معرفی و دانلود کتاب قبل از بعدی

معرفی کتاب قبل از بعدی

سید ضیاءالدین شفیعی در کتاب قبل از بعدی، تجارب زندگی خود را با زبانی جذاب و روان در قالب آموزه‌هایی تأثیرگذار برای نوجوانان و جوانان به رشته‌ی تحریر درآورده است.

این کتاب شامل چهل یادداشت (با عنوان نیمکت نوشته) است که اگرچه به‌ ظاهر «کم‌ حجم و ساده» به نظر می‌آیند اما هنگامی که به سطور آن با «دیده‌ی دل» نظر بیاندازید، از حقایق اخلاقی «نهفته در کتاب»، سرشار از وجد می‌شوید.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که در این کتاب به جوانان و نوجوانان یادآوری می‌شود، ضرورت توجه و احترام به دیگران است. نویسنده پس از سال‌ها حضور جدی در فضای فرهنگی ایران به این نتیجه رسید که یکی از مهم‌ترین مشکلات فضای فرهنگی امروز، توجه نکردن به «دیگران» است که باعث از بین رفتن «گفت‌ و گو محور» بودن افراد شده است.

در یکی از یادداشت‌های این کتاب با عنوان «در حضور دیگران» مفهوم گفت‌ و گو و ضرورت توجه به دیگری را می‌آموزید. هر چه بیشتر این یادداشت‌ها را می‌خوانید بیشتر باور می‌کنید که اثر حاضر، کاملاً مناسب و متناسب برای نوجوانان و جوانان نوشته شده است. نثر کتاب بسیار هنری و قابل درک و استادانه انتخاب شده است.

نویسنده کتاب، با ارائه قطعه‌هایی اخلاقی و اجتماعی با آسان‌ترین روش، نوجوان و جوان را به مسیری درست هدایت می‌کند و سنگینی و سختی‌های جامعه‌ی «پول سالار» را از دوشش برمی‌دارد.

در بخشی از کتاب قبل از بعدی می‌خوانیم:

گاهی پرسشی ساده ممکن است راه به جوابی به همان سادگی نبرد و مدت‌ها دست و دل و زبان و مغز را به چالشی سنگین وادار کند؛ راه‌های فراوانی طی شود که در آغاز به نظر می‌آمده که ما را به پاسخ می‌رساند اما و اما...

اما ناگهان که پاسخ به دست می‌آید و دشواری چالش فروکش می‌کند، «یافتن» چه شوقی دارد! «پیدا کردن» همواره آدم‌ها را شاد می‌کند. «یافتن» خواه رسیدن به جواب پرسشی باشد، خواه دانه‌ی تسبیح گمشده‌ی مادربزرگ، شیرین است.

سوی دیگر این حس نیز به همین اندازه در همه‌ی آدم‌ها مشترک است؛ حس «گم شدن یا گم کردن». جواب پرسش‌ها تا پیدا نشده‌اند، در واقع گم شده‌اند، درست مثل همان دانه‌ی تسبیح مادربزرگ که گم شده بود!

این قرینگی و این دو سویه بودن، وقتی شگفت‌آورتر می‌شود که رفتن به سمت یکی، دیگری را کم‌رنگ‌تر و کم‌رنگ‌تر می‌کند و گاه برای یافتن بعضی چیزها، بعضی چیزهای دیگر را ناچار و یا باید گم کرد!

تقریبا همیشه «یافتن دانش»، با «گم کردن آسایش» همراه بوده است و این ممکن است در ابتدا نامعقول به نظر بیاید، مگر آن که هوشیاری و ذکاوت لازم را ضمیمه‌ی کسب دانش کنیم و از یاد نبریم که دانش به دست آمده باید صرف آسایش خود و دیگران شود.

شوقی که در مسیر یافتن به دست می‌آید اگر در حضور دیگران بروز کند سبب شکل گرفتن جشن و شادمانی است و اندوهی که با گم کردن و ازدست دادن به ما می‌رسد در حضور جمع، رنگ می‌بازد و با همدلی آن‌ها قابل تحمل‌تر می‌شود.

همان‌طور که کدورت گم کردن‌ها و از دست‌دادن‌های‌مان را در حضور جمع و به دلگرمیِ همدلان پاک می‌کنیم و از یاد می‌بریم از یاد نبریم که همواره شوق یافتن‌ها و به دست آوردن‌های‌مان را هم با دیگران، به شادمانی بنشینیم.

یادمان باشد عوض شدنِ جای «یافتن» با «گم کردن» هر لحظه ممکن است!

فهرست مطالب کتاب

نیمکت نوشته‌ی اول
یافتن
انتخاب و ادامه‌ی آن
آیا درست است؟
اشتباه نشود
تمرین آینده
جا به جایی
سلام بر تردید
کافی است بپرسیم
زندگی در پیچ‌های تند
حرکت به لحظه‌ی بعد
حوصله
نشان‌ها و نشانی‌ها
وقت درست
دلخواهی
آهستگی یا دانستن
پختگی یا خامی
از همه مهم‌تر!
جادوی انتخاب
تاریک روشن
به دست آوردن حال خوش؟
به ملاقات خودمان برویم
دوربین‌های درونی
این همان نیست
در جستجوی قهرمان
در حضور دیگران
دیر یا زود
«برترها» یا «بقیه» (1)
«برترها» یا «بقیه» (2)
جای خالی حکیم (1)
جای خالی حکیم (2)
سود یا زیان؟!
یا دیدن
یا دیده شدن
یا هر دو؟
معجزه‌ی برگشتن
معجزه‌ی حرکت
یادم تو را فراموش!
قبل از بعدی!
یا اول و یا آخر