معرفی و دانلود کتاب در این اتاق‌ها

معرفی کتاب در این اتاق‌ها

کتاب در این اتاق‌ها مجموعه‌ای از 153 قطعه شعر نو، سروده‌ی جواد مجابی، در فاصله‌ی بین ماه‌های تیر تا آذر سال 1390 است.

در این اثر شاعر با تصویرپردازی درخشان به سمت ابداع جهان‌های شاعرانه‌ی جدید حرکت می‌کند که از ویژگی‌های اصلی شعر زمانه‌ی ما محسوب می‌شود و در تقابل با شعری است که تا قبل از این تأثیرپذیری عکاسانه از جهان را تنها وظیفه و کارکرد خود قرار می‌داد.

در شعر جواد مجابی علاوه بر شهری بودن که در شعر هم نسلان دهه‌ی 40 او همچون احمدرضا احمدی و سپانلو نیز به خوبی دیده می‌شود، نوعی گرایش به در هم آمیختن مرز بین گونه‌های مختلف بیان ادبی و غیر ادبی وجود دارد. از همان نخستین دفترهای شعر او، گستره‌ای وسیع از شعر نیمایی تا سپید، روایی و تصویری به چشم می‌خورد. در عین حال تأثیرپذیری شاعر از هنرهای دیگر به خصوص نقاشی و موسیقی در این شعرها به خوبی حس می‌شود.

در بخشی از کتاب در این اتاق‌ها می‌خوانیم:

چشم‌های نگرانت زیر خاک
تپه‌ای باستانی را می‌پاید
که روزی بازارچه‌ای بوده
که بر آن گذر داشته‌ای.
دلت در کنج آفتاب‌گیر بازارچه
جوان را در دکانش و
در خونت
یک‌جا می‌دید.
سالی ترس زده با او به خلوتی پر حلاوت
سال‌هایی بی او پیچان در درد و اشک.
ورق‌های معاصران می‌نکوهد عاشقانه‌های گستاخت را
شکایت از بخت سر گران نکرده‌ای چندان که از بلاهت آنان.
ترانه‌هایت برای حکایت آن زندگی رسا نیست
اما مرثیه‌ی مرگ جوانت را کفایت می‌کند.

فهرست مطالب کتاب

آخرین شاهد
سفر به پایان می‌رسد؟
چیزی در این حوالی
خواب میدان زمستانی
بردگان جهالت خویش
اوهام خردادی
روز یکشنبه این‌طور بود
سوار قطار فردا
شعری که گم شده بود
کی می‌نویسد حالا
مرغ خواب مرغ عقل
شامگاه و دلم
دو روایت از یک تصویر
به شاعران عرب
دو کلام با قذافی
نقش برجسته را نشانه مگیر!
باورم نیست ز بد عهدی ایام
خاتون که گربه‌ای است براق
تو مشو بر ظاهر هزلش!
صبح به خیر آقای پاسکال!
نسیم پای آخرین کوه
ریاضت در عوالم ریاضی
مثل نیویورکی‌ها
بعد از ظهر
فقط تو!
پای خم تنبی است
بوتیک پروانک
خموش باش!
تابندگی
مقصود معلوم است
یادآوران
با سرعت صد برمی‌گردم
این چه حالی است؟
می‌شد که نبودیم آن‌جا
نگفته نامت معلوم است
سرنوشت مشرف
حکایت ظرف
ای عزیزتر شب، یلدا!
با هم و بی‌هم
با باستان شناس
با هم و بی‌مرهم
عاقبت، ما
کلاف سردرگم
اتفاق
ستی زرین
می‌توان امید بست
می‌توان نومید نشد؟
تاریخچه
درویش شورشی بلخ
زبان حال
تمثیلی از دو فرهنگ سوگوار
در مزرعه‌ای سن‌زده
ساعت نه ونگمه
برشگر
یک روز بعد از تولدم
روز بیست و سوم مهر
در این اتاق‌ها
این اتاق و آن اتاق
نه این اتاق و هر اتاقی
این اتاق و هم آن اتاق
اتاق در نور تند
زندگی و مرگ اتاق
اتاق فقط جسم است
اتاق کوبیک
اتاقی در البرز کوه
عقربه‌ها که روی هم می‌افتند
بی‌پاسخ است اتاق
در این اتاق ناممکن
اتاقم دریاست
در تقویم اتاق
به جز باد نیست دمسازم
اتاق بهار
اتاق و آسمان
اتاق ظهور
اتاق عاریتی
دژخویی‌ات
تاریک روشنای اتاق
دردستان
آفتاب‌رو
صداهای اتاق سکوت
پس چیست این؟
یک شب
یادداشتی از برزویه‌ی طبیب
عبارتی پراندم از خواب
روزی هر روزه‌ام
در این‌جا هم گاهی پنهانی
آتش در کتاب‌های کاه
سوار بر مرکب چوبین
زنگ آهن
تقریباً معلوم نیست
نگفته‌ام که نمی‌باید گفت
فراقی
صدام یکی دام ز صد دام فرنگ است!
قبل از سوار شدن به...
چنگ نوازی شاعر نابینا در تالار
در مهر ماه زاده شدم
باز هم آن سرخ فام روبه‌رو
بز بال‌دار هخامنشی!
پیاله‌هایی در این اتاق
در معنا کردن محال
ایوان مدائن!
ظرفیت و طاقت
کی فکر می‌کند که...
دوباره مد شده
صبح باران زده‌ی آبانی
جای خالی آن همه دوست
«سعدیا دور نیک نامی‌ رفت»
آزادی کلمه نیست
پیرپاتال پست مدرنیست
جانوری بخشاینده
نقل و انتقالات بی‌دلیل
تفاوت دو زبان
غفلت مداوم
طبیعت زاینده
یکی قطره باران
دریغ است تو بودنت!
برای برون‌رفت از...
تأمل در نگاهی سرخ
یک اتاق تنها اتاق نیست
مردگان نیز می‌توانند
آن خانه با اتاق‌هاش
اورنگ فناگستر
این حرفه‌ی قدیمی ‌مشکوک
در مراتب استادبازی
همانا بی‌غلط باشد
محال ممکن
«... چه جای شکر و شکایت؟»
در اوکراین، امروز
شده حالا قصه‌ای دراز
نمی‌خواهم نامی‌ داشته باشد
این هم از اتاق تو!
نهانگاه اندوهان
خانه‌ای که ما در آن
برای عبور از مرز
ما تنها نیستیم
این هم از بد عهدی ایام...
زیرزمینی شدن
غزل‌های پاکستان
هیچ نمی‌دانم دیگر!
معنا نیز در لفظ گیر می‌کند
از حاشیه به متن
شادی آباد
در تاریخ رعیت‌ها نیاکان ندارند
در «هزار و یک مصیبت» گیر افتادیم
بازارها و آزارش
به زنی که احمق‌تر از خودش بود
با احساساتی نسبتاً قدیمی‌
نگاهی دوباره
از پلکان که درغلتیدیم
پس از آن تلفن
دوستت می‌دارم!
فردای شانزدهم آذر
قباله‌ی تاریخ