معرفی و دانلود کتاب لعل پاره: نود و پنج آفت زندگی از دیدگاه سعدی در گلستان

معرفی کتاب لعل پاره: نود و پنج آفت زندگی از دیدگاه سعدی در گلستان

کتاب لعل پاره: نود و پنج آفت زندگی از دیدگاه سعدی در گلستان به قلم سید رضی میرصادقی، راهنمایی‌های سعدی را بر اساس موضوعاتی که مردم در زندگیِ روزمرّه‌شان بدان مبتلا هستند، مدوّن کرده و در هر مورد با آوردن حکایاتی از گلستان، واقعیّت امر را پیشِ چشم شما قرار می‌دهد.

زندگی کردن یک هنر است و لازمۀ مهارت یافتن در آن، مانند هنرهای دیگر علاوه بر داشتنِ استعداد، کسبِ آگاهی از راه آموزش، کار ورزیدن و تمرین است. با پرورش از طریق تمرین و مشق کردن است که استعداد شکوفا می‌شود و به خلّاقیت می‌رسد.

این مجموعه، از گفتارهای مجزّا و مستقلّی که هر یک به موضوعی می‌پردازد تشکیل شده است. این موضوعات به ترتیب الفبایی مرتب شده و هیچ عاملِ دیگری در اولویت آن‌ها تأثیر نداشته است. در هر بخش ابتدا عنوان هر گفتار نوشته شده، سپس در زیر آن بیتی یا عبارتی از حکایات همان گفتار که مرتبط با موضوع است نقل گردیده؛ به طوری که اگر کسی حوصله و وقت خواندن مقاله را نداشته باشد از همان بیت یا عبارت، بهرۀ خود را می‌گیرد. بعد از آن بیت یا عبارت کلیدی، توضیحاتی دربارۀ موضوع، داده شده و شواهدی از شعرا یا نویسندگان دیگر نیز در آن موضوع، آورده شده و برای تبیین بیشترِ موضوع به حکایاتی از گلستان استناد شده است.

در این کتاب راهنمایی‌های سعدی به گونه‌ای بیان می‌شود که شما با خواندن آن، مُجاب شده و تجربۀ جدیدی در آن مورد بخصوص بر تجربیات خود می‌افزایید و می‌توانید با نصب‌العین قرار دادن آن، مانند کسی که آن موضوع را شخصاً تجربه کرده است، از آسیب‌های احتمالی در امان بمانید.

در بخشی از کتاب لعل پاره می‌خوانیم:

رعایت اعتدال در غذا خوردن مسئله‌ای است که مورد تأیید همگان است و همه به اهمیت آن واقع هستیم و می‌دانیم چه اثر مهمی هم از نظر جسمی و بهداشتی و هم از نظر روحی و معنوی دارد. ثابت شده است که بیشتر بیماری‌های انسان به سیب پرخوری است.

ازدیاد چربی خون، دردهای مفصلی از قبیل درد زانوها، کمر، مهره‌های گردن، مچ پاها و سایر مفاصل دیگر بدن، چاق شدن و به تبع آن، سکته‌های قلبی و در نهایت کوتاهی عمر از عوارض آن است.

سعدی همه گرفتاری‌ها را از ناحیه شکم می‌داند و به تمثیل می‌گوید: در دام افتادن پرنده‌ها از جور شکم آن‌هاست و پرخوری را مزاحم حکمت و دانش می‌داند و توصیه می‌کند برای برخورداری از دانش و حکمت باید اندرون انسان از طعام خالی باشد. لذا برای تنبیه مخاطبان، نکات مورد نظر خود را با ظرافت خاصی در میان حکایات قرار داده است که برای نمونه به آوردن حکایات زیر اکتفا می‌شود:

الف) باب هشتم، فقرۀ 48:

گر جور شکم نیستی هیچ مرغ در دام صیاد نیوفتادی؛ بلکه صیاد خود دام ننهادی۔ حکیمان دیر دیر خورند و حمایدان نیم سیر و زاهدان سد رمق و جوانان تا طبق برگیرند و پیران تا عرق بکنند؛ اما قلندران چندان که در معده جای نفس نماند و بر سفره روزی، کس.

اسیر بند شکم رانوشی نگیرد خواب شبی / ز معدۀ بستگی به شبی ز دلتنگی

ب) باب سوم، حکایت 28:

درویشی را شنیدم که به غاری در، نشسته بود و در به روی از جهانیان بسته و ملوک و اغنیا را در چشم همت او شوکت و هییت نمانده.