معرفی و دانلود کتاب زمان زوال

معرفی کتاب زمان زوال

شهره احدیت از نویسندگان پرتلاش ادبیات داستانی در سال‌های اخیر است. او در رمان تازه‌ی خود یعنی کتاب زمان زوال دو جهان متفاوت و سرشار از تضاد، یعنی دنیای مدرنیته و سنت‌ را در پیرنگی زنانه به تصویر می‌کشد. اطلس، زری و وزیره، شخصیت‌های اصلی و راویان این ماجرا هستند و هرکدام از قاب نگاه متفاوتی چالش‌های زندگی زنان در دنیایی پرتناقض را ترسیم می‌کنند.

درباره‌‌ی کتاب زمان زوال

سومین اثر داستانی شهره احدیت، یعنی رمان زمان زوال. یک روایت زنانه با ته‌مایه‌های اجتماعی‌ست. او خط داستانی خود را با سه شخصیت مختلف و نگرش متفاوت نسبت به زندگی و مسائل آن تعریف می‌کند. در نهایت شمایلی از تقابل‌ دو دنیای سنت و مدرنیته را در جامعه‌ی زنان به تصویر می‌کشد. وزیره راوی و شخصیت اول داستان یک مادر و یک زن کاملاً سنتی است و جهان را از دریچه‌ی نگاه محافظه‌کار خود دنبال می‌کند. در عوض زری راوی و شخصیت بعدی رمان، متجدد و یاغی است. او ارزش‌های مدرنیته را به چارچوب‌های سنتی ترجیح می‌دهد و به همین بابت نیز تضاد‌ها و چالش‌های بیشتری را با دنیای اطراف خود تجربه می‌کند. در میان این دو شخصیت اصلی که در دو سر یک طیف قرار دارند؛ شخصیت دیگری نیز هست. اطلس، راوی سوم داستان خلق‌وخوی میانه‌رویی دارد. او در حقیقت نه آن‌چنان خود را متعلق به دنیای مدرنیته می‌داند و نه به‌طور کامل به ارزش‌های سنتی پایبند است. همین موضوع نیز چالش‌های تازه‌ای بر سر راه شخصیت سوم داستان گذاشته و او را به تعلیق و تردیدی دائمی دچار کرده...

نویسنده‌ی کتاب زوال خود نیز نماینده‌ای از جامعه‌ی زنان است و چالش‌های زندگی یک زن را در جهانی پرتناقض را به واقع زیسته یا از نزدیک مشاهده کرده. او در اثر تحسین‌برانگیزش که بعد از مجموعه داستان «سیامو» و رمان «گلچین» نوشته شده، سویه‌هایی از همین رنج‌های زنانه و شیوه‌های تقابل با آن را به نمایش گذاشته. او در کنار روایت ملموس و تاثیرگذار خود در شرح چالش‌های اجتماعی و فرهنگی، مخاطب را با قلمی پر احساس به دنیای درونی هر یک از این روایان می‌برد و روحیات، مشغله‌ها، امید و ترس‌هایی را بازنمایی می‌کند که در حقیقت برای خیلی از ما آشناست. شهره احدیت نویسنده‌ی این رمان خواندنی همچنین در خلق روایت داستانی خود نیم‌نگاهی به آثار نویسنده‌ی بزرگ ادبیات روسیه آنتوان چخوف داشته و با مطالعه‌ی گسترده‌ای از آثار و نظرات او گرته‌ای از نظراتش را در اثر داستانی خود منعکس کرده است. این کتاب خواندنی همچنین با تلاش‌های انتشارات نیماژ به دست علاقه‌مندان دنیای داستان می‌رسد.

کتاب زمان زوال برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و رمان‌های ایرانی با پیرنگی اجتماعی و زنانه از خواندن این روایت پرکشش لذت می‌برند.

در بخشی از کتاب زمان زوال می‌خوانیم

این روزها هر وقت روز می‌توانم تنم را از روی تشک بلند کنم، چشم‌ها را باز می‌کنم و می‌آیم سر حوض. شیر آب را باز می‌کنم و زل می‌زنم به ماهی‌ها که با شرشر آب تندتر دنبال هم می‌دوند و دم تکان می‌دهند. ماهی‌ها جمع شدند دور جنازه‌ی احمد، هی نوک زدند، هی نوک زدند تا احمد تمام شد. نان می‌اندازم توی آب. دست کاسه می‌کنم زیر شیر و دو مشت آب پشت سر هم می‌پاشم به صورتم. مامان‌وزیره می‌گوید آرام‌تر پسر. هی چلپ‌چلوپ. هیچ‌کس دوست ندارد آب صدا بدهد. وقتی صدای آب بلند شود دشمنِ آدم، آدم را شناسایی می‌کند. مشت دوم را که می‌پاشم، به صورتم دست می‌کشم، از پیشانی تا آب‌خور سبیل و دوباره دست می‌گیرم زیر شیر. می‌مانم سر جایم تا زانویم درد ‌بگیرد و خشک شود مثل اردوگاه یازده تکریت. می‌روم طرف آشپزخانه. مامان‌وزیره اگر باشد چادرش را دسته کرده زیر بغل و می‌رود هتل. می‌گوید: «غذات رو چراغه.»

هر روز قابلمه را می‌گذارد روی چراغ سه‌فتیله‌ایِ عهد ناصرالدین‌شاه. هنوز فکر می‌کند از گاز فقط باید وقت‌هایی استفاده کند که عجله دارد. هما می‌گفت خسیس خسیس است. می‌گفتم به این روش زندگی عادت کرده. می‌گفت همیشه کارهاش را توجیه می‌کنی. نان و پنیرم را می‌گذارم توی بشقاب. از پله‌های زیرزمین می‌روم پایین. آقاجون همیشه نشسته بود توی زیرزمین و بساط چایی‌اش به‌راه بود. حالا نیست. برمی‌گردم توی آشپزخانه و زیر کتری را روشن می‌کنم. سرفه به‌هم می‌پیچاندم. چه‌طور رسیده‌ام به این‌جا؟ چه کسی من را رسانده به این‌جا؟ صدام؟ جنگ؟ هما؟ مامان‌وزیره؟ کورش؟ خودم؟ خدا؟ سرنوشت؟ صلیب‌سرخ؟ صلیب‌سرخ؟ صلیب‌سرخ که نیامد سراغ ما؟ نمی‌شد جنگ بشود من توی خانه و شهرم بمانم ور دل زن و بچه‌ام؟ مثل خیلی‌ها که بعد صاحب همه‌چیز شدند. من که آدم شعار دادن نبودم؛ اما آدم بودم. آدم. آدم نیستم؟ می‌شد هما تا ابد بماند توی آن خانه‌ی نقلی. نمی‌شد؟ می‌شد، می‌شد اگر کسی زیر پایش نمی‌نشست.