معرفی و دانلود کتاب داداش سیاه، داداش سیاه

معرفی کتاب داداش سیاه، داداش سیاه

همه تحقیرم می‌کنند، همه آزارم می‌دهند، هیچ‌کس مرا دوست ندارد، اما همچنان می‌توانم بهترین باشم. جوئل پارکر رودز در کتاب داداش سیاه، داداش سیاه داستان پسر سیاه‌پوستی را روایت می‌کند که علی‌رغم تمام تبعیض‌ها و ناملایمت‌ها، می‌کوشد تا قهرمان باشد. این کتاب در سال 2021 نامزد دریافت جایزه‌ی ادبی اِن‌اِی‌اِی‌سی‌پی ایمیج شده است.

درباره‌ی کتاب داداش سیاه، داداش سیاه:

دانته و تری برادر تنی‌اند. اما یکی‌شان سیاه‌پوست است و دیگری سفید‌پوست. کتاب داداش سیاه، داداش سیاه (Black Brother, Black Brother) درباره‌ی تبعیض‌هایی است که نوجوانی سیاه‌پوست از آن‌ها رنج می‌کشد، نوجوانی که همه‌چیزش مانند برادرش است... همه‌چیز غیر از رنگ پوستش.

دانته چگونه با این تبعیض مواجه می‌شود؟ آیا از دیگران متنفر می‌شود؟ آیا عصبانی می‌شود و دعوا می‌کند؟ آیا پایش به دادگاه باز می‌شود؟ پاسخ تمام این پرسش‌ها مثبت است. اما آیا این کارها کمکی به بهبود شرایط دانته می‌کنند؟ این پرسشی است که جوئل پارکر رودز (Jewell Parker Rhodes) پاسخ مثبتی به آن نمی‌دهد.

دانته در مدرسه دشمنی دارد، پسری سفیدپوست به نام آلن که همیشه او را آزار داده و تحقیر کرده. دانته به‌دنبال راهی برای شکست آلن می‌گردد، و چه راهی بهتر از اینکه آلن را در چیزی شکست دهد که به گمان خودش در آن بهترین است: شمشیربازی.

کتاب داداش سیاه، داداش سیاه داستانی است درباره‌ی تلاش بی‌وقفه‌ی دانته برای مهارت پیدا کردن در ورزشی که هیچ از آن نمی‌داند. داستانی است درباره‌ی تسلیم نشدن پسری که تمام جهان می‌خواهد او را به زانو درآورد. داستانی است درباره‌ی مواجهه‌ی دانته با جهان خشن بیرون، جهانی که پذیرای تفاوت‌ها نیست و در پی برتری دادن به گروهی نسبت به گروهی دیگر است.

جوئل پارکر رودز، که در سال 2021 برای این کتاب نامزد دریافت جایزه‌ی اِن‌اِی‌اِی‌سی‌پی ایمیج شده، پایان دادن به تبعیض نژادی را مبارزه‌ای می‌داند که پایانش به پیروزی ختم می‌شود. به گمان او، پیشرفت‌هایی در این زمینه حاصل شده و او ایمان دارد که جوانان جهان قدم‌های بزرگ‌تر و مهم‌تری در راه تساوی حقوق برخواهند داشت.

نکوداشت‌های کتاب داداش سیاه، داداش سیاه:

- یک داستان کلاسیک ورزشی. (بی‌سی‌سی‌بی)

- کتاب داداش سیاه، داداش سیاه، با محور قرار دادن کودکی دونژادی و مبارزات بر سر رنگ پوست، خوانندگان را به این چالش دعوت می‌کند تا تعریف خود را دنبال کنند. (کیرکاس ریویو)

کتاب داداش سیاه، داداش سیاه برای چه کسانی مناسب است؟

خواندن این کتاب را به نوجوانانی توصیه می‌کنیم که دوست دارند از تبعیض نژادی بیشتر بدانند و همچنین با ورزش شمشیربازی بیشتر آشنا شوند.

با جوئل پارکر رودز بیشتر آشنا شویم:

نویسنده‌ی آمریکایی کتاب حاضر چندین کتاب موفق تألیف کرده و توانسته برای آن‌ها جوایز معتبری همچون کورتا اسکات کینگ و جین آدامز را از آن خود کند. جوئل پارکر رودز همچنین کتابی با نام «پسرانی از جنس روح» نوشته که در صدر پرفروش‌های نیویورک تایمز جای گرفته است.

پارکر رودز خود دو بچه‌ی دورگه دارد که یکی پوستش روشن و دیگری تیره‌تر است و تجربیات متفاوتی که آن دو با هم از بزرگ شدن در آمریکا دارند الهام‌بخش داستان داداش سیاه، داداش سیاه شده است.

در بخشی از کتاب داداش سیاه، داداش سیاه می‌خوانیم:

من از دنیا عقب افتاده‌ام. نه جایی دارم بروم، نه کاری دارم بکنم.

مامان در انجمن کمک‌های حقوقی کار می‌کند. می‌گوید: «من دنبال عدالت برای همه هستم.» وکیل‌مدافع عدالت اجتماعی.

بابا مهندس کامپیوتر است. برای شرکت‌های بزرگ سیستم کامپیوتری طراحی می‌کند. از اینکه خوره‌ی کامپیوتر است لذت می‌برد. وقت‌های بیکاری هنر جنگ  بازی می‌کند.

تری می‌رود مدرