتد که او را بیش از گذشته سردرگم می‌کند. ماجرا از این قرار است که یک شب تصمیم می‌گیرد با یکی از دوستان و هم‌مدرسه‌ای‌هایش تا دیروقت بیرون بماند و در حوالی مدرسه به بازی و سرگرمی مشغول شود. تفریح آن‌ها تا پس از تاریکی شب ادامه پیدا می‌کند. راوی که فکر می‌کرده بعد از پایان بازی با دوستش راهی قریه می‌شود، وقتی می‌فهمد خانه‌ی دوستش در نزدیکی مدرسه است و خودش باید به‌تنهایی تا روستایشان برود، ترس سراپای وجودش را فرامی‌گیرد! بااین‌وجود، سعی می‌کند در طول مسیر با خندیدن به کوچک‌ترین اتفاقات مانع ترس خود بشود تا اینکه پیرمرد ناشناس دوباره سر راهش سبز می‌شود‌. این بار پیرمرد، پسرک را بر الاغش سوار می‌کند و او را تا خانه‌اش در قریه می‌رساند. البته قبل از رسیدن به مقصد از او قول می‌گیرد که فردا صبح او را در کنار همان دوراهی مرموز ملاقات کند. پسر هم که بسیار ترسیده قبول می‌کند و صبح به‌جای اینکه از مسیر همیشگی به مدرسه برود، راه خود را به سوی دوراهی و دیدار دوباره با پیرمرد پیش می‌گیرد.

کتاب حاضر بیشتر از آنکه دیالوگ‌محور باشد، به بازگویی رخدادها توجه دارد؛ یعنی هنگام مطالعه‌ی کتاب قریه بیش از اینکه شاهد گفت‌و‌گوی میان شخصیت‌ها باشید، رفتار و عملکرد آن‌ها را نظاره‌گر خواهید بود. البته این نکته بدان معنا نیست که با رمانی برون‌گرایانه روبه‌رو هستید. برعکس، نویسنده به بازنمایی درونیات و روحیات شخصیت‌ها، به‌ویژه قهرمان اصلی داستان، توجه بسیاری داشته. روی‌هم‌رفته، محمد مولایی داستانی نفس‌گیر، مجذوب‌کننده و پرکشش را تدوین کرده که از نمونه‌های موفق ادبیات معاصر فارسی در سال‌های اخیر محسوب می‌شود. کتابی که علاوه‌بر شرح استادانه‌ی وقایع، به موضوعات اجتماعی و فرهنگی نیز اشاره دارد.

کتاب قریه به کوشش نشر اندیشه‌ی احسان در اختیارتان قرار می‌گیرد.

کتاب قریه برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های معاصر فارسی، دوستداران داستان‌های ایرانی و طرفداران رئالیسم جادویی، بدون شک از خواندن کتاب قریه لذت فراوانی خواهند برد.

در بخشی از کتاب قریه می‌خوانیم

چند ماه از ورود خانواده به قریه می‌گذشت. در مقایسه با روز اولی که به اینجا آمده بودیم و آن احساس غریبانگی آمیخته با دلتنگی، تغییرات احساسی و رفتاری زیادی داشتیم. همه‌ی ما و حتی دا که از آمدن به این قریه احساس بدبختی می‌کرد، دوستان خوب و مهربانی پیدا کرده بودیم. دوستانی که می‌توانست ما را از فضای غریبانه و دلتنگ نجات دهد. مکان‌ها را، درختان را و پرنده‌ها را به زبان محلی مردم قریه می‌شناختیم. می‌دانستیم کجای آن سرزمین آب دارد و کجا پرتگاه است. برای ما که به مدرسه می‌رفتیم و هنوز کودک درونمان بازیگوش و سرزنده بود، چیزهای دیگری مهم بود. زمین بازی، محل تجمع قورباغه‌ها و چند بازی محلی که صمیمیت ما را نسبت به دیگر دوستانمان بیشتر می‌کرد. یک نوع بازی‌ بود که در آن عده‌ای از ما بچه‌ها در دایره‌ای باطل قرار می‌گرفتیم و دیگرانِ خارج از دایره باید می‌کوشیدند تا ما را از آن جا بیرون بکشند. کاکا گفت که این بیرون کشاندن همان پیغمبری پیامبران است که ما را از تاریکی به روشنایی هدایت می‌کنند اما چرا باید آن‌ها که درون دایره‌ی باطل بودند، خوشحال‌تر از آنان باشند که بیرون بودند؟ و چرا جایزه‌ی پیروزی، قرار گرفتن در دایره‌ی باطل بود؟

کاکا با پولی که از قبل پس‌انداز کرده بود و فروش دو اسب که از شهر با خود آورده بودیم، توانست هم مخارج ساخت خانه را بدهد و هم قطعه زمینی اجاره کند. زمینی که دورتر از قریه و برای کشت برنج مناسب بود. جز این قطعه زمین، گاوی بزرگ و شیرده گرفتیم تا زندگی‌مان ظاهری کاملاً روستایی به خود گرفته باشد. این‌ها می‌توانست شغل مناسبی برای مردی باشد که می‌خواهد روستایی بودن را تجربه کند. دا از اینکه می‌دید کاکا تلاشش را دو چندان کرده تا رضایت او را جلب کند، احساس سرزنده‌ای داشت که بروزش می‌داد. از اینکه می‌دانست مرد زندگی‌اش تا به این اندازه او را دوست دارد، خوشحال و مطیع بود.