معرفی و دانلود کتاب صوتی زمین سوخته

معرفی کتاب صوتی زمین سوخته

کتاب صوتی زمین سوخته روایت تکان‌دهنده‌ی احمد محمود از سه ماه ابتدای جنگ ایران و عراق است؛ یک رمان دفاع مقدس که فصل اول آن در شهریور 1359 ورق می‌خورد و فصل پایانی آن در آذر ماه همان سال بسته می‌شود. اما بین این دو بازه‌ی زمانی کوتاه، به اندازه‌ی فرسخ‌ها زمین سوخته، ده‌ها شهر بمباران شده و هزاران انسان جنگ‌زده قصه برای گفتن هست؛ راوی داستان، بارِ روایت یکی از این ماجراها را به دوش می‌کشد.

درباره‌ی کتاب صوتی زمین سوخته

داستانی که پیش روی شماست، چیزی از یک روایت مستند کم ندارد. احمد محمود، نویسنده‌ی نام‌آشنای ایرانی، پس از شنیدن خبر کشته شدن برادرش در جبهه، از تهران راهی جنوب می‌شود. آنچه که نویسنده در آن روزها به چشم می‌بیند و به گوش می‌شنود، به عصاره‌ی اصلی یک داستان بلند تبدیل می‌شود؛ رمانی که امروزه به عنوان یکی از تأثیرگذارترین روایت‌های داستانی از دفاع مقدس می‌شناسیم. کتاب صوتی زمین سوخته با گویندگی جمعی از صداهای ماندگار همچون علی میلانی، شهین نجف‌زاده و محسن بهرامی و با موسیقی بی‌بدیل استاد احمد پژمان برای شما روایت می‌شود.

زمان زیادی از جنگ نگذشته است. مردم هنوز درگیر آشوب‌های اول انقلاب هستند. اخبار یکی پس از دیگری از راه می‌رسند. تانک‌های عراقی خود را در مرز مستقر کرده‌اند. زمزمه‌ی شایعات گوش را آزار می‌دهد. التهاب و تشویش در آسمان اهواز به اوج خود رسیده است، التهابی که فقط از روی گرما و شرجی پایان تابستان نیست. راوی داستان صوتی زمین سوخته از دل این تب و تاب و پریشانی‌ها گوش تیز می‌کند تا خبر درست را از نادرست تشخیص دهد، اما چندان طولی نمی‌کشد که با انفجار اولین بمب در خاک خوزستان، همه‌ی صداها رنگ بهت و سکوت می‌گیرد.

با اصابت اولین گلوله‌های آتش، ترس و تردیدها به باور تبدیل می‌شوند. حالا همه‌ی مردم می‌دانند که اخبار جنگ، شوخی و شایعه نبوده؛ هرچند که آرزو می‌کنند تمام این‌ها یک کابوس باشد. اما با ادامه پیدا کردن انفجار، آشوب واقعی رخ می‌دهد. مردم به خیابان می‌ریزند. فروشگاه‌ها خالی می‌شوند. جاده‌ها از ازدحام جمعیت جنگ‌زده بند می‌آیند و راوی داستان با دیدن بدن بی‌جان همسایه، واقعیت هولناک پیش چشمش را باور می‌کند: جنگ آغاز شده است.

جنگ قهرمان ندارد! تماشاگری درمانده در زمین سوخته

شاید بین نویسندگان ادبیات دفاع مقدس کم‌تر نویسنده‌ای را بتوان پیدا کرد که همچون احمد محمود چهره‌ی چرک و تاریک جنگ را با صراحت و تیزی تمام به تصویر بکشد. رمان صوتی زمین سوخته را نه یک اثر در ژانر ادبیات جنگی، بلکه باید رمانی ضد جنگی دانست؛ داستانی که تمام‌قد در برابر اهریمنی به نام جنگ می‌ایستند و به دنبال قهرمان‌پروری از دل تل‌های خاکستر نیست.

راوی داستان یک «من» است. یک انسان معمولی از میان هزاران شخص حاضر و ناظر در آن روزهای سیاه که هر کدام می‌توانستند روایتگر ماجرای منحصربه‌فردی باشند. نویسنده‌ی رمان صوتی زمین سوخته با هوشمندی تمام، دوربین روایت را به دست راوی اول شخص می‌دهد تا همراه با این روایتگر بی‌نام از بین خانه‌های خراب‌شده، شاهد فرودآمدن اولین بمب‌های عراقی بر شهر باشیم؛ هراسان به همراه دیگران به زیرزمین‌ها پناه ببریم؛ سر خیابان‌ها سنگر بسازیم و اولین کوکتل‌مولوتف‌ها را آتش بزنیم.

