معرفی و دانلود کتاب سراپاگوش

معرفی کتاب سراپاگوش

کتاب سراپاگوش، خواننده را با داستان زنی موفق همراه می‌کند که قربانی اتفاق‌هایی ناگوار شده و قضاوت‌های اطرافیان، او را به انزوای کامل کشانده است. کیم هه جین، نویسنده‌ی کتاب، با نثری تأمل‌برانگیز، داستان سراپاگوش را از طریق نامه‌های پراکنده و ارسال‌نشده‌ای که شخصیت داستان در انزوا نوشته، روایت کرده است. پس از مطالعه‌ی کتاب حاضر، خواننده به تأمل عمیقی درباره‌ی رهایی از خودسرزنشی و یافتن راهی برای ترمیم روح آسیب‌دیده در دل انزوای اجتماعی می‌رسد.

درباره‌ی کتاب سراپاگوش

کتاب سراپاگوش (Counsel Culture)، داستانی تأمل‌برانگیز و خواندنی از ادبیات معاصر کره‌ی جنوبی را پیش روی خواننده قرار می‌دهد. کیم هه جین (Kim Hye-jin)، نویسنده‌ی کتاب، در این اثر روایتگر زندگی یک درمانگر موفق است که پس از عذاب ناشی از قضاوتِ ناعادلانه‌ی عمومی و انزوای کامل، به دنبال رستگاری و شفقت در میان گربه‌های ولگرد و یک دختربچه می‌گردد.

هه‌سو لیم، شخصیت اول داستان سراپاگوش، درمانگری موفق است که نظرات تخصصی خود را در تلویزیون درباره‌ی اخبار روز ارائه می‌داد و زندگی‌ای سرشار از اعتمادبه‌نفس داشت. او معتقد بود بر احساسات خود کنترل کامل دارد. در پی اظهارنظر او درباره‌ی یک بازیگر معروف، زندگی‌اش زیرورو می‌شود. این بازیگر مرد، خودکشی می‌کند و زندگی حرفه‌ای هه‌سو لیم را از عرش به فرش می‌کشد. ازدواج هه‌سو از هم می‌پاشد و شغلش را از دست می‌دهد. در پی این اتفاق‌ها، هه‌سو در انزوای کامل فرو می‌رود و نامه‌هایی می‌نویسد که هرگز ارسال نمی‌شوند. او در این نامه‌ها، در پی ارزیابی اشتباه‌های خود و یافتن رهایی است.

کیم هه جین، نویسنده‌ی داستان سراپاگوش، خواننده را با ویژگی‌های دراماتیک و روان‌شناختی در این اثر همراه کرده است. محوریت داستان بر سقوط سریع و دردناک یک شخصیت موفق استوار است؛ تضاد میان کنترل کامل عاطفی یک درمانگر و فروپاشی کامل زندگی هه‌سو لیم در پی یک اظهارنظر، کشمکش دراماتیک قوی ایجاد کرده است. این رویکرد، خواننده را مستقیماً وارد بحران روحی شخصیت اصلی می‌کند. انزوای مطلق هه‌سو و تصمیم او برای نوشتن نامه‌های ارسال‌نشده، نویدبخش داستانی عمیق و درونی است که خواننده را به یک مشاهده‌گر محرمانه تبدیل می‌کند. این ساختار، فضایی را فراهم می‌کند تا خواننده همراه با هه‌سو، به ارزیابی صادقانه‌ی اشتباهات، احساس گناه و جست‌وجوی رهایی بپردازد؛ پرسش‌هایی که در هر زندگی‌ای می‌توانند عمیقاً طنین‌انداز شوند.

سراپاگوش: تلاشی برای التیام روح و نجات زندگی

در ادامه‌ی داستان سراپاگوش، هه‌سو با دخترکی آشنا می‌شود. این دختر، نگران زندگی گربه‌ها است. دوستی میان این دو، یکی از بخش‌های دلنشین داستان را رقم می‌زند؛ آن‌ها برای نجات و درمان گربه‌ها، تلاش می‌کنند تا آن‌ها را به دام انداخته و به دامپزشک برسانند. در این حیص‌وبیص، هه‌سو متوجه می‌شود هم‌کلاسی‌های دختری که با وی طرح دوستی ریخته، به او زورگویی می‌کنند. تلاش هه‌سو برای کنار آمدن با اتفاق‌های ناخوشایندی که بر سرش آمده و حل مشکلات دخترکی که با او دوست شده، خواننده را تا لحظه‌ی یافتن رهایی و امید در انتهای داستان، به شدت مشتاق و دلگرم نگه می‌دارد و او را به تأمل درباره‌ی قدرت شفقت و اهمیت مسئولیت‌پذیری در قبال موجودات دیگر وا می‌دارد.

