معرفی و دانلود کتاب بروکلین

معرفی کتاب بروکلین

کتاب بروکلین نوشته‌ی کالم توبین به زندگی دختری ایرلندی می‌پردازد که در دهه‌ی 50 میلادی با وسوسه‌ی رویای آمریکایی مهاجرت می‌کند اما به رغم یافتن عشق و موفقیت، غم غربت گریبانش را می‌گیرد. این کتاب جایزه‌ی ادبی بریتانیایی کوستا را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد.

ایلیش در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم در یکی از شهرهای کوچک ایرلند زنگی می‌کند، او اگرچه در زمینه‌ی حسابداری ماهر است اما نمی‌تواند در اقتصاد نابسامان ایرلند شغلی مناسب پیدا کند. یک کشیش ایرلندی که ساکن بروکلین آمریکا است به ایلیش پیشنهاد زندگی و کار در نیویورک را می‌دهد و این دختر جوان هم تصمیم می‌گیرد که برود و مادر و خواهر خود را تنها بگذارد. کتاب بروکلین (Brooklyn) به مشکلات مردم ایرلند نیز می‌پردازد و کالم توبین (Colm Toibin) که نویسنده‌ای ایرلندی است به خوبی توانسته شرایط شخصیت اصلی داستان را توصیف کند.

هنوز مدت زیادی از مهاجرت ایلیش نگذشته است که عشق زندگی‌اش را پیدا می‌کند. او با تونی آشنا می‌شود و به او دل می‌بندد. همه چیز خوب پیش می‌رود تونی مرد جذابی است و ایلیش را دوست دارد اما مدت زیادی نمی‌گذرد که ایلیش مجبور می‌شود بین عشق زندگی و سرزمین مادری یکی را انتخاب کند.

افتخارات کتاب بروکلین:

این رمان در سال 2009 انتشار یافت و در همان سال توانست در فهرست جایزه بوکر قرار گیرد اما در نهایت جایزه‌ی ادبی بریتانیایی کوستا را دریافت کرد. اهمیت رمان بروکلین تا بدین جا است که روزنامه‌ی بریتانیایی آبزرور این اثر را در گروه یکی از 10 رمان برتر تاریخی معرفی کرد و ارزش ادبی آن را هم تراز با آثاری همچون جنگ و صلح و تالار گرگ‌ها دانست.

اقتباس سینمایی کتاب بروکلین:

در سال 2015 فیلمی با اقتباس از رمان بروکلین به کارگردانی جان کرولی ساخته شد. بازیگر نقش ایلیش «سیرشا رونان» بود. این فیلم تواست موفق به کسب جایزه‌ی بهترین فیلم بفتا شود.

در بخشی از کتاب بروکلین می‌خوانیم:

ساعت نُه شب اِیلیش رفت پیش نانسی بایرن. موهایش را شسته بود و یک لباس تابستانی پوشیده بود، ولی از ظاهرش راضی نبود. به اندازه‌ی کافی به خودش نرسیده بود. تصمیم داشت وقتی مطمئن شد که جورج شریدن قرار است تمام شب با نانسی برقصد، آن‌ها را به حال خودشان بگذارد و برگردد خانه. چه خوب که رز قبل از رفتنش او را ندیده بود. اگر دیده بود مجبورش می‌کرد بیشتر به موها و قیافه‌اش برسد و آرایش کند.

نانسی گفت: «خب، قرارمون اینه که اگه جورج شریدن اون‌جا بود، اصلاً بهش نگاه نکنیم. جورج ممکنه با یه سری از بچه‌های باشگاه راگبی بیاد. شایدم اصلاً نیاد. معمولاً یکشنبه‌شب‌ها می‌رن کورتاون. اگه اون‌جا بودن ما باید وانمود کنیم که حسابی مشغول صحبتیم. من با هیچ‌کس نمی‌رقصم، چون ممکنه جورج بیاد و من رو ببینه. اگه کسی اومد سمت ما و ازمون درخواست رقص کرد، بلند می‌شیم می‌ریم دستشویی.»

نانسی بالاخره به مادر و خواهرش گفته بود که هفته‌ی قبلش با جورج شریدن رقصیده. آن‌ها هم حسابی وقت گذاشته بودند و به ظاهر نانسی رسیده بودند. نانسی موهایش را از روز قبل درست کرده بود. یک لباس آبی پوشیده بود که اِیلیش قبلاً یک بار آن را تنش دیده بود. الان هم داشت جلوی آینه‌ی حمام آرایش می‌کرد. مادر و خواهرش هم مدام می‌آمدند تو و نظر می‌دادند و از او تعریف می‌کردند.