معرفی و دانلود کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ

معرفی کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ

لیا اوپی در کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ، داستان زندگی خود را که با یکی از مهم‌ترین بزنگاه‌های تاریخی کشور آلبانی گره خورده، برایمان روایت می‌کند. این زندگینامه‌ی خودنوشت و اثر تاریخی-سیاسی که توانسته در سال 2022 جایزه‌ی Ondaatje را از انجمن سلطنتی ادبیات دریافت کند، سیر تحول حکومت آلبانی را برای مخاطبان ترسیم خواهد کرد.

درباره‌ی کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ

لیا اوپی (Lea Ypi)، نویسنده و‌ قهرمان اصلی کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ (Free: a child and a country at the end of history)، در اثر خود جامعه‌‌ی استبدادزده‌ای را به مخاطب نشان می‌دهد که کورکورانه حکومت دیکتاتوری کمونیستی آلبانی را پذیرفته بود و حتی به آن عشق می‌ورزید! لیا که در کودکی جز معلمش، «نورا» و محیط بسته‌ی خانواده، راهی برای شناخت دنیای سیاست نداشت، با تصورات کودکانه‌‌ی خود می‌پنداشت که استالین بزرگ‌ترین رهبر جهان است و کمونیسم هم بهترین حکومتی است که تمام دنیا به خود دیده. برای چنین کودکی در آغوش کشیدن استالین و دیدن سبیل بزرگ او برترین لذت دنیا محسوب می‌شد و امپریالیسم نیز خون‌خوارترین دشمن بشریت.

در این کتاب زندگی‌نامه‌ای، نویسنده ضمن شرح دیده‌ها و تجربیات خود از تحولات حکومت آلبانی، یکی از مهم‌ترین رخدادهای تاریخ سیاسی را برایتان بازگو می‌کند: اضمحلال حکومت‌های کمونیستی در کشورهای تحت امر اتحاد جماهیر شوروی که یکی از نمونه‌های بارز آن را در واقعه‌ی فروپاشی دیوار برلین نیز می‌بینیم.

لیا اوپی در این سرگذشت‌نامه‌ی خودنوشت دگرگونی ناگهانی باورهای سیاسی هم‌وطنانش را نشان می‌دهد. البته رویگردانی از کمونیسم در آلبانی نیز مانند بسیاری از کشورهای تحت حاکمیت شوروی، یک‌باره اتفاق نیفتاد اما چون نویسنده متوجه تغییرات فکری اطرافیانش نشده بود و تا آخرین لحظه به استالین و حاکمیتش پایبندی داشت، دیدن شکستن مجسمه‌ی این دیکتاتور و اعتراضات خیابانی مردم، برایش ناگهانی و غیرمنتظره می‌نمود.

این دخترک بازیگوش که تا پیش از آن، آزادی را در برابری طبقات اجتماعی و تحقق آرمان‌های کمونیستی می‌دید، پس از قیام مردم آلبانی با مفاهیم جدیدی روبه‌رو شد که برایش تازگی داشتند: «آزادی زنان»، «جامعه‌ی مدنی»، «اصلاح ساختاری» و... . همین تحولات و تجربیات در دوران کودکی لیا اوپی بود که در دوران بزرگسالی، او را به سوی مطالعات سیاسی-تاریخی سوق داد. نویسنده با نگارش کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ، نه‌تنها تجربیات زیسته‌ی خود، بلکه یکی از مهمترین دوران تاریخ آلبانی را برای مخاطبان شرح می‌دهد. اگر قصد دارید برای شناخت تاریخ این کشور و جریانات سیاسی آن به کتاب‌های تاریخ مراجعه کنید، پیشنهاد می‌کنیم ابتدا با روایت‌های یکی از شاهدان این دوران همراه شوید و جزئی‌ترین رخدادهای اجتماعی و سیاسی را از نگاه تیزبین او بنگرید. مطمئن باشید این خودزندگی‌نامه‌ی خواندنی، بیش از هر کتاب تاریخی، سرگذشت پرتلاطم ملت آلبانی را به شما نشان خواهد داد.

