معرفی و دانلود کتاب خلبان جنگ

معرفی کتاب خلبان جنگ

کتاب خلبان جنگ روایتگر خاطرات آنتوان دو سنت اگزوپری از حضور در جنگ جهانی دوم به‌عنوان خلبان جنگی است؛ مأموریتی که با روحیه‌ای سرشار از فداکاری و در جنگی از پیش باخته انجام شد. این کتاب خاطره‌نگاری با یادآوری دوران هولناک جنگ جهانی دوم، شرایطی را ترسیم می‌کند که با وجود قریب‌الوقوع بودن سقوط فرانسه، تعداد اندکی از خلبانان به نبرد با آلمان نازی ادامه دادند.

درباره‌ی کتاب خلبان جنگ

آنتوان دو سنت اگزوپری (Antoine de Saint-Exupéry) پیش از آنکه در نویسندگی به شهرت برسد، خلبانی چیره‌دست بوده است. او در دوران سقوط فرانسه در سال 1940 به‌عنوان خلبان شناسایی، در نیروی هوایی فرانسه خدمت می‌کرد. اگزوپری در کتاب خلبان جنگ (Flight To Arras) روایت خود را از مأموریتی بر فراز شهر آراس بازگو می‌کند و وضعیت سهمگین و دردناکی را به تصویر می‌کشد که در آن سنگینیِ بار یک عملیات محکوم به شکست بر دوش خلبانانی اندک افتاده است.

کتاب خلبان جنگ؛ تلفیقی از خاطره‌نگاری و اندیشه‌های فلسفی

آنتوان دو سنت اگزوپری کتاب را با شرح یک خاطره از دوران مدرسه آغاز می‌کند که در آن، با دقت زیادی اشکال هندسی رسم می‌کند؛ سپس آن خاطره‌ی آرام و شیرین را گره می‌زند به دوران بزرگ‌سالی و ناگزیری از رویارویی با چالش‌های زندگی. به این ترتیب، او به شرح عملیاتی می‌پردازد که به‌زودی عازم آن خواهد شد. روایت نویسنده که برآمده از تجربیات زیسته و خاطرات واقعی اوست، هر لحظه اضطراب فزاینده‌ای را به خواننده منتقل می‌کند، چراکه او در طی گزارشی دقیق و لحظه‌به‌لحظه، از پروازی در هنگامه‌ی جنگ و سقوط وطنش می‌گوید.

اگزوپری، پرواز بر فراز آراس در میانه‌ی آتش دشمن را به تصویر می‌کشد و درحالی‌که مرگ را پیش روی خود می‌بیند، لحظه‌ی روشن‌بینانه‌ی عمیقی بر وجودش نور می‌تاباند که باعث می‌شود ترس را از یاد ببرد. به همین خاطر است که در پی اوج و فرودهای اضطراب‌آور، آرامش و رهایی را هم می‌توان احساس کرد. کتاب خلبان جنگ خاطرات ماه‌ها پرواز در دل یک مأموریت را به شکلی فشرده بازگو می‌کند و اثری تأثیرگذار را شکل می‌دهد که در آن هم ماجراجویی وجود دارد و هم تأملات فلسفی.

کتاب خلبان جنگ این اثر خاطره‌نگاری قابل تأمل را اقدس یغمایی به فارسی ترجمه کرده و انتشارات علمی و فرهنگی برای چاپ و نشر آن همت ورزیده است.

نکوداشت‌های کتاب خلبان جنگ

• این اثر گاه تجلی محض احساس انسانی است و گاه یک روایت فلسفی درخشان؛ تأملی رنج‌آلود بر وقایع یک شکست که آنتوان دو سنت اگزوپری به‌عنوان یک خلبانِ ناگزیر از انجام مأموریت و هم در مقام یک هنرمند، در آن سهیم بوده است. کتابی عظیم و تکان‌دهنده. (کِرکوس ریویوز)
• این کتاب تنها تأملی درباره‌ی پرواز نیست، بلکه بیش از آن درباره‌ی ترس، وظیفه و معنای زندگی در دل جنگ است. (کاربر گودریدز)

اقتباس‌های فرهنگی از کتاب خلبان جنگ

• در اکتبر سال 1942 این کتاب در قالب نمایش رادیویی برای مخاطبان آمریکایی مورد اقتباس قرار گرفت و از شبکه‌ی NBC Red Network پخش شد.
• راد وون (Rod Wooden) این کتاب آنتوان دو سنت اگزوپری را در سال 1998 به‌صورت یک نمایش رادیویی در رادیو بی‌بی‌سی به اجرا درآورد.

کتاب خلبان جنگ برای شما مناسب است اگر

• به مطالعه‌ی خاطرات و مرور تجربه‌های زیسته‌ی افراد مختلف علاقه دارید.
• در پی اثری عمیق و فلسفی با محوریت خاطرات جنگ جهانی دوم هستید.
• می‌خواهید با زاویه‌ی دیگری از شخصیت آنتوان دو سنت اگزوپری آشنا شوید.

در بخشی از کتاب خلبان جنگ می‌خوانیم

- جناب‌سروان، جهت پرواز رو به جنوب. بهتر است که ارتفاعمان را در منطقۀ فرانسوی به صفر برسانیم!

با نگاه‌کردن به این جاده‌های سیاهی که هم‌اکنون می‌توانم مشاهده کنم، به مفهوم صلح پی می‌برم. در دوران صلح همه‌چیز در لاک خودش است. در دهکده، شب‌هنگام دهاتی‌ها به خانه برمی‌گردند. غلات به انبارها برمی‌گردند. لباس‌های زیر و ملافه‌های تاشده را در گنجه‌ها می‌چینند. در دوران صلح، انسان می‌داند که هر چیز را در کجا پیدا کند. انسان می‌داند که هریک از دوستان خود را کجا بیابد. همچنین می‌داند که شب را در کجا به روز خواهد آورد. آه، وقتی‌که شیرازه از هم می‌گسلد، وقتی‌که دیگر انسان در دنیا جایی ندارد، وقتی انسان نمی‌داند در کجا به سراغ کسی که دوست دارد برود، وقتی شوهری که به دریا رفته بازنگشته است، در آن موقع است که صلح می‌میرد.

صلح، خواندن چهره‌ای است که از خلال اشیا نمایان می‌شود. وقتی‌که این اشیا معنای خود و جای خود را پیدا کرده‌اند. وقتی‌که این اشیا چون مواد معدنی پراکنده در زمین، همین‌که در دل درختی به هم می‌آمیزند، جزو چیزی فراخ‌تر از خود می‌شوند.

اما اکنون زمان جنگ است.

باری من بر فراز جاده‌هایی پرواز می‌کنم. سیاه از شربت پایان‌ناپذیری که یک لحظه از جریان باز نمی‌ایستد. می‌گویند که اهالی را کوچ می‌دهند. این موضوع اکنون دیگر حقیقت ندارد. اهالی خودشان محل‌های سکونت خویش را تخلیه می‌کنند. این مهاجرت دسته‌جمعی، به طور جنون‌آمیزی سرایت می‌کند. این مردم سرگردان به کجا می‌روند؟ آن‌ها راه جنوب را در پیش می‌گیرند، گویی که در آنجا غذا و مسکن هست و قلب‌های پرمهر و عطوفتی برای استقبال از آن‌ها هست، اما در جنوب جز شهرهایی نیست که جمعیت دوپشته در آن انباشته شده است.