معرفی و دانلود کتاب خواهران

معرفی کتاب خواهران

تبعید، جنگ، زبان، هویت، اصلی‌ترین مضامین آثار وجدی معوض است. دو غریبه با زبان و ملیت متفاوت در یک هتل کانادایی با هم وجه اشتراک‌هایی پیدا می‌کنند و به دو خواهر تبدیل می‌شوند. کتاب خواهران یک نمایشنامه‌ی خواندنی در میان آثار تئاتر معاصر است. این نمایشنامه را به‌سختی می‌توان در دسته‌بندی موضوعی خاصی قرار داد؛ چراکه هم اجتماعی است، هم سیاسی، هم دراماتیک و با این حال، چیزی فراتر از این‌ها است.

درباره‌ی کتاب خواهران

نمایشنامه‌ی خواهران (Soeurs) نوشته‌ی وجدی معوض (Wajdi Mouawad)، روایتگر زندگی دو زن از دو جهان متفاوت است که در دل یک طوفان سهمگین برفی در اتاوا، در هتلی بسیار مدرن و تک‌زبانه، با گذشته‌های زخمی خود روبه‌رو می‌شوند. ژنویه برژرون، وکیل فرانسوی‌زبان، با خشم فروخورده‌ای که نتیجه‌ی تبعید خانوادگی و تحقیر زبانی است، دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. و لیلا بنت وردا، زن لبنانی‌تبار، اندوه جنگ لبنان و سکوت پدرش را در سینه دارد. گفت‌و‌گوی میان این دو زن، به تدریج بستری را برای بازشناسی خویشتن، هم‌ذات‌پنداری و خواهرانگی ایجاد می‌کند.

وجدی معوض چه زیبا توانسته است از دل مواجهه‌ی ساده‌ی دو زن در مکانی متعارف، نمایشی پویا و چندبعدی خلق کند. نمایش او فراتر از یک روایت شخصی است و به پرسش‌های فلسفی اساسی درباره‌ی هویت، زبان و حافظه پاسخ می‌دهد. نمایشنامه‌ی خواهران یک اثر شاعرانه و ساختارشکن است که مرزهای تئاتر کلاسیک را درنوردیده و در هیچ قالب مشخصی قرار نمی‌گیرد. خواهران، بخشی از یک مجموعه‌ی نمایشی تحت عنوان چرخه‌ی خانوادگی (Cycle domestique) است که شامل پنج نمایشنامه‌ی تنهایان (Seuls)، خواهران (Sœurs)، برادران (Frères)، پدر (Frères) و مادر (Mère) می‌شود.

از تبعید تا خواهرانگی؛ درک ساختارشکنی خاص وجدی معوض

در نمایشنامه‌ی خواهران، زبان نه تنها ابزار بیان نیست؛ بلکه صحنه‌ی اصلی وقوع هر رخدادی است. واژه‌ها حامل بارهای ناگفته‌اند و لذت یافتن لایه‌های معنایی اثر با خواننده خواهد بود. دو خواهر این نمایشنامه‌ی پست‌مدرن، تنها از طریق گفت‌و‌گویی صبورانه و انسانی، به ریشه‌های درد مشترک خود دست می‌یابند. این اوج هنر وجدی معوض است؛ نویسنده‌ای که با زبان ساختارشکن و نامتعارفش، جهان درونی انسان را به صحنه‌ی تئاتر می‌کشاند.

خواهران نمایشنامه، برخلاف الگوهای کلاسیک، نه قهرمان هستند و نه کنشگر؛ بلکه شاهدانی هستند برای گزارش وضعیت. گفتگوی بین خواهران، آن‌ها را از هجوم نگرانی‌ها رهانیده و به بازشناسی خویشتن می‌کشاند. وجدی معوض با بهره‌گیری از ساختار غیرخطی، زمان‌پریشی و مونولوگ‌های پاره‌پاره، مرزهای تئاتر کلاسیک را درمی‌نوردد. مخاطب این نمایشنامه، فعالانه به رمزگشایی معنا فراخوانده شده و با تأمل در واژه‌ها، سکوت‌ها و استعاره‌ها، حقیقت را کشف می‌کند.

نمایشنامه‌ی خواهران، اثر نویسنده‌ی لبنانی-کانادایی، وجدی معوض، از زمان انتشارش در سال 2014، در قالب‌های مختلفی اجرا شده است. اجرای اولیه در فرانسه با استقبال خوبی از طرف منتقدان و مخاطبان مواجه شد. تا حدی که بسیاری از تماشاگران، نمایشنامه را پس از اجرا خریداری کردند. با توجه به زمینه‌ی فرهنگی و زبانی نمایشنامه‌ی وجدی معوض، اجراهای متعددی نیز در مونترال و اتاوا برگزار شد. این اجراها اغلب با تأکید بر تضاد زبان فرانسوی و انگلیسی در فضای عمومی کانادا طراحی شده‌اند که یکی از محورهای اصلی موضوع نمایشنامه است. وجدی معوض که خود نیز کارگردان تئاتر است، در برخی از اجراهای نمایشنامه‌ی خواهران نقش داشته و با سبک خاص خود، ترکیبی از تئاتر فیزیکی، مونولوگ‌های شاعرانه و فضاسازی مینیمالیستی به جان‌بخشی متن پرداخته است.