علیرضا شفیعی نسب برگردان کتاب حاضر را بر عهده داشته و نشر ترجمان علوم انسانی آن را به چاپ رسانده است.

جوایز و افتخارات کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ

• برنده‌ی جایزه‌ی Ondaatje از انجمن سلطنتی ادبیات (2022)
• برنده‌ی جایزه‌ی Slightly Foxed Best First Biography Award
• نامزد نهایی جایزه‌ی بیوگرافی کاستا
• نامزد نهایی جایزه‌ی بیلی گیفورد برای آثار غیرداستانی (2021)
• نامزد نهایی جایزه‌ی گوردون برن
• برگزیده‌شده به‌عنوان بهترین کتاب سال از سوی نیویورکر، واشنگتن پست، فایننشال تایمز، گاردین، ساندی تایمز و... .

نکوداشت‌های کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ

• اوپی نویسنده‌ای خلاق و یک متفکر سیاسی است. کتابی که نگاشته هم عمیق است و هم الهام‌بخش. (مکس استراسر، نیویورک تایمز)

• کتابی در مورد زندگی جوانی که در بحبوحه‌ی تغییرات بزرگ تاریخی در حال بزرگ شدن است. ترکیبی از ایدئولوژی، جنگ، از دست دادن و عدم اطمینان. (تارا وستور، نویسنده)

• کتابی شگفت‌انگیز! لیا اوپی استعدادی ذاتی در داستان‌گویی دارد. نویسنده‌ای با روحیه‌ای سرشار از زندگی و همچنین هوش بسیار. کتابی گیرا، عمدتاً طنزآمیز، کوبنده و از لحاظ روان‌شناختی حاد! بهترین کتابی که تاکنون خوانده‌ام. (اولیویا سوجیک، نویسنده)

• کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ با لحنی روشنگرانه از ما می‌خواهد تا ببینیم که وقتی ایده‌آل‌ها و آرمان‌هایمان با مکان‌ها و افراد اشتباهی منافات پیدا می‌کنند، چه فاجعه‌ای رخ می‌دهد. (آذر نفیسی، نویسنده)

• کتاب حاضر که به قلم روشنفکری بااستعداد نوشته شده، اوضاع کنونی کشور آلبانی را برایمان روشن می‌کند. (ویویان گورنیک، نویسنده)

• یک اثر کلاسیک و در عین حال مدرن که از دل تاریخ کشور آلبانی بیرون می‌آید تا حقایق انسانی را درباره‌‌ی سیاست در صد سال گذشته برایمان بازگو کند. اثری که به قلم یک رمان‌نویس چیره‌دست و ماهر نوشته شده. کتابی سرگرم‌کننده با موضوعی جدی. یک پیروزی ادبی! (امی ویلنتس، نویسنده)

• لیا اوپی فیلسوفی روشنگر است که در حال تبدیل شدن به یکی از مهم‌ترین متفکران زمان ماست. کتاب بی‌نظیر او هم از نظر شخصی تکان‌دهنده است و هم از لحاظ تاریخ سیاسی. (مارتین هاگلوند، نویسنده)

• کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ از آثار نادری به شمار می‌رود که نشان می‌دهد تاریخ چگونه زندگی مردم و سیاست جوامع را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. لیا اوپی نویسنده‌ای موفق و توانمند است و داستان او بعد از خواندن این کتاب، به داستان شما تبدیل می‌شود! (ایوان کراستف، نویسنده)

کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به زندگی‌نامه‌های تاریخی-سیاسی و مشتاقان آشنایی با ادبیات آلبانی، مطالعه‌ی کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ را از دست ندهند.

