معرفی و دانلود کتاب تقصیر من نبود که...: پرورش مسئولیت پذیری در کودکان

معرفی کتاب تقصیر من نبود که...: پرورش مسئولیت پذیری در کودکان

راوی کوچک کتاب تقصیر من نبود که... این روز‌ها دردسر‌های زیادی را پشت سر می‌گذارد؛ اما او که تقصیری ندارد! جولیا کوک نویسنده‌ی قصه‌های کودکانه قرار است برای مخاطبان کوچک خود یک داستان پرماجرا و البته آموزنده تعریف کند. ماجرا از این قرار است که نودل، پسربچه‌ی داستان تصور می‌کند در هیچ‌کدام از اتفاقاتی که برای او رخ می‌دهد مقصر نیست. گویی او میانه‌ی خوبی با پذیرفتن مسئولیت ندارد.

درباره‌‌ی کتاب تقصیر من نبود که...

نودل پسربچه‌ی دوست‌داشتنی و مهربانی‌ست؛ با‌این‌حال، او ایراد کوچکی نیز دارد. کتاب تقصیر من نبود که... (But It's Not My Fault) ماجرای یک پسرکوچولوی بازیگوش است که اصلاً از مسئولیت‌پذیری خوشش نمی‌آید. جولیا کوک (Julia Cook) داستان‌نویس محبوب کودکان، دراین‌باره بیشتر برایتان خواهد گفت.

نودل به‌تازگی بابت انجام ندادن تکالیف مدرسه‌ سرزنش شده است؛ اما او که تقصیری ندارد! مقصر اصلی مسابقه‌ی دیشب برادرش است که ازقضا خیلی هم طول کشیده بود. مسئول کتابخانه‌ی مدرسه امروز حسابی از دست نودل شاکی‌ست؛ چرا که او هنوز هم آخرین کتاب خود را به کتابخانه بازنگردانده؛ اما آخر نودل چه تقصیری دارد؟ تقصیر با مادر نودل است که کارهای او را به موقع به یادش نمی‌آورد. یا اصلاً آسیب‌ دیدن سرِ هم‌کلاسی نودل چه ربطی به او دارد؟ لابد همکلاسی‌اش بی‌حواسی کرده و سرش به آرنج نودل برخورد کرده! اما اگر این‌طور است چرا همه نودل را بازخواست می‌کنند و مدام به او تذکر می‌دهند؟ این اصلاً شرایط خوبی نیست. درحقیقت، خیلی هم آزاردهنده است. گویی از هم‌کلاسی و مسئول کتابخانه گرفته تا خانم معلم، همگی می‌خواهند سربه‌سر نودل بگذارند و برایش دردسر درست کنند. اما چطور باید از چنین شرایطی خلاص شد؟ نکند نودل یک جای راه را اشتباه رفته باشد؟

کتاب تقصیر من نبود که... یک داستان ساده و آموزنده برای یادگیری‌ مفهوم مسئولیت‌پذیری‌ست. کودکان بسیاری ممکن است برای آشنایی با مفهوم مسئولیت و پذیرش اشتباه، به کمک و راهنمایی بزرگ‌تر‌ها نیاز پیدا کنند؛ وگرنه ممکن است خیلی از ما درست مثل نودل خیال کنیم مسئول هیچ‌یک از کارهای خود نیستیم. این داستان دل‌نشین به ما نشان می‌دهد که اگر هیچ‌کس نخواهد مسئولیت کارهایش را قبول کند، چه اتفاقی می‌افتد و برعکس، اگر همه‌ی ما بتوانیم مسئولیت کارهای خود را بپذیریم آن‌وقت دنیا چقدر جای بهتر و باصلح‌وصفاتری خواهد شد.

این کتاب محصولی از سال 2015 میلا‌دی‌ست و نسخه‌ی فارسی آن با ترجمه‌ی ریحانه کرباسچیان و لیلا کاشانی وحید و با همکاری از انتشارات مهرسا به دست شما رسیده. گفتنی‌ست این اثر خواندنی ازجمله کتاب‌های مورد تایید وزارت آموزش و پرورش است.

نکوداشت‌های کتاب تقصیر من نبود که...

• این داستان لحظات طنز، تأمل‌برانگیز، و تداعی‌کننده‌ای دارد. معلمان و پدر و مادر‌ها، از نکاتی که در پایان این کتاب به آن‌ها یادآور شده، قدردانی خواهند نمود. این کتاب همه‌چیز را درباره‌ی جایگزین کردن آموزش مسئولیت‌پذیری به جای سرزنش کردن بچه‌ها، به ما می‌آموزد. جولیا کوک در تبدیل بازی سرزنش به چالش مسئولیت بسیار موفق عمل کرده. (سایت بررسی کتاب میدوست)
• این ماجرا به کودکان یاد می‌دهد که چگونه مسئولیت کارهای خود را بپذیرند؛ این موضوع برای رشد شخصیت و موفقیت آن‌ها بسیار مهم است. (جنیفر اچ آدامز، مشاور مدرسه)
• این کتاب یک راهنمای کاربردی و سرشار از پیشنهاد و ایده‌هایی‌ست که در شکل دادن به روش برخورد مناسب به والدین و مربیان کمک می‌کند. (ام. جی پرگیان، ناشر)
• اگر جولیا کوک کتاب‌هایی درباره‌ی مهارت اجتماعی برای بزرگ‌ترها بنویسد، من که حتماً آن را می‌خرم. (بررسی کتاب ویکی کاب)

کتاب تقصیر من نبود که... برای چه کسانی مناسب است؟

خواندن این داستان تصویری جذاب برای کودکان 7 تا 12 سال بسیار مفید خواهد بود.

در بخشی از کتاب تقصیر من نبود که...: پرورش مسئولیت پذیری در کودکان می‌خوانیم

دیروز تکالیف ریاضی‌ام را انجام ندادم، برای همین صبح امروز که به مدرسه رسیدم، معلمم به من گفت زنگ تفریح در کلاس بمانم و تکالیفم را انجام دهم... آه خدا.. اما تقصیر من نبود! دیشب مجبور شدم به تماشای مسابقه‌ی بسکتبال برادر بزرگم بروم. بازی به وقت اضافه کشید. هنگامی که به خانه رسیدیم برای انجام دادن تکالیفم خیلی دیر شده بود و مادرم مرا مجبور کرد به رخت‌خواب بروم.

بعد از زنگ تفریح، برای انجام دادن گزارش‌های درس علوم به سمت کتاب‌خانه به راه افتادیم. چون معلمم اجازه نداده بود زنگ تفریح از کلاس بیرون بروم، انرژی‌ام جمع شده بود! عصبی و کلافه بودم. همان‌طور که داشتیم در راهرو می‌رفتیم، من بالا و پایین می‌پریدم و سعی می‌کردم دستم را به چراغ راهرو بزنم. وقتی داشتم می‌پریدم، سر یکی از بچه‌ها که جلوی من ایستاده بود، به آرنج من خورد.
آخ! «خانم... نودل زد توی سرم!»