معرفی و دانلود کتاب لباس عروس: تراژدی در سه پرده

معرفی کتاب لباس عروس: تراژدی در سه پرده

کتاب لباس عروس نوشته نلسون رودریگز، نمایشنامه‌ای است که در آن مرز میان واقعیت، حافظه و توهم در هم می‌آمیزد تا داستانی پیچیده و چندلایه را روایت کند. این اثر که در گروه نمایشنامه‌های تراژدی و مدرن قرار دارد، با ساختاری غیرخطی و شخصیت‌پردازی عمیق، احساسات درونی و انگیزه‌های پنهان ذهنی را بررسی می‌کند. این اثر دومین نمایشنامه‌ی نلسون رودریگز است که فصل جدیدی را در تئاتر برزیل رقم زد.

درباره‌ی کتاب لباس عروس

الید، عروس جوانی است که در میانه‌ی خیابان تصادف کرده و به بیمارستان منتقل می‌شود. او در بیمارستان، در مرز میان زندگی و مرگ، بین واقعیت، حافظه و توهم سرگردان است. در این حال، خاطرات گذشته، روابط خانوادگی، عشق و خیانت، تنش‌هایی که با خواهرش لوسیا داشت و ماجرای مادام کلسی، روسپی‌ای که دفتر خاطراتش را خوانده بود، همگی در هم می‌آمیزند و در ذهنش مرور می‌شوند. کتاب لباس عروس (The Wedding Dress) یا (Vestido de Noiva) نمایشی سه پرده‌ای است از نلسون رودریگز (Nelson Rodrigues)، نمایشنامه‌نویس، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی مطرح برزیلی که از پیش‌گامان تئاتر مدرن برزیل بود.

تراوشات یک ذهن آشفته؛ بازتاب واقعیت ذهنی در نمایشنامه لباس عروس

نمایشنامه‌ی لباس عروس در عالم خیال و توهمات اتفاق می‌افتد و خاطرات ذهنی آشفته را بازسازی می‌کند. این نمایش به شیوه‌ی جریان سیال ذهن و با ساختار غیرخطی پیش می‌رود و زمان در آن مکان جابه‌جا می‌شود. نلسون رودریگز در این زمینه، نگاهی به ذهن بحران زده‌ی الید می‌اندازد و فقدان، احساس گناه از خیانت، هویت، حسادت، شهوت و رنج عاطفی موجود در ذهن او را بازتاب می‌دهد. او با پرداختن به عالم خیال و توهمات نشان می‌دهد که چگونه خاطره و هذیان می‌تواند بخشی از هویت ما باشد و انسان در موقعیت‌های بحرانی، مجبور است با این اجزای درونی مواجه شود.

نقد اجتماعی در نمایشنامه‌ی لباس عروس

نلسون رودریگز که در آثارش به تابوهای اجتماعی، مسائل نژادی، سرکوب جنسی، قتل و جنایت می‌پردازد، در نمایشنامه لباس عروس نیز، هنجارهای اجتماعی را نقد می‌کند و به موضوعاتی مانند روابط زن و مرد، انتظارهای جامعه از عروس، نگاه به روسپی‌گری، نفاق‌ها و رازهای پنهان خانوادگی می‌پردازد. او به فشارهای اخلاقی جامعه بر زنان و نقایص طبقاتی و جنسی در طبقه‌ی متوسط و پایین اجتماع اشاره می‌کند و صدای طبقه‌ی متوسط و فرودست جامعه را بازتاب می‌دهد.

در مجموع، نلسون رودریگز در نمایشنامه لباس عروس با پرداختن به احساسات و انگیزه‌های پنهان ذهنی آشفته، نقد هنجارهای جامعه و قرار دادن واقعیت در برابر توهم لایه‌های عمیقی از روان‌شناسی، نقد اجتماعی و فلسفه را در هم می‌تند و اثری چند لایه خلق می‌کند که تماشاگر را نه فقط به تماشای داستان، بلکه به تأمل در ساختار ذهنی انسان، شکاف بین ظاهر و حقیقت و پرسش درباره‌ی هویت و مرگ می‌کشاند.

این کتاب را نشر قطره با ترجمه‌ی رضا عابدین‌زاده منتشر کرده است.

اقتباس سینمایی از کتاب لباس عروس

• در سال 2006، جوفری رودریگز، پسر نلسون رودریگز، فیلمی سینمایی با عنوان Vestido de Noiva براساس این نمایشنامه ساخت که با حفظ ساختار نمایشنامه و تلفیق خاطره، توهم و واقعیت روایت می‌شود.
• این نمایشنامه، اجراهای مختلفی در صحنه‌ی تئاتر داشته و اولین اجرای آن در سال 1943 در برزیل بود. اجراهای دیگری از این نمایشنامه در انگلستان و آمریکا روی صحنه رفته است.

کتاب لباس عروس برای شما مناسب است اگر

• به نمایشنامه‌های مدرن با ساختار غیرخطی و به شیوه‌ی سیلان ذهن علاقه‌مند هستید.
• به داستان‌هایی با نقد ساختارهای اجتماعی، وضعیت زنان، فشارهای اجتماعی، تعلقات خانوادگی، تابوها و روابط قدرت در جامعه علاقه‌مندید.
• دوست دارید داستان‌هایی با موضوع فلسفه‌ی وجودی، پرسش از مرگ، واقعیت و زمان بخوانید.

در بخشی از کتاب لباس عروس: تراژدی در سه پرده می‌خوانیم

پرده‌ی دوم در تاریکى آغاز مى‌شود. صداهاى اِلید و کلسى در میکروفون پخش مى‌شود.

کلسى: امکان نداره کس دیگه‌اى اونجا نبوده باشه.

اِلید: (از حافظه‌ى خودش اعصابش به‌هم مى‌ریزد.) اما یادم نمی‌آد کلسى. حافظه‌ام داغونه.

کلسى: ببین اِلید، پیش از اینکه مادرت بیاد تو، تا دسته‌گل رو بهت بده، کس دیگه‌اى هم به‌جز پدرو، اونجا بود؟

اِلید: (گیج و پریشان.) قبل از اینکه مادرم بیاد؟

کلسى: آره. حتماً کس دیگه‌اى هم بوده. قبلاً هم بهت گفته‌ام، یه عروس رو وقتى داره لباس مى‌پوشه که کلاً تنها نمى‌ذارن!

اِلید: (انگار دارد به حافظه‌اش فشار مى‌آورد.) قبل از اینکه مامان بیاد... دارم فکر مى‌کنم... بذار ببینم...

نور سطح خاطره را روشن مى‌کند. اِلید که واقعاً لباس عروسى پوشیده روى چهارپایه نشسته است. آینه‌ى خیالى اکنون به آینه‌اى واقعى تبدیل شده است، آینه‌اى بزرگ، تقریباً به اندازه‌ى قامت یک انسان. تاجِ گل را هنوز بر سر نگذاشته. اِلید تنهاست.

کلسى: (صدا از میکروفون.) آه! مى‌خواى یه چیزى ببینى؟ اونى که دونا لورا بعد از صحبت با تو پیشونی‌اش رو بوسید کى بود؟

اِلید رو به آینه آرایشش را درست مى‌کند، موهایش را مرتب مى‌کند، به آینه نزدیک مى‌شود و دوباره دور مى‌شود، و از این قبیل کارها.

کلسى: (صدا از میکروفون.) آهان یه چیز دیگه، کى لباس رو تنت کرد؟ مادرت، نه؟ جواب درست دقیقاً همینه اِلید.