ترجمه‌ی روان محبوبه میرفندرسکی، لذت خواندن نمایشنامه‌ی خواهران را دوچندان کرده است. از نشر قطره برای چاپ و انتشار این نمایشنامه‌ی درام خواندنی، سپاس‌گزاریم.

در نکوداشت کتاب خواهران

• از اجرای نمایش خواهران در پاریس، بسیار لذت بردم و به همین دلیل متن آن را به‌عنوان یادگاری خریدم. اعتراف می‌کنم که با خواندن نمایشنامه روی کاغذ کمی مشکل دارم؛ اما این کار کمک می‌کند تا برخی از صحنه‌ها را به خاطر بیاورم. این متن در ادامه‌ی مسیر سایر آثار وجدی معوض قرار دارد. (کاربر آمازون)

کتاب خواهران برای شما مناسب است اگر

• دانشجوی گرایش‌های مختلف رشته‌ی نمایش هستید و بعد از خواندن آثار کلاسیک، می‌خواهید خواندن یک نمایشنامه‌ی متفاوت را شروع کنید.
• به تئاتر معاصر فرانسه علاقه‌مند هستید و می‌خواهید اثری ساختارشکنانه با روایت غیرخطی را در دست بگیرید.
• به ادبیات فرانسه علاقه‌مند هستید و نویسندگان فرانسوی را دنبال می‌کنید.
• سایر آثار وجدی معوض را خوانده‌اید و سبک نوشتاری این نویسنده برای شما جذاب است.

در بخشی از کتاب خواهران می‌خوانیم

سیگارش را روشن می‌کند.

باد و طوفان داخل اتاق می‌شود.

ژنویه برژرون: بله ویرجینی، ژنویه هستم، مزاحم نشدم؟ / تازه رسیدم هتل / ترجیح می‌دادم برگردم مونترال ولی چه می‌شه کرد همینه که هست، همینه که هست، تو چطور، هنوز دفتری؟ / افتضاح / از سالن کنفرانس که خارج شدم با خودم می‌گفتم اگر میانجی‌گران آیندۀ ما این‌ها هستند به این زودی‌ها به صلح جهانی نخواهیم رسید / بله، ولی با چشم‌های هاج و واج / در آخر حتی یک سؤال هم نپرسیدند، هیچی، هیچ اظهارنظری، انگار اتفاقی نیفتاده بود، اصلاً انگار من نیامده بودم / وقتی تمام شد حتی تشویق هم نکردند / اشکالی در کارم است و دیگر نباید به شیوه‌ای که به نظر خودم درست است عمل کنم / نمی‌دانم / مثلاً در مورد تزه، لابیرنت، اهمیت زبان / اما انگار خودم هم دیگر به آن شیوه اعتقادی نداشتم / بوفۀ غذا؟ / وای نگو، هیچی نخوردند / یک میز شاهانه، سنگ تمام گذاشته بود / هیچی، خیلی کم، با اکراه / گفتند خیلی پرادویه است، می‌توانی باور کنی؟ / ببینم اگر غذاها را بفرستم به شهر حلب، مردم آنجا هم همین نظر را دارند. (به داخل اتاق بازمی‌گردد و درب تراس را می‌بندد.) با خودم آوردم، هر چقدر می‌توانستم آوردم، سه تا ظرف گنده / نمی‌توانم آن‌ها را دور بریزم / شانس آوردیم که آقای خلیل آنجا نبود / نه. دیکتاتور گردن‌کلفتی در این دنیای فانی نبوده که بتواند مرا عصبانی کند حالا چه برسد به این جوجه وکیل‌ها که تا خرخره از وجدان به اصطلاح نیک کانادایی اشباع شده‌اند این‌ها پشیزی مرا به هراس نمی‌اندازند. (زنگ تلفن همراه.) یک لحظه منتظر باش.

تلفن هتل را در دست نگه می‌دارد، به سمت پاتختی می‌رود که تلفن همراه را بردارد و سپس جواب می‌دهد.

فهرست مطالب کتاب

پدیده‌ای نو در تئاتر معاصر فرانسه
مقدمۀ مترجم
مقدمۀ نویسنده
خواهران
میانجی‌گری در مناقشات منطقه‌ای
کارشناسی خسارت