کتاب سراپاگوش را انتشارات دانش آفرین با ترجمه‌ی ثمین سلاجقه، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

نکوداشت‌های کتاب سراپاگوش

• روایت کیم هه جین، اندوهگین و تأمل‌برانگیز، با این حال سرشار از یک انرژی آرام و پنهان است و هه‌سو را به این درک می‌رساند که آنچه ما در آرزوی تبدیل شدن به آن هستیم، اغلب همان کسی است که هم‌اکنون هستیم؛ یعنی زندگی نه فرایند شدن بلکه آشکار شدن است... داستانی ساده و تأثیرگذار درباره‌ی اجتماع و پیوند طردشدگان. (کِرکِس ریویوز)
• کیم هه جین، راه‌حل‌های سطحی یا احساساتی‌گری خام ارائه نمی‌دهد؛ بلکه تلاش‌های هه‌سو برای مراقبت از دخترک و گربه‌ها، بستری را فراهم می‌کند تا حالت تدافعی و ترحم به خود او، جای خود را به کفاره و التیام دهد. نتیجه‌ی این رویکرد، یک تأمل جذاب بر اخلاق شخصی و حرفه‌ای است. (پابلیشِرز ویکلی)
• تصویری ستودنی و ماهرانه از تعصب و پیش‌داوری؛ روایتی که جسورانه به وظیفه‌ی دشوار انسانی کردن فردی می‌پردازد که تعصب، او را به فردی بی‌رحم تبدیل کرده است.(ایموژِن وست نایت، نیویورک تایمز)
• این رمان پرشور کیم هه جین که پیش از این در کره پرفروش و معتبر بوده، درباره‌ی معنای خانواده (چه بر اساس خون، چه بر اساس انتخاب) است و اولین اثر منتشرشده‌ی او به زبان انگلیسی محسوب می‌شود. روایت اول‌شخص اعتراف‌گونه‌ی کیم، حس فوریتی را برای بیرون ریختن آسیب‌پذیرترین افکار و اشتیاق‌های درونی منتقل می‌کند و خوانندگانی که مایل به تبدیل شدن به شاهدان صمیمی این روایت هستند، با یک داستان طنین‌انداز و همدلانه پاداش خواهند گرفت. (تری هونگ، بوک‌لیست)

کتاب سراپاگوش برای شما مناسب است اگر

• به دنبال رمان‌های تأمل‌برانگیز و روان‌شناختی از ادبیات معاصر کره‌ی جنوبی هستید که به شکلی ماهرانه، مفاهیمی چون گناه، انزوا و رستگاری را بررسی می‌کنند.
• علاقمند به آثاری هستید که با نثری آرام و عمیق، پرسش‌هایی درباره‌ی اخلاق حرفه‌ای، قضاوت‌های عمومی و استقلال فردی مطرح می‌کنند.
• به داستان‌هایی علاقه دارید که بر فرایند دشوار رهایی از خودسرزنشی و التیام روحی تمرکز دارند.

در بخشی از کتاب سراپاگوش می‌خوانیم

دو روز دیگر هم طول کشید تا هه سو بتواند دخترک را دوباره ببیند.

اونا دوستای تو بودن؟ همون بچه هایی که اون شب کنار تیر چراغ برق کنارت بودن رو می گم.

پاسخ می دهد: حدس می زنم بشه اسمشون رو دوست گذاشت.

پس اونقدرا هم دوستای واقعی نیستید. درسته؟

نه. اونا دوستامن. یعنی، قبلا بودن.

سفرهای شبانه هه سو به پارک حالا کمی زودتر یعنی هنگام عصر انجام می شود؛ آنقدر زود که هوا هنوز روشن است. شاید هم روزها دارند کم کم طولانی و طولانی تر می شوند. نورِ کمی که تمام فضای کوچه ها را دربرگرفته بود، حالا ناپدید شده و تاریکی، هر روز دیرتر از روز قبل بر فراز شهر لانه می کند.

اونجا چیکار می کردین؟ با دوستات.

هه سو به سمتی که دخترک اشاره می کند، می چرخد. رویشان را به سمت کوچه دیگری برمی گردانند؛ کوچه ای که به اندازه نیم قدم باریک تر است.

کودک پاسخ می دهد: فقط داشتیم حرف می زدیم.

کودک نگاهش را روی زمین خیره می کند و پشت هه سو به راه می افتد. با دید کاملی که در روشنایی روز دارد، هه سو با خود فکر می کند که این کودک به نسبت سن خود قطعاً هیکل درشتی دارد. برای یک دختر کلاس چهارمی، او از حد متوسط بسیار بزرگتر است. درخشش عرق صورت دخترک را فرا گرفته. هربار که ساک دستی از روی شانه اش به پایین لیز می خورد و آن را بالا می کشد، صدای نفس های بلندش به گوش هه سو می رسد. شانه های تی شرت زرد او مدام بالا و پایین می شود.