معرفی و دانلود کتاب سکوت نازنین - جلد اول

معرفی کتاب سکوت نازنین - جلد اول

کتاب سکوت نازنین - جلد اول داستان دختری مانند هزاران دختر دیگر است که تاوان سنت‌های پوچ و قوانین پوسیده‌ی جامعه را می‌دهد. علی رحیم‌بخش در این رمان، سرنوشت دختری به نام نازنین را روایت می‌کند که روزگار با او یار نبوده و مشکلات و چالش‌های سخت و طاقت‌فرسایی برایش به‌وجود آورده است. حالا او با ده‌ها مشکل ریز و درشت در دنیایی که هیچکسی پناه او نیست رها شده...

درباره‌ی کتاب سکوت نازنین - جلد اول

علی رحیم‌بخش، در کتاب سکوت نازنین - جلد اول، روایتگر داستان زندگی دختری به نام نازنین است که سرنوشت تلخی دارد. ماجرای کتاب از جایی آغاز می‌شود که نازنین در حال صحبت با پیرزنی به اسم گل‌جان است و سرگذشتش را برای او تعریف می‌کند. نازنین دختر جوانی است که در خانواده‌ای سختی‌کشیده زندگی کرده. پدرش فردی کم‌توان و نابیناست و مادرش مشکلات فراوانی دارد و همه‌ی بار مسئولیت زندگی هم بر دوش اوست. بااین‌حال زندگی آن‌ها ادامه دارد تا اینکه یک اتفاق ناگوار برای نازنین، وضع را از آن‌چه هست بدتر می‌کند...

یک بارداری ناخواسته، موج جدیدی از بدبختی‌ها را به زندگی نازنین وارد می‌کند و به‌همین‌دلیل تصمیم به فرار از خانه می‌گیرد. تصمیمی که هم او را به سمت دروازه‌های بدبختیِ بیشتر روانه می‌کند و هم پدر و مادرش را در غم گم‌شدن و فراق او درهم‌می‌شکند. داستان کتاب سکوت نازنین – جلد اول به قلم علی رحیم‌بخش، روایتی ساده، قابل لمس از جنس کفِ جامعه دارد و به دنبال نشان دادن آسیب‌های اجتماعی‌ست. باید بدانید که این کتاب اولین جلد از یک سه‌گانه است که به سرنوشت نازنین می‌پردازد. برای اینکه بدانید سرانجام چه بلایی بر سر این دختر می‌آید و زندگی‌اش به کدام سمت می‌رود، این اثر را بخوانید.

کتاب سکوت نازنین - جلد اول، توسط نشر ابجد چاپ و منتشر شده است.

کتاب سکوت نازنین - جلد اول برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب حاضر برای علاقه‌مندان به رمان‌هایی با مضمون آسیب‌های اجتماعی و ماجراهای عاشقانه مناسب است.

در بخشی از کتاب سکوت نازنین - جلد اول می‌خوانیم

‌آیا همه آن حرف‌هایی که بین ما رد و بدل شده بود به مرحله عمل ‌درخواهد آمد؟ یا آن‌که سرشکسته و سرخورده ‌به خانه بازخواهیم گشت و دردی بر دردهایمان افزوده خواهد شد؟ با خود کلنجار ‌می‌رفتم که مهری گفت: خب، حالا کجا باید برویم؟ چشمانم را بستم شش‌هایم را تا جایی که امکان داشت از هوای پاییزی پر کردم، یک لحظه دلم لرزید، پلک‌هایم را گشودم به سر و وضع مهری نگاهی ‌انداختم. کفش اسپورت، شلوار ساق زیپ‌دار، مانتوی شیک و کوتاهی که تا روی زانوانش هم نمی‌رسید با روسری قشنگی که بر سر داشت همه‌ی این‌ها، ابداً به دختری که از خانه و زندگی‌اش بگریزد، نمی‌خورد؛ بار دیگر وراندازش کردم. چشمان گرد و زیبایش، آن ابروان کشیده و دوست داشتنی، پدر و مادری که هر آنچه دلش می‌خواست در اختیارش قرار می‌دادند، آخر دیگر چه مرگش بود؟

بهترین برادر دنیا را هم که داشت، از زندگی چه می‌خواست؟ در افکارم غوطه‌ور بودم که مهری با دست شانه‌ام را تکانی داد و گفت: «با تو هستم، حالا کجا باید برویم؟ کجایی؟»

به خود آمدم عوض جواب دادن به سؤالش گفتم: «هنوز می‌خواهی با ما بیایی؟»

مهری مثل بچه‌ها، پایش را به زمین کوبید و گفت: «نازنین، تو را به خدا دوباره شروع نکن. آره عزیزم، می‌خواهم با شما بیایم، چند بار باید این را بگویم؟»

چاره‌ای نبود، به او گفتم: «باید پیش زهره برویم، قرار است او بلیط اتوبوس بگیرد. فکر می‌کنم یک ساعت بیشتر به رفتن‌مان نمانده باشد، باید عجله کنیم.»

مهری که از اصرارهای من کمی گرفته شده بود، گفت: «خب، پس معطل چه هستی؟ برویم دیگر.»

دوشادوش هم به راه افتادیم، او به چه فکر می‌کرد؟! نمی‌دانستم؛ اما من دائماً به این فکر می‌کردم که کارمان اشتباه است یا درست؟ آخر عاقبت این تصمیم چه می‌توانست باشد؟ هوش و حواسم به کلی پرت شده بود.