معرفی و دانلود کتاب آه استانبول

معرفی کتاب آه استانبول

کتاب آه استانبول از درخشان‌ترین مجموعه داستان‌های تاریخ ادبیات فارسی به قلم رضا فرخ فال است. داستان‌های این کتاب زندگی انسان‌هایی را روایت می‌کند که در دنیای امروز سرگردانند و هر کدام به سیاق خود بار زندگیشان را به دوش می‌کشند.

درباره‌ی کتاب آه استانبول:

فرهیختگان و منتقدان ادبی کتاب آه استانبول را یکی از مهم‌ترین و بهترین آثار داستانی در دهه 60 شناخته‌اند. فرخ فال با قلمی هنرمندانه داستان‌های این کتاب را به نحوی به تصویر کشیده است که شما خود را در دل قصه‌ها تصور می‌کنید و به خوبی با اتفاقات و شخصیت‌های داستان‌ها همراه می‌شوید.

کتاب آه استانبول مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه فارسی را به خواندن این کتاب برجسته دعوت می‌کنیم.

رضا فرخ فال را بیشتر بشناسیم:

او در سال 1328 دیده به جهان گشود. فرخ فال تحصیلات خود را در دانشگاه‌های ملی شیراز و کنکوردیا در مونترال تکمیل کرده است. وی در اواخر دهه چهل با انتشار داستان‌هایش در جنگ اصفهان کار ادبی خود را آغاز کرد. این نشریه که از معتبرترین مجلات در دوره‌ی خود محسوب می‌شد، توسط هوشنگ گلشیری و دوستانش انتشار می‌یافت. از آن دوره تاکنون داستان، مقاله و ترجمه‌های بسیاری از این نویسنده‌ی سرشناس منتشر شده که از مشهور ترین آن‌ها می‌توان به کتاب آه استانبول اشاره کرد.

فرخ فال به همراه کریم امامی از جمله افرادی بودند که نخستین انجمن ویراستاران کشور را پایه‌گذاری کردند. فرهنگ پژوهی و پرداخت به نظریه‌های ادبی از فعالیت‌هایی هستند که فرخ فال در سال‌های اخیر به آن‌ها مشغول بوده است. وی همچنین سابقه‌ی تدریس زبان فارسی در دانشگاه‌های خارج از کشور را نیز در کارنامه دارد و اکنون نیز در دانشگاه ایالتی کلرادو (بولدر) به تدریس مشغول است.

در بخشی از کتاب آه استانبول می‌خوانیم:

خبر بد همیشه زود به آدم می‌رسد. هیچ انزوایی در برابر آن نفوذناپذیر نیست. جمشید افنان، دبیر سابق تاریخ، عصر یکی از روزهای اردیبهشت‌ماه بر اثر تصادف با یک کامیون در یکی از خیابان‌های اصلی شهر جا به ‌جا کشته شده بود. این خبر را آشنایی مشترک، صاحب یک کتاب‌فروشی، به من داد که خود او از برادر افنان آن را شنیده بود. برادر افنان شماره‌تلفن من را نداشته است. با این‌که در این سال‌ها به خود قبولانده‌ام که در هر لحظه منتظر هر اتفاقی باشم، اما مرگ این رفیق قدیمی، معلم سابق، مرا غافلگیر کرد. شب با شنیدن زنگ بی‌وقت تلفن از جا کنده شدم و پس از شنیدن خبر دیگر نتوانستم بخوابم. مرگی بود نامنتظر و بی‌معنا که به‌سادگی می‌توانست اتفاق نیفتاده باشد.

افنان را سال‌ها بود که می‌شناختم. هنگام مرگ پنجاه و دوساله بود. تنگیِ نفس مادرزاد داشت و می‌دانستم که به‌خصوص در فصل بهار بیماری‌اش شدت پیدا می‌کند. خبر را همان شبِ حادثه شنیده بودم. یک شب بهاری بود. مدت‌ها می‌شد که افنان را ندیده بودم. از وقتی که بی‌کار شده بود، صبح‌ها در خانه می‌ماند و بعدازظهرها، روزهای زوج، برای تدریس زبان انگلیسی در آموزشگاهی خصوصی از خانه بیرون می‌رفت. زبان انگلیسی را در زندان‌های رژیم سابق آموخته بود. آن روز از یکی از همین کلاس‌ها برمی‌گشته است. خیابان محل حادثه یک‌طرفه است و حتا آدم خواب‌گردی هم می‌تواند با نیم‌نگاهی به بالادست خود سالم از عرض آن عبور کند. شاهدان عینی (عابران پیاده‌رو و صاحب دکه‌ی روزنامه‌فروشی) می‌گویند او را دیده‌اند که در لحظه‌ی مرگ، در وسط خیابان، گیج و بی‌خیال بوده است. آیا افنان ناگهان از راه رفتن بازایستاده بود؟ حتا می‌توان فرض کرد که با تصمیم قبلی خود را زیر چرخ‌های کامیون انداخته است. اما شاهدان عینی و پلیسی که بلافاصله خود را به محل تصادف رسانده این را نمی‌گویند. قدر مسلم آن است که ضربه‌ای او را از جا می‌کند و با یک طرف صورت به‌شدت بر آسفالت خیابان می‌کوبد.

فهرست مطالب کتاب

برجی برای خاموشی
همه از یک خون
باران‌های عیش ما
کوهنوردان
گردش‌های عصر
آه، استانبول
مجسمه‌ی ایلامی
نگاه آخر