با لیا اوپی بیشتر آشنا شویم

لیا اوپی (متولد 1979) نویسنده‌ی آلبانیایی است که دستی نیز در تحقیق و پژوهش‌های سیاسی دارد. او که تحصیلات خود را در رشته‌ی فلسفه، در دانشگاه اسپینوزا به پایان رسانده، سال‌ها به پژوهش در زمینه‌ی نظریات انتقادی و نقد سیاسی پرداخته‌. لیا اوپی هم‌اکنون به‌عنوان استاد رشته‌ی علوم سیاسی در کالج اقتصاد لندن به فعالیت می‌پردازد.

اوپی از سوی مجله‌ی بریتانیایی Prospect به‌عنوان یکی از ده متفکر جهان برگزیده شده و از سوی Frankfurter Allgemeine Zeitung نیز به عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های فرهنگی سال 2022 انتخاب شده است. لیا اوپی عضویت در هیئت داوران جایزه‌ی یادبود دویچر را نیز در کارنامه دارد.

در بخشی از کتاب آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ می‌خوانیم

آخرین شبی که در آتن بودم، پاکتی پلاستیکی آماده کردم و نصف یک شکلات میلکای پیچیده در فویل، آدامسی شبیه سیگار و لیفی اسفنجی از کارخانه‌ی یورگوس که به شکل توت‌فرنگی بود داخلش گذاشتم. به الونا قول داده بودم از اولین سفر خارجی‌ام برایش سوغاتی ببرم و به خودم می‌بالیدم که سر حرفم مانده‌ام.

به مدرسه که برگشتم، الونا سر کلاس نبود. می‌گفتند مریض شده و چند روز نمی‌آید. یک هفته گذشت، اما باز خبری ازش نشد. یک هفته‌ی دیگر گذشت و سرانجام تعطیلات بهاری رسید.

اواخر ماه آوریل که کلاس‌ها دوباره شروع شد، باز هم الونا برنگشت. تصمیم گرفتم سری به او بزنم و حالش را بپرسم. شکلات میلکا را خورده بودم، اما آدامس شبیه سیگار و اسفنج شبیه توت‌فرنگی را نگه داشته بودم. در زدم. پدرش باز کرد. گفتم «الونا هست؟ می‌گویند مریض است. می‌توانم ببینمش؟».

«الونا؟». این را طوری پرسید که انگار اصلاً اسم دخترش را تا حالا نشنیده. «الونا دختر بدی است. دختر خیلی خیلی بد». در را محکم توی صورتم بست. چند دقیقه همان‌جا ماندم و نمی‌دانستم چه کار کنم. حتماً از پنجره مرا دیده بود یا می‌دانست که هنوز پشت درم. در را دوباره باز کرد. با صدایی بغض‌آلود گفتم «می‌شود این را به‌ش بدهید؟». پاکت پلاستیکی را که توی دستم می‌لرزید گرفت و پرتش کرد چند متر آن‌طرف‌تر توی خیابان. داد زد «اینجا نیست. حالی‌ات می‌شود؟ نیست».

فهرست مطالب کتاب

معرفی نویسنده
مقدمه‌ی مترجم
دفتر نخست
[1]: استالین
[2]: آن ‌یکی اوپی
[3]: زندگی نامه‌ی مختصرِ 471
[4]: مرگ عمو انور
[5]: قوطی های کوکاکولا
[6]: رفیق ماموازل
[7]: بوی کرم ضدآفتاب می دهند
[8]: بریگاتیستا
[9]: احمد فارغ التحصیل شد
[10]: پایان تاریخ
دفتر دوم
[11]: جوراب خاکستری
[12]: نامه ای از آتن
[13]: همه می خواهند بروند
[14]: بازی های رقابتی
[15]: من همیشه با خودم چاقو داشتم
[16]: این ها همه بخشی از جامعه‌ی مدنی است
[17]: کروکودیل
[18]: اصلاحات ساختاری
[19]: گریه نکن
[20]: مثل بقیه‌ی اروپا
[21]: 1997
[22]: فیلسوفان جهان را فقط تفسیر کرده اند؛ مسئله دگرگون کردن آن است
مؤخره
تقدیر و تشکر