راوی داستان زمین سوخته گرچه نقش کنشگری ندارد، یکی از عناصر اصلی داستان است. او نماینده‌ی مردمی است که نابودی خانه‌ها و ویرانی شهر خود را می‌بینند، اما کاری از دستشان ساخته نیست. راوی داستان احمد محمود به حوادث اطراف خود بی‌تفاوت نیست، برعکس، آتش جنگ دامن‌گیر او نیز می‌شود، با این حال نمی‌تواند ادعای قهرمانی کند. او نیز مانند همه در تلاش است تا خانواده‌ی خود را از آشوب و ازدحام جمعیت گذر دهد و آن‌ها را راهی ایستگاه راه‌آهن کند.

احمد محمود؛ راوی جنگی ورای جبهه‌ها

از فیلم‌ها و داستان‌های ژانر دفاع مقدس چه تصویری در ذهن دارید؟ زمین‌های پر خاک و خون جبهه، جوانان پرپر شده و شاخک‌های از خاک بیرون‌زده‌ی مین؟ یا صدای رعب‌آور تانک و چهره‌های کریه سربازان رژیم بعث؟ کتاب صوتی زمین سوخته به هیچ کدام از این دسته روایت‌ها شباهت ندارد. نویسنده، بر خلاف دیگر داستان‌های دفاع مقدس، قاب نگاه خود را از صحنه‌ی نبرد و خط مقدم برمی‌گرداند تا توجه مخاطب را به سمت دیگری از حقیقت جنگ جلب کند: به دل شهر، میان مردمی که تا چندی قبل در کوچه و خیابان به زندگی عادی مشغول بودند و حالا برای تهیه‌ی بلیت قطار از بازار سیاه راه‌آهن به یکدیگر هجوم می‌برند.

رخدادهای داستان جنگی زمین سوخته، با سرعتی جنون‌آسا از یکدیگر پیشی می‌گیرند و راوی نیز مانند دیگران، به ناچار با سیلاب وقایع همراه می‌شود. با این حال، ضرب‌آهنگ کوبنده‌ی این داستان، نماینده‌ی ادبیات مهیج و ماجرایی نیست. دلهره و وحشتی که از مرور این داستان به دل شنونده تزریق می‌شود، از جنس اضطراب کسی است که سایه‌ی هواپیمای جنگی را بالای سر خود احساس می‌کند.

راوی داستان زمین سوخته، مانند بسیاری از مردان شهر چاره‌ای ندارد جز آن که خانواده را راهی کند و خود در خانه و کاشانه بماند. اینجاست که جلوه‌ی حقیقی شهر جنگ‌زده و خالی از سکنه هویدا می‌شود. دزدها از راه می‌رسند؛ طمع‌کاران، حریص‌تر از قبل به دل شهر سوخته حمله می‌کنند و افرادی که بویی از انسانیت نبرده‌اند، شیره‌ی جان مردم درمانده را می‌نوشند. گفته بودیم که احمد محمود از ترسیم چهره‌ی شیطانی و جنگ ابایی ندارد. جنگ‌ها بیش از قهرمان، پر از ضد قهرمان هستند.

از پس نگاه موشکافانه‌ی راوی، وقایع سهمگین داستان یکی پس از دیگری بیرون می‌ریزند. پیکر کشته‌شدگان جنگی که حالا لقب شهید دارند به دوش کشیده می‌شوند؛ اولین اسرای عراقی به چنگ مردم خشمگین می‌افتند؛ بمب و ترکش‌ها شیشه‌های بیمارستان رازی را پایین می‌آورند و چهره‌ی شهر به جنون و عصیان و فروپاشی روانی می‌آمیزد.

زمین سوخته، پابه‌پای واقعیت جنگ با احمد محمود

آنچه که شنیدن این وقایع را مهیب‌تر می‌کند، تجربه‌ی زیسته‌ی واقعی و نزدیک نویسنده به راوی داستان است. وقتی که احمد محمود از تهران راهی جنوب شد، بسیاری از شهرهای کشور هنوز درگیر آتش جنگ نبودند. او از بین خیابان‌های شلوغ از جمعیت و شهرهای آباد، راهی جهنمی سرخ و واقعی شده بود، دوزخی که با صداقت و صراحتی گزنده در رمان او نیز منعکس می‌شود و شاهکاری ادبی می‌سازد که هم قلب انسان را لرزاند و هم او را به تحسین وامی‌دارد. پیشنهاد می‌کنیم با این روایت ادبی ماندگار همراه باشید.

این کتاب با تلاش نشر صوتی نوین کتاب گویا و همکاری انتشارات معین تهیه شده است. صدای هنرمندانه‌ی بیش از بیست گوینده‌ی حرفه‌ای و آهنگ‌سازی استاد احمد پژمان فضاسازی این داستان را بیش از پیش به واقعیت نزدیک کرده و تجربه‌ای تکرار نشدنی از روایت سال‌های جنگ برای مخاطب ساخته است.

کتاب صوتی زمین سوخته برای شما مناسب است اگر

• به ادبیات جنگ و رمان‌های دفاع مقدس و داستان‌های الهام‌گرفته از واقعیت علاقه‌مندید.
• می‌خواهید یکی از ممتازترین آثار داستانی معاصر ایران را به فهرست مطالعات خود اضافه کنید.
• دوست دارید شنونده‌ی یکی از بهترین آثار احمد محمود، داستان‌نویس رئالیست ایرانی باشید.

در بخشی از کتاب صوتی زمین سوخته می‌شنویم

غروب چراغ‌های شهر روشن نمی‌شود. مردم انگار که از زمین جوشیده باشند، از خانه‌ها بیرون ریخته‌اند. صدای رادیوها بلند است. انگار که هجوم هواپیماهای عراقی به کشور، مردم را به همدیگر نزدیک کرده است. همه بی هیچ آشنایی قبلی با گرمی از همدیگر استقبال می‌کنند و هیجان‌زده از جنگ حرف می‌زنند و از دفاع و از کوبیدن دشمن.

«سرشو مثل مار می‌کوبیم. تموم عراقیا رو توی قبرستون بزرگ چال می‌کنیم. کی فکر می‌کرد که صدام چنین جرأتی داشته باشه؟ این جرأت نیست. حماقته. مجبور شده که حمله کنه. انقلاب ما عراق رو تکون داده. منطقه رو تکون داده.»

هیچ نشانی از دلهره در چهره‌ها نیست. تیرگی شب تو خیابان‌ها جاری شده است. چراغ اتومبیل‌ها خاموش است. تو درازای خیابان خمینی که همیشه مثل روز روشن بوده است، حتی کورسوی یک شمع هم دیده نمی‌شود. شرجی کم‌جانی روی شهر نشسته است. مردم پشت درها و پنجره‌ها پرده کشیده‌اند. پایه‌های پل سفید تو بخار سبکی که از کارون برمی‌خیزد فرو رفته‌اند و پل تو تاریکی شب انگار که رو هوا معلق است. قایق‌های موتوری همه کنار کارون پهلو گرفتند. کارون سیلابی است. صدای وهم‌آور و گنگ کارون تو شب انگار که تهدید می‌کند. هیچ‌کس کنار کارون نیست.

رو بام خوابیده‌ام که با غرش تندر هواپیما از خواب می‌پرم و رو رخت‌خواب می‌نشینم. صبح زود است. هنوز آفتاب سر نزده است. شاهد، از رو رخت‌خواب برمی‌خیزد و خودش را می‌کشد رو طاق‌پله‌ها و رو به شرق. دستش را سایبان چشم می‌کند و نگاه می‌کند. همه از خواب بیدار شده‌اند.

از تخت می‌آیم پایین. خنکی بامداد با شرجی سبکی قاطی شده است. از بالای چینه‌ی بام تو خیابان را نگاه می‌کنم. صدای بابارحمان را می‌شنوم. «طیاره بود، آره؟» سر برمی‌گردانم به طرف بام همسایه. پیشانی، چشم‌ها و دماغ بابا رحمان از پس دیوار بام خانه‌یشان پیداست. بهش می‌گویم: «به گمونم طیاره بود. آره طیاره بود.»

فهرست مطالب کتاب صوتی