معرفی و دانلود کتاب زیر سقف آسمان

معرفی کتاب زیر سقف آسمان

یک قهرمان چه شکلی است؟ ملیسا سارنو در کتاب زیر سقف آسمان نشان می‌دهد که یک قهرمان نه لزوماً قدرت‌های مافوق‌طبیعی دارد و نه یک موجود غیرعادی است؛ بلکه می‌تواند دختری خیلی معمولی باشد که قلبی بزرگ و اراده‌ای قوی دارد.

درباره‌ی کتاب زیر سقف آسمان

چشمانتان را ببندید و تصور کنید در شرایط دختری قرار دارید که به تازگی پدر خود را از دست داده، مجبور به مراقبت از خواهر معلول خود است، و باید به مادر خود کمک کند تا بتوانند خانه‌ای برای زندگی پیدا کنند. در چنین شرایطی چه خواهید کرد؟

این داستان زندگی کورا است. او دختری نوجوان است که در شرایطی سخت زندگی می‌کند: از طرفی باید با غم از دست دادن پدرش کنار بیاید و از طرف دیگر، مدام در معرض دیگر سختی‌های زندگی قرار دارد؛ او باید از خواهر کوچک خود که دچار معلولیت است مراقبت کند و چون به تازگی، خانه‌ی خود را از دست داده‌اند، به مادرش کمک کند که خانه‌ای مناسب برای زندگی پیدا کنند.

ملیسا سارنو، در کتاب زیر سقف آسمان (Just Under the Clouds)، زندگی دختری را به تصویر می‌کشد که با وجود همه‌ی سختی‌ها، همچنان تلاش می‌کند اوضاع را بهبود بخشد. او مثل قهرمانی عمل می‌کند که در آستانه‌ی نابودی دنیا ظهور کرده و قصد دارد همه را نجات بدهد؛ اما تنها سلاح کورا در این وضعیت، عشق او به خانواده‌اش و سرسختی برای بهتر کردن شرایط است.

کتاب زیر سقف آسمان، داستان اعضای یک خانواده است که به دنبال جایی می‌گردند که بتوانند به آن تعلق داشته باشند؛ خانه‌ای که همه‌ی آن‌ها را در کنار هم جمع کند و به خانواده‌ای خوشبخت تبدیل کند؛ اما آیا این اتفاق خواهد افتاد؟ آیا آن‌ها جایی را که بتوانند به آن تعلق داشته باشند، خواهند یافت؟

نکوداشت‌های کتاب زیر سقف آسمان

- داستانی دلخراش و در عین حال امیدوارکننده از یک خانواده‌ که به دنبال جایی برای زندگی هستند؛ جایی که بتوانند به آن تعلق داشته باشند. (Publishers Weekly)
- اثری که دغدغه‌ی اصلی‌اش، معنای خانه و اهمیت خانواده است. (Horn Book Magazine)
- اثری پرمفهوم و هیجان‌انگیز...کتابی تکان‌دهنده درمورد تجربه‌ای رایج در کودکی که جایش در ادبیات کودکان اغلب خالی است. (Booklist)

کتاب زیر سقف آسمان مناسب چه کسانی است؟

این کتاب مناسب تمام نوجوانانی است که به خواندن داستان و رمان اجتماعی علاقه دارند.

در بخشی از کتاب زیر سقف آسمان می‌خوانیم

اسممان را توی یک فهرست نوشته‌ایم و در انتظار خانه‌ای هستیم که این بار واقعاً از پس هزینه‌هایش بربیاییم. مامان می‌گوید فهرست مثل نردبان است و ما ازش بالا می‌رویم. کاغذهایش را به‌موقع تحویل می‌دهد، از همه‌ی پله‌های درست بالا می‌رود، سراغ آدم‌های درست می‌رود و ما همچنان منتظریم، منتظر چیزی که مامان به آن می‌گوید: خبر خوب! ولی انگار هیچ‌وقت آن روز نمی‌رسد. مددکارمان، تیلدا، انگار که نیاز به یادآوری داشته باشیم، بارها و بارها بهمان می‌گوید: شما ولگرد نیستین. شما بوگندو نیستین. این شرایط همیشگی نیست. تنها چیزی که به فکرم می‌رسد این است: خب همیشگی نباشد، ولی حتماً باید این‌طوری باشد؟

مامان می‌پرسد: «دونه‌هات در چه حالن؟» توی کتری آب می‌ریزد تا چای درست کند. چای ‌خوردن از عادت‌های باباست که مامان نمی‌تواند کنارش بگذارد.

آب را تماشا می‌کند که آرام می‌گیرد و بخار می‌کند. وقتی آماده شد، به یاد بابا با دست علامت صلیب می‌کشد. پیشانی، قلب و شانه‌ها. چشم‌هایش را می‌بندد و اولین جرعه‌اش را سر می‌کشد. امیدوارم فایده داشته باشد. امیدوارم عشق راهش را به سمت بهشت پیدا کند، به سمت بابا.