معرفی و دانلود کتاب چای خاک

معرفی کتاب چای خاک

مرضیه کهرانی نویسنده‌ی توانای کشورمان جدیدترین اثر خود را با نام کتاب چای خاک منتشر کرد. این رمان زیبا و دلنشین با حال‌وهوای اجتماعی و سیاسی خوانندگان را به تأمل وا می‌دارد.

درباره‌ی کتاب چای خاک

داستان با راویت زنی آغاز می‌شود که به‌دنبال شکوفایی استعدادها و رشد شخصی‌اش است و در مقابل او، مردی قرار دارد که در عذاب‌وجدانی درونی، به فکر گذشته‌ایست که حالا از آن پشیمان است. مرد که همسر زن است، با سرخوردگی ناشی از کارهایش، بی‌هدف در جهان درونی‌اش پرسه می‌زند و در انتظار مرگ نشسته و دلیل این عزلت‌گزینی، قربانی شدن او در میان بازی‌های سیاسی و شرم از فعالیت‌هایش است. مرضیه کهرانی نویسنده‌ی کتاب چای خاک، در این کتاب به روایت دوران گذار از کشمکش‌های جنگ و عواقب ناشی از آن می‌پردازد. تقابل زنی که به دنبال رشد است و مردی که حالا در دنیای تاریک خود سیر می‌کند بر زیبایی این داستان افزوده است.

نویسنده‌ی کتاب حاضر در داستان‌هایش دغدغه‌های خود را بیان می‌کند. او که شاهد جنگ ایران با عراق و سویه‌گیری‌های سیاسی آن دوران بوده، این موضوع را در توصیفات کتاب خود به شکل ملموسی برای خواننده بیان می‌کند. کتاب حاضر به همت نشر هزاره‌ی ققنوس این به چاپ رسیده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

کتاب چای خاک برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب حاضر را به خوانندگان علاقه‌مند به داستان و رمان‌های سیاسی و اجتماعی پیشنهاد می‌کنیم.

با مرضیه کهرانی بیشتر آشنا شویم

مرضیه کهرانی (1353) نویسنده و ویراستار در کهران اصفهان متولد شده؛ وی تا کنون سه رمان با نام‌های «کرانه‌ی ناپدید»، «بالاتر از موج‌ها» و «چای خاک» منتشر کرده است. همچنین این نویسنده‌ی توانمند در زمینه‌ی آموزش حرفه‌ی نویسندگی و ویراستاری فعالیت دارد.

در بخشی از کتاب چای خاک می‌خوانیم

باید زنگ بزنم شعری بیاید و تکلیف جنازه‌ی نوری را معلوم کند. اصلا شعری تصمیم بگیرد به پسرهایش خبر بدهد یا نه. توی این دفتر تلفن خیلی اسم دیگر هم هست؛ اما جلوی همه‌شان شماره‌های پنج رقمی نوشته است. انگار مال عهد بوق علی شاه باشد. مال همان وقت‌هایی که هنوز همه‌ی خانه‌ها تلفن نداشتند و این‌همه موبایل هم نریخته بود توی دست و بال مردم. نوری هم که یقین هیچ وقت فکر نکرده، گوشی بخرد و بگذارد کنار دستش. حتما به خودش می‌گفته همین تلفن سنگین و گنده برایش بس بوده. هیچ وقت هم نخواسته با گوشی‌اش چیزهایی را ببیند که شعری نشانش می‌دهد. حیف که من با این گوشی گوشت‌کوبی نمی‌شود کارهایی را بکنم که شعری می‌کند.

فقط شماره موبایل شعری نوشته شده توی دفتر. یقین نوری می‌دانسته سر و کارم می‌افتد به این شماره، چنین روزی. اما اینکه دست‌خط نوری نیست. نوری فقط شماره‌های قدیمی و شماره‌ی پسرهایش را یادداشت کرده و بعد هم انگار درِ دنیا را به روی خودش بسته. باید زنگ بزنم شعری بیاید. یک نگاه به سر تا پای من بیندازد و جوری سرش را تکان بدهد که من فکر کنم توی دلش بد و بیراه می‌گوید به نوری و بخت خودش که اول مینوی ظریف و خواستنی را انداخته توی بغل نوری که هیچ وقت قدرش را ندانسته و حالا هم خدا در آسمان را باز کرده و یک زن را که از داغی دور سرش هُرم می‌چرخد و از خودش چهل سال کوچک‌تر است، تالاپی انداخته توی بغلش. همه‌ی اینها را از دهن خود شعری شنیدم. یکی از وقت‌هایی که می‌نشست کنار دست نوری و وز وز می‌کرد. همان وقت‌هایی که دوتایی‌شان فکر می‌کردند من سرم گرم است به آشپزخانه و جاگیر کردن پاکت‌های دارچین و ساییدن دانه‌های هل.

فهرست مطالب کتاب

آب تربت اول
چایِ زعفران
چایِ هل
چایِ زنجبیل
چایِ گل محمدی
چایِ دارچین
چایِ به‌لیمو
آب تربت آخر