معرفی و دانلود کتاب کارخانه

معرفی کتاب کارخانه

زندگی مدرن آنقدر بی‌سروصدا آدم‌ها را در خودش بلعیده که اغلب افراد این بلعیده‌شدن را احساس نمی‌کنند... کتاب کارخانه اثر بی‌نظیر و بسیار جذاب هیروکو اویامادا، نویسنده جوان ژاپنی، است. این رمان سوررئال در سال 2010 برنده جایزه ادبی شینچو شده است و‌ داستان سه کارگر یک کارخانه را روایت می‌کند که کم‌کم همه زندگی‌شان زیر سیطره آنجا قرار می‌گیرد. نقدی هوشمندانه از ملالِ جهان مدرن و نظام سرمایه‌داری...

درباره کتاب کارخانه

تابه‌حال برایتان اتفاق افتاده است که احساس کنید همه ابعاد زندگی‌تان تحت سلطه شغل‌تان قرار گرفته است؟ یا مکانیکی شدن کارها و نیازتان به داشتن یک شغل و درآمد حاصل از آن، به شکل غم‌انگیزی‌ شما را در خودش حل کرده است؟

کتاب کارخانه (The factory) اثر تامل‌برانگیز نویسنده ژاپنی،‌ هیروکو اویامادا (Hiroko Oyamada) است که به زیبایی و با هنرمندی خاصی گرفتار شدن انسان مدرن زیر چرخ‌دنده‌های دنیای صنعتی را به تصویر کشیده است. این اثر داستان سه کارگر، دو مرد و یک زن، یک کارخانه را روایت می‌کند که هرکدام یک کار مشخص و البته خسته‌کننده و تکراری را انجام می‌دهند. یکی از آن‌ها مسئولیت خرد کردن کاغذها را برعهده دارد. دیگری ویراستار است و نفر سوم درباره خزه‌ها مطالعه می‌کند! زندگی این سه تن به شکل آزاردهنده‌ای کسالت‌بار است و رفته‌رفته همه ابعاد زندگی‌شان تحت تاثیر این وضعیت قرار می‌گیرد.

این شکل از زندگی این سه کارگر تا جایی ادامه می‌یابد که دچار یک خشم درونی می‌شوند و می‌خواهند به این سوال پاسخ دهند که «کارخانه با آن‌ها چه کارکرده است؟».

این کتاب، داستان غم‌انگیز حل شدن بشریت در دنیای صنعتی و ماشینی و دور شدن از اهداف والا و آرزوهایی‌ست که درون قلب تمامی انسان‌ها وجود دارد.

نکوداشت‌های کتاب کارخانه

- دنیای سوررئال اویامادا بسیار شبیه به دنیای ماست و این باعث می‌شود که «کارخانه» رمانی ایده‌آل برای اکنون ما باشد. (مجله لندن)

- این کتاب کاملا تجربی و فلسفی و بهترین نقطه بین داستان‌های علمی تخیلی ضد سرمایه‌داری و رئالیسم جادویی است. (Andreea Scridon, Asymptote)

- شخصیت‌های این کتاب، در نقطه‌ای از زندگی، از خود می‌پرسند کارخانه با آن‌ها چه می‌کند! (The New Yorker)

- اویامادا پرتره تکان‌دهنده‌ای را از فرهنگ مدرن کار و زندگی ترسیم می‌کند. (Annabel Gutterman, TIME Magazine)

کتاب کارخانه برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای همه کسانی که به رمان‌های مدرن و یا سبک رئالیسم جادویی علاقه‌مندند بسیار مناسب است.

با هیروکو اویامادا بیشتر آشنا شویم

یکی از نام‌های پرآوازه و محبوب در میان نویسندگان نسل جوان ژاپن، هیروکو اویامادا است. این نویسنده چهل ساله متولد هیروشیما است و سبک خاص نوشته‌های او که الهام‌گرفته از فرانتس کافکا و ساموئل بکت است توانسته توجه عده زیادی را به خودش جلب کند. در واقع اغلب نوشته‌های او در یک فضای کافکایی،‌ سوررئالیسم ژاپنی و پوچ‌گرایی بکتی قرار دارد.

این نویسنده خلاق جوان تاکنون جوایز ادبی معتبر ژاپنی را از آن خودش کرده است که علاوه‌بر جایزه شینچو برای همین رمان،‌ باید به جایزه اودا ساکونوسوکه برای یک مجموعه داستان و همچنین جایزه آکوتاواگا برای رمان «سوراخ» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب کارخانه می‌خوانیم

به محض این‌که چشم‌هایم را باز کردم فهمیدم. فکر می‌کردم داشتم چیزی می‌خواندم، چیزی ناخوانا را می‌خواندم، اما در حقیقت خواب بودم. تا احساس خستگی کردم، خوابیدم. رؤیا می‌دیدم. شکل‌های سایه‌مانند سیاه می‌دیدم، حتی حالا هم. به دور و برم نگاه کردم، اما یقین داشتم هیچ کس توجه نکرده بود. پارتیشن‌ها مرا مطمئن می‌کردند. تا زمانی که کسی درست از پشت سرم به محوطه‌ی من نگاه نمی‌کرد، هیچ راهی نبود که بتواند مرا ببیند. اما حتی اگر مرا ندیده بودند، کل قضیه مرا نگران می‌کرد.

همیشه تصور می‌کردم خوابیدن در محل کار نشانه‌ای از تنبلی است. اگر احساس خستگی می‌کنید، می‌توانید بلند شوید، بروید دستشویی، دهان‌تان را با آب بشویید یا دست‌هایتان را بشویید و آن‌ها را حسابی به هم بمالید. اگر یک جور خاصی حال‌تان بد است، می‌توانید صورت‌تان را بشویید یا حتی دو تا قطره‌ی چشمی بریزید. نه این‌که قبلاً این فوت‌وفن‌ها را به کار گرفته بودم، معمولاً سرِ کار خسته نمی‌شدم. تقریباً هرگز خسته نمی‌شدم، مگر این‌که مجبور بودم شب قبل تا دیروقت بیدار بمانم. که فقط وقتی اتفاق افتاد که پرمشغله بودم. تمام زندگی‌ام فکر می‌کردم آدم‌هایی که در محل کارِشان کم‌کم می‌خوابیدند صرفاً یک مشت آدم از زیر کار دررو بودند. اما حالا خودم همان از زیر کار دررو بودم. فقط از زیر کار در نمی‌رفتم. شب قبل زود خوابیدم.

مسأله این بود، لحظه‌ای که سر سوزنی احساس خستگی کردم، که آخرش هم بود، خوابیدم، اما معلوم بود ملتفت نشده‌ام تا این‌که دوباره بیدار شدم. کی خواب رفته بودم؟ چه مدت خوابیده بودم؟ می‌دانم داشتم مطالعه می‌کردم. آن موقع خواب و بیدار بودم و بعد خوابیدم. واقعاً انگار بی‌هوش شده بودم و فکر می‌کردم آن را مخفی کرده‌ام. پارتیشن بود. مخفی از همکارانم. اجازه دادم هوشیار نباشم و آرام بگیرم.