معرفی و دانلود کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی

معرفی کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی

کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی تألیف جی جرارد وال، مگدلنا واورزینسک و هالینا پادبیلسکا، به این شیوه‌ی کنترل و درمان بیماری‌های قلبی می‌پردازد و آخرین دستاوردها و تکنولوژی‌های مرتبط با آن را توضیح می‌دهد. این راهنما تاریخچه‌ی استنت‌ها را مرور می‌کند، روش‌های اصلاح و پوشش‌دهی سطح آن را توضیح می‌دهد و درنهایت به این می‌پردازد که چطور می‌توان این ابزار را توسعه داد تا عمر و قابلیت‌های بیشتری پیدا کند.

درباره‌ی کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی

یکی از شایع‌ترین بیماری‌های تمام دنیا، بیماری‌های قلبی عروقی است. برآورد می‌شود بیش از 30 درصد مرگ‌ها ناشی از اختلال در این ارگان است. و در میان انواع اختلالات آن، بیماری عروق کرونر از همه گسترده‌تر و رایج‌تر است. از چند دهه‌ی پیش برای برطرف کردن این معضل از ابزارهایی به نام استنت استفاده می‌شود که در طول این سال‌ها بسیار تکامل‌یافته‌تر شده. کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی (Functionalised Cardiovascular Stents) تألیف جی جرارد وال (Gerard Wall)، مگدلنا واورزینسک (Magdalena Wawrzynska) و هالینا پادبیلسکا (Halina Podbielska) به معرفی این ابزار می‌پردازد و تاریخچه‌ی آن را توضیح می‌دهد. نویسندگان از نحوه‌ی ابداع این وسیله می‌گویند و نقش آن را باز نگه‌داشتن عروق و دفع حملات آنژین تشریح می‌کنند. ایده‌ی اصلی این کتاب پرداختن به نسل جدید استنت‌هاست که قدرت درمانی و طول عمر بیشتری داشته باشند.

در بیماری عروق کرونر، سرخرگ‌ها بنا به دلایل مختلف دچار رسوب شده و تنگ می‌شوند. این مورد می‌تواند به خاطر کهولت سن، سیگار، تغذیه‌ی نامناسب یا چربی خون بالا باشد. در این حالت خون نمی‌تواند وارد ماهیچه‌ی قلب شده و این ارگان دچار اختلال می‌شود. در حالت‌های خفیف این وضعیت کمی درد را به‌همراه دارد که با استراحت کردن برطرف خواهد شد. اما اگر این تنگی تشدید شود، منجر به شکل‌گیری لخته خون شده که گاهی به بسته شدن کامل عروق خواهد انجامید. این مسأله درنهایت می‌تواند به سکته‌ی قلبی و حتی مرگ بینجامد. از دهه‌ی 1980 برای برطرف کردن عارضه‌ی کرونر، ایده‌ی استفاده از استنت یا فنر مطرح شده. استنت یک لوله‌ی مشبک یا توری مانند است که در سرخرگ جای‌گذاری می‌شود و شریان را دائماً باز نگه می‌دارد. این فنرها انواع مختلفی دارند اما به‌طورکلی به دو دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شوند: استنت‌های بدون پوشش و استنت‌های پوشش‌دار. فنرهای دسته‌ی اول کاملاً فلزی هستند و هیچ پوشش دارویی روی آن‌ها وجود ندارد؛ اما استنت‌های دسته‌ی دوم پوششی دارویی دارند که به‌تدریج در بدن آزاد خواهد شد. در سال‌های اخیر انواع دیگری هم ابداع‌ شده‌اند که ویژگی‌های بیشتری دارند؛ مثلاً استنت‌های قابل‌جذب و زیست سازگار. جی جرارد وال، مگدلنا واورزینسک و هالینا پادبیلسکا در کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی به انواع این موارد اشاره می‌کنند و کارکرد هر یک را توضیح می‌دهند. در ادامه ایده‌های جدیدتری مطرح می‌کنند؛ مثل استنت‌هایی با پوشش پروتئینی، رهایش‌دهنده‌ی اکسید نیتریک، یا آنتی‌بادی‌های بی‌حرکت شده. نویسندگان به ویژگی‌های هر یک از این مدل‌ها اشاره کرده، از ترکیبات آن‌ها می‌گویند و نتایجی را که در پی خواهند داشت مرور می‌کنند.

کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی را فرناز دهقانی فیروزآبادی، مهدی موحدی و احمد رمضانی سعادت آبادی ترجمه کرده‌اند و نشر ویراست آن را به چاپ رسانده است.

کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب به متخصصان قلب و عروق و دانشجویان رشته‌های مهندسی پزشکی توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب عامل دار کردن استنت‌های قلبی عروقی می‌خوانیم

استفاده از یک بالون برای آنژیوپلاستی کرونر از راه پوست، PTCA، در دهه 1970 توسط آندریاس گرونتزیگ، پزشک آلمانی ارائه شد. این فرآیند شامل رساندن یک بالون به محل باریک‌شده رگ از طریق کاتتر وارد شده در شریان محیطی، معمولاً شریان استخوان ران یا محوری است. سپس بادکنک تحت‌فشار باد می‌شود، بنابراین رگ را منبسط می‌کند، اندازه لومن را بازیابی می‌کند و از این‌رو جریان خون را بهبود می‌بخشد. گرونتزیگ در سپتامبر 1977 اولین آنژیوپلاستی با بالون کرونر را روی یک انسان بیدار انجام داد و با موفقیت یک ضایعه استنوتیک شریان نزولی قدامی چپ را درمان و باعث خون‌رسانی مجدد عروق شد. در سال 1979، وی نتایج حاصل از 50 بیمار اول را که این روش درمانی را دریافت کردند گزارش کرد. با پیشرفت‌های مختلف فنی در طراحی کاتتر و مواد، به گسترش گسترده این تکنیک در دهه بعد کمک شد. با این حال، در حالی که چنین تحولاتی باعث افزایش اثربخشی این روش می‌شود با بسته شدن حاد عروق و برگشت به حالت الاستیک در کوتاه‌مدت و تنگی مجدد در طولانی‌مدت محدود می‌شود. تصور می‌شود که روند تنگی مجدد پاسخ شریان به آسیب شدید ناشی از اتساع بالون است. با افزایش تکثیر سلول‌های عضله صاف و رسوب ماتریکس خارج سلولی، که منجر به باریک شدن پیشرونده مجرا می‌شود و در حدود یک سوم از بیماران مشاهده می‌شود، تشخیص داده می‌شود. علاوه بر بهبود طراحی و استفاده از تکنیک‌های استفاده از کاتتر، تلاش‌های قابل توجه تحقیقاتی در بررسی انواع روش‌های درمانی دارویی و پرتوی برای کاهش میزان تنگی مجدد متمرکز شده است. با این حال، چنین رویکردهایی تأثیر بالینی طولانی‌مدت محدودی داشته‌اند و میزان بالای تنگی مجدد همچنان محدودیت عمده PTCA تا زمان معرفی استنت‌های کرونر است.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
1- مروری اجمالی بر طراحی استنت‌های قلب و عروق
2- اصول استنت‌های فلزی برهنه
3- سیرتکاملی استنت‌های دارویی (DES)
4- استنت‌های دارویی بدون پلیمر
5- اصول استنت‌های زیست تخریب پذیر
6- استنت‌های فلزی زیست‌تخریب‌پذیر
قسمت دوم: پوشش‌ها و اصلاحات سطحی استنت‌های قلبی عروقی
7-اصلاحات فیزیکی شیمیایی سطح استنت
8- رسوب بخار شیمیایی استنت‌های قلب و عروق
9- پوشش‌های پلیمری برای سازگاری زیستی و کاهش جذب غیراختصاصی
10- پایداری پوشش برای استنت‌ها
11- بی‌حرکتی کووالانسی یک مرحله‌ای ساده از عوامل زیست فعال بدون استفاده از مواد شیمیایی در پوشش‌های استنت ترومبوژنیک فعال شده با پلاسما
12- شیمی بی‌حرکتی هدفمند بیو مدیاتورها
13- استنت‌های قلبی عروقی عملکردی: استنت‌های قلبی عروقی ترکیب شده با سلول‌های بنیادی
14- رهایش‌دهنده اکسید نیتریک
15- بی‌حرکتی پپتیدها روی استنت قلب و عروق
16- تثبیت آنتی‌بادی‌ها روی استنت‌های قلبی عروقی