معرفی و دانلود کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است

معرفی کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است

کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است نوشته‌ی آلیسیا اورتگو ازجمله جلدهای مجموعه کتاب توانایی‌هاست. در این اثر قصه‌ی دختر هفت ساله‌ای به‌نام لیزا روایت می‌شود که به دلیل استفاده از عینک در مدرسه توسط صمیمی‌ترین دوستش مورد تمسخر قرار می‌گیرد! داستان لیزا در راستای آگاهی‌سازی شناخت تفاوت‌های فردی و احترام به آن‌ها در سنین خردسالی نوشته شده است.

درباره کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است

همه‌ی ما متفاوت هستیم و ویژگی‌هایی داریم که می‌تواند مانند اثر انگشت، ما را از میلیاردها انسان دیگر متفاوت کند. آلیسیا اورتگو در کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است به این اصل می‌پردازد و یادآور می‌شود که این تفاوت همان نقطه‌ای است که باید با استفاده از آن به پیروزی و صلح با خود رسید. چراکه اگر این تفاوت را با نگاهی منفی‌گرایانه ببینیم، مخرب خواهد بود. در کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است، مخاطب اصلی کودکان هستند. آن‌ها در اغلب موارد می‌توانند تفاوت‌ها را به‌راحتی بپذیرند و دنیا را زیبا ببینند؛ اما در برخی از مواقع اگر نتوانند تفا‌وت‌های فردی را درک کنند،‌ نتایج آزاردهنده‌ای برای روحیاتشان بوجود خواهد آمد.

لیزا یک دانش‌آموز نمونه است که از آواز خواندن لذت می‌برد و وقت‌گذرانی با همکلاسی‌هایش را بسیار دوست دارد؛ تا روزی که دوست صمیمی‌اش عینکی بودن او را مسخره می‌کند! هنگامی‌که والدینش لیزا از این موضوع باخبر می‌شوند با قرار دادن لیزا در موقعیت‌های متفاوت، به او می‌آموزند که اگر همه‌ی انسان‌ها به یک شکل بودند و تفاوتی با یکدیگر نداشتند دنیا تا چه‌اندازه کسل‌کننده و آزاردهنده‌ می‌شد.

نویسنده‌ی این کتاب یعنی آلیسیا اورتگو به‌عنوان معلم یک مدرسه در مقطع دبستان توانسته تجربیات خود را تبدیل به آموخته‌های جذاب و سرگرم‌کننده کند و در پرورش شخصیت کودکان و افزایش آگاهی اجتماعی در آنان تاثیرگذار باشد. او با پرداختن به موضوعات مهم در سنین کودکی مانند مهربانی، همدلی و دوستی آثار سودمندی را به چاپ رسانده است.

کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است با ترجمه‌ی نغمه آهنیان توسط نشر دکسا به چاپ رسیده است.

کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است برای چه‌کسانی مناسب است؟

این کتاب با در برگرفتن موضوعاتی مانند پذیرش خود، پذیرش شرایط و دیگرانِ متفاوت، در محیط‌هایی مانند مدرسه و مهدکودک برای کودکان 6 تا 8 سال بسیار مناسب است.

در بخشی از کتاب پذیرش مهم‌ترین توانایی من است می‌خوانیم

بابا با لبخند گفت: «اینجا یک موز و یک سیب قرمز و رسیده دارم، می‌‍دانم که تو میوه دوست داری، اما کدام را بیش‌تر دوست داری؟ من به بابا گفتم: «هیچ کدام! من هر دو را به یک اندازه دوست دارم». بابا گفت: «حتی با وجود این که با هم فرق دارند؟» و بعد من معنی بازی را فهمیدم.

مامان گفت: «ما همه تفاوت‌هایی داریم و این تفاوت‌هایمان است که ما را بسیار منحصربه‌فرد می‌کند، از شکل و ظاهری که داریم، طوری که فکر می‌کنیم تا زبان و گویش و لهجه‌ای که صحبت می‌کنیم. حتی بابا هم با ما فرق دارد، کمی به موهای روی سرش نگاه کن! با تفاوتی که بابا با من و مامان دارد من او را خیلی دوست دارم.