معرفی و دانلود کتاب انجمن دختران مرده

معرفی کتاب انجمن دختران مرده

دوران نوجوانی سرشار از انرژی و خوش‌بینی بوده و اتفاقات هیجان‌انگیز برای نوجوانان جذابیت خاصی دارد. در ادبیات داستانی رمان‌های جنایی و مرموز مورد پسند طیف وسیعی از خوانندگان هستند. کتاب انجمن دختران مرده نوشته‌ی میشل کرایز یکی از این داستان‌ها را با حال و هوایی از خشونت ارائه کرده است.

درباره‌ی کتاب انجمن دختران مرده

بسیاری از وقایع روزمره نشانه‌هایی از رمز و راز دارند و ممکن است ما از یک رویداد ساده مثل پریدن گربه روی شیروانی احساس وحشت کنیم. این اتفاقات ساده برای همه‌ی افراد طبیعی جلوه کرده با گذشت زمان ردی از ترس و وحشت باقی نمی‌گذارند. اما در ادبیات داستانی و ژانر وحشت نویسنده تلاش می‌کند تا مخاطب را در ترسی عمیق نگه دارد. نویسندگان این‌گونه رمان‌ها شیوه‌های جذابی را برای ایجاد تعلیق و احساس دلهره به کار می‌گیرند. میشل کرایز (Michelle Krys) در کتاب انجمن دختران مرده (Dead Girls Society) تکنیک‌های مختلفی را مورد استفاده قرار می‌دهد تا هیجان داستان را به اوج خود رسانده و شخصیت‌های داستانی را در ارتباطی مستقیم با مخاطب وارد داستان کند.

بازگویی قصه‌هایی که در مکان‌های عجیب روی می‌دهند، همراه با ترس و هیجان است. اگرچه ژانر وحشت در سینما مورد استقبال فراوان قرار گرفته و طرفداران زیادی دارد، در ادبیات داستانی نیز این ژانر در میان مخاطبان نوجوان و برخی از علاقه‌مندان به داستان‌های جنایی از محبوبیت زیادی برخوردار است. میشل کرایز در کتاب انجمن دختران مرده با محوریت قرار دادن موضوع ترس و هیجان و با استفاده از قراردادهای رایج در ژانر وحشت داستان جذابی را خلق می‌کند. در این کتاب شرح رویدادهای اصلی با اضافه شدن شخصیت‌های فرعی همراه بوده و هریک از شخصیت‌ها با ورود خود به ماجرا پیچیدگی‌های داستانی را تشدید می‌کنند.

داستان کتاب انجمن دختران مرده اثر میشل کرایز روایتگر زندگی دختر نوجوانی به نام هوپ کالاهان است که به بیماری تنفسی حادی دچار بوده و انجام برخی از کارهای روزانه برایش چالش‌برانگیز و دشوار شده. او در جمع خانواده و دوستان از حمایت زیادی برخوردار است و به دلیل ضعف جسمی نیاز به کمک اطرافیان دارد. با این وجود هوپ از حمایت بیش‌ازحد خانواده و ترحم اطرافیان خسته شده و به دنبال یک راه فرار از وضعیت کنونی می‌گردد. روزی نامه‌ای به دست هوپ می‌رسد و از او دعوت می‌شود تا در یک بازی سرگرم‌کننده و درعین‌حال عجیب شرکت کند!

داستان کتاب انجمن دختران مرده با تردید هوپ کالاهان برای شرکت در بازی پیشنهادی ادامه می‌یابد. او با در نظر گرفتن وضعیت خود و وخامت بیماری ریوی که دچارش شده در شرایط سختی برای تصمیم‌گیری قرار گرفته و نمی‌داند که با شروع بازی چه سرنوشتی در انتظار او خواهد بود. بازگشت به روزهای ملال‌انگیز برای هوپ دشوار است و بالاخره به همین دلیل می‌پذیرد که در بازی معمایی و عجیبی شرکت کند. میشل کرایز در این کتاب موقعیتی را طراحی کرده که ارتباط شخصیت‌های نمایشی در آن به‌صورت دایره‌ای شکل می‌گیرد. هوپ کالاهان به‌عنوان شخصیت اصلی داستان، با حضور در وضعیت‌هایی که غالبا مرموز جلوه می‌کنند، باعث آشنایی مخاطب با شخصیت‌های جدیدی می‌شود.

میشل کرایز با استفاده از تجربه‌ی خود در نگارش داستان‌های هیجان‌انگیز تلاش می‌کند مخاطبان زیادی را به خواندن داستان کتاب انجمن دختران مرده دعوت کند. او در این کتاب با در نظر گرفتن دنیای خاص شخصیت‌های نوجوان و نیازهای این گروه سنی، وقایع داستانی را با سرعت زیاد و پی در پی روایت می‌کند. البته او با طراحی شخصیت هوپ کالاهان و خلاقیتی که برای شیوه‌ی زندگی او در نظر گرفته، باعث ایجاد حال و هوایی معصومانه نیز شده است. به همین دلیل در این کتاب ریتم وقایع داستانی گاهی کند بوده و مخاطب را به تأمل وا می‌دارد و گاهی رویدادهای داستانی با ضرب‌آهنگی تند به کتاب اضافه می‌شوند.

کتاب انجمن دختران مرده نوشته‌ی میشل کرایز با ترجمه‌ی زهرا چفلکی توسط انتشارات کتابسرای تندیس منتشر شده است.

نکوداشت‌های کتاب انجمن دختران مرده

• داستانی عالی. این کتاب طرحی خواندنی، شخصیت‌های بی‌نظیر و پایانی هیجان‌انگیز دارد. (The Book Trap)
• یک مطالعه‌ی جذاب و پر از شور داستان‌خوانی. این کتاب خواب را از چشمان من گرفت. (Julie Murphy)

کتاب انجمن دختران مرده برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای نوجوانان و همه‌ی افراد علاقه‌مند به رمان‌های معمایی و ترسناک مناسب است.

در بخشی از کتاب انجمن دختران مرده می‌خوانیم

هوا از شدت دود غلیظ شده. سرفه‌کنان دنبال اینهالرم توی کیفم می‌گردم. دو بار پشت هم ازش نفس می‌کشم. دود از توپ بیرون می‌ریزد و اتاق را پر می‌کند. دوباره در را امتحان می‌کنم، هنوز قفل است. روی زانوهایم می‌افتم و دنبال پاکت هوای پاک می‌گردم، اما اتاق در چند ثانیه چنان دود گرفته و هوا مه‌آلود شده که حتی نمی‌توانم دست‌هایم را جلوی صورتم ببینم. ریه‌هایم چنان سفت می‌شود که انگار گیره محکمی دور قفسه سینه‌ا‌م پیچیده شده. شروع به خس‌خس می‌کنم و نفس کشیدنم مشکل می‌شود. درد توی قفسه سینه‌ا‌م جمع می‌شود. نمی‌توانم به اندازه کافی اکسیژن و هوا را به درون بکشم. جلوی چشمم پر از ستاره‌های درخشان می‌شود. بارها و بارها اینهالرم را نفس می‌کشم و فقط آن را برای کمک خواستن‌های ضعیفم از لبم جدا می‌کنم.

در به شدت باز می‌شود، می‌بینم که تاکر وارد می‌شود و بعد بغلم می‌کند و بیرون می‌برد. از در سرویس بهداشتی به راهرو هجوم می‌بریم و هوای تازه به صورتم می‌خورد. نفس بزرگی از هوا را می‌بلعم. دود پشت گلویم را می‌سوزاند. تاکر من را روی فرش قرمز پایین می‌گذارد و دست‌هایش را دور شانه‌ام حلقه می‌کند: «هوپ! حالت خوبه؟ چی شده؟»

سرفه‌کنان گلویم را می‌چسبم. احساس می‌کنم دارد آتش می‌گیرد: «یکی من رو اون تو زندانی کرد. یه بمب دود بود.»

تاکر دندان‌قروچه‌ای می‌کند و بعد نفسی می‌کشد. تلفنش را در می‌آورد و چیزی را تایپ می‌کند. لحظه بعد دوستانش کنار ما، پایین راهرو حلقه می‌زنند. فراه با دیدن من خشکش می‌زند، صورتش با نقابی از ترسی خاموش پوشانده می‌شود. قدم کوچکی عقب می‌رود.