زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های احمد محمود

زندگینامه احمد محمود

احمد محمود (Ahmad Mahmoud)، با نام اصلی احمد اعطا، 4 دی 1310 در اهواز به دنیا آمد. پدر اصالت کردی داشت و مادرش اهل دزفول بود. خودش هم آن‌قدر به دزفول علاقه داشت که در کتاب‌هایش هم از این گویش استفاده کرد. خانواده‌ی آن‌ها پرجمعیت بود. احمد محمود پنج برادر و چهار خواهر داشت و پدر خانواده، با اینکه مردی زحمتکش بود، از عهده‌ی خرج و مخارج فرزندانش برنمی‌آمد. به همین دلیل هم احمد محمود از همان دوران نوجوانی، تابستان‌ها کار می‌کرد تا کمک‌خرجی برای خانواده باشد. 

احمد محمود در سال 1327 با دخترعمه‌اش، طاهره ناجی، ازدواج می‌کند. حاصل این ازدواج چهار فرزند به نام‌های سعیده، سیامک، بابک و سارک است.

در همان دوران جوانی، احمد محمود گرفتار سیاست و بازی‌های آن می‌شود. اما این بازی برایش به قیمت زندانی شدن و تبعید تمام می‌شود. در سال 1332، احمد محمود در زندان به بیماری ریه مبتلا می‌شود و این بیماری تا پایان عمر همراهش می‌ماند. یک سال بعد هم سال‌های تبعیدش آغاز می‌شود. هرچند این تبعید و زندانی شدن برایش ارمغانی به همراه دارد: پخته شدن متن و نوشته‌هایش و یادگارهایی که در داستان‌هایش از آن‌ها استفاده می‌کند. 

آغاز به نوشتن و ادامه‌ی زندگی احمد محمود

احمد محمود در سال 1333 اولین داستانش را به نام «صب میشه» در مجله‌ی امید ایران منتشر می‌کند. چند سال بعد تصمیم می‌گیرد که داستان‌هایش را که در مجله‌ها و نشریات مختلف منتشر کرده است، در یک مجموعه گردآوری کند و به این ترتیب، کتاب «مول» متولد می‌شود. چاپ این کتاب هم ماجراهای خودش را دارد. احمد محمود برای چاپ این کتاب از یکی از دوستانش پول قرض می‌کند و این نگرانی را دارد که کتاب فروش نرود و نتواند قرض را بپردازد. اما در نهایت، کتاب در هزار نسخه چاپ می‌شود و نگرانی نویسنده هم از میان می‌رود.

احمد محمود در طول زندگی خود، کارهای مختلفی را تجربه می‌کند، اما نوشتن برای او کاری است که در انجامش ثابت‌قدم است. به‌هرحال، انتشار کتاب «همسایه‌ها» در نهایت احمد محمود را به یک ثبات مالی می‌رساند. هرچند این کتاب بعد از گذشت مدت زمان کمی، به دلیل درون‌مایه‌ی سیاسی‌، ممنوع می‌شود. کتاب «زمین سوخته» کتابی است که احمد محمود در صفحه‌ی اول، آن را به برادرش، محمد، که در جنگ شهید شده بود، تقدیم کرده است. شاید بتوان درد از دست دادن برادر را مایه‌ی الهام برای نوشتن این رمان دانست. 

احمد محمود بیش از بیست کار متنوع را تجربه می‌کند، اما در سال 1357 تصمیم می‌گیرد خودش را بازخرید کند. این کار فرصتی را برای او فراهم می‌کند تا بتواند به صورت تمام‌وقت به نوشتن بپردازد. او با نشریات مختلفی مانند نشریه‌ی هفتگی سازمان زنان ایران و رادیو ایران همکاری می‌کند و برایشان مطلب می‌نویسد. احمد محمود همچنین از فوتبال و سینما نیز لذت می‌برد و نقاشی هم می‌کشید. با تمام این‌ها، نوشتن راه او بود.

احمد محمود در 12 مهر 1381 چشم از دنیا فرو بست. آرامگاه او در امامزاده طاهر کرج قرار دارد. 

بهترین کتاب‌های احمد محمود

کتاب همسایه‌ها (The Neighbors) در سال 1353 منتشر شد. این کتاب روایت به بلوغ رسیدن جوانی به نام خالد است. ماجرا در اهواز و حال‌وهوای سیاسی آن پیش از کودتای 28 مرداد به وقوع می‌پیوندد. این اثر به زبان‌های انگلیسی، روسی، کردی و آلمانی ترجمه شده است. 

کتاب داستان یک شهر در سال 1360 چاپ شد. این کتاب در عین استقلال می‌تواند دنباله‌ی رمان همسایه‌ها باشد. خالد از تجربه‌ی زندان و تبعید نوشته است. احمد محمود برای پرداختن این داستان از تجربیات زندگی خودش استفاده کرده است.

کتاب زمین سوخته (The Scorched Earth) در سال 1361 انتشار یافت. داستان درباره‌ی جنگ و تأثیرات آن بر زندگی آدم‌های عادی است. با شروع جنگ، خانواده‌های بسیاری در اهواز دچار مشکل می‌شوند. برخی مهاجرت می‌کنند و آن‌هایی که می‌مانند تجربیات تلخی مانند ناامنی، کمبود غذا و... را از سر می‌گذرانند.

کتاب مدار صفر درجه (The Zero Degree Orbit) در سال 1372 به چاپ رسید. داستان درباره‌ی زندگی باران است، دختری از یک خانواده‌ی معمولی از قشر فرودست جامعه. پدر از دنیا رفته است و حالا دختر تلاش می‌کند به خانواده‌اش برای امرار معاش کمک کند. او کم‌کم وارد سیاست می‌شود و...

کتاب زیر باران داستان کوتاهی است از زندگی مردی به نام محمود. محمود در آستانه‌ی پدر شدن است، اما وضع بد مالی زندگی‌اش او را کلافه کرده است. حالا او برای بهبود وضعیتش، نقشه‌هایی در سر دارد.

اگر دوست دارید با کتاب‌ها و نوشته‌های این نویسنده بیشتر آشنا شوید و به دنبال قصه‌هایی از جنس زندگی مردم هستید، می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت کتابراه، برخی از بهترین کتاب‌های احمد محمود را دریافت کرده و مطالعه کنید.

سبک نگارش و دیدگاه‌های احمد محمود

آنچه همگان درباره‌ی آثار و سبک نگارش احمد محمود بر آن توافق دارند این است که او نویسنده‌ای است پیرو سبک رئالیسم اجتماعی. واقع‌گرایی اجتماعی را باید جنبشی بین‌المللی دانست که به بازنمایی شرایط روزمره‌ی زندگی مردمی از طبقه‌ی کارگر می‌پردازد. این همان ویژگی بارز کارهای احمد محمود است. او برای خلق شخصیت‌های داستان‌هایش چنان مایه می‌گذارد که در نهایت، مخاطب احساس می‌کند شخصیت‌ها را می‌شناسد. وی همچنین به‌خوبی از ویژگی‌های مختلفی مانند زبان، فضا و جغرافیا استفاده می‌کند تا داستانش باورپذیرتر و حقیقی‌تر باشد.

جوایز و افتخارات احمد محمود

• کتاب «درخت انجیر معابد» در سال 1380 موفق به دریافت جایزه‌ی هوشنگ گلشیری شد. 
• در سال 1380، هیئت داوران پکا جایزه‌ی مجموعه آثار را به دلیل تلاش خستگی‌ناپذیر احمد محمود در خلق داستان و اعتلای داستان‌نویسی، به او اعطا کرد.
• قرار بود کتاب مدار صفر درجه در سال 1376 برنده‌ی جایزه‌ی بیست سال ادبیات داستانی ایران پس از انقلاب باشد. اما دلایل سیاسی مانع از اعطای این جایزه به نویسنده شد. ظاهراً نقدی که محمدرضا سرشار (رضا رهگذر) بر این اثر نوشته بود در این تصمیم‌گیری مؤثر بوده است. 
• در سال 1396، محمد کامرانی، محمدحسن شهسواری و مهدی یزدانی خرم تصمیم گرفتند تا جایزه‌ای را به نام احمد محمود بنیان‌گذاری کنند و به آثار برتر داستانی و رمان بدهند. در سال 1397، نشان احمد محمود نیز به این جایزه اضافه شد. 

احمد محمود از نگاه دیگران

• محمدعلی سپانلو، شاعر و روزنامه‌نگار و منتقد ادبی ایرانی، معتقد است احمد محمود از بنیان‌گذاران مکتب خوزستان در ادبیات داستانی است.
• فرج سرکوهی، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی، احمد محمود را از انگشت‌شمار نویسندگانی می‌داند که رمان‌های چندصدایی خلق کرده است. 
• رضا امیرخانی، نویسنده‌ی ایرانی، با اینکه اعتقاد دارد نمی‌تواند با اندیشه‌ی پشت داستان‌ها و نوشته‌های احمد محمود همسو باشد، کارهای او را قابل ستایش و تحسین و او را دارای نگاهی جامع و آزاده می‌داند. 
• عبدالعلی دستغیب، نویسنده و منتقد ادبی، احمد محمود را نویسنده‌ای فراموش‌نشدنی می‌داند که در حوزه‌ی قصه‌نویسی معاصر ایران آوازه‌ای بلند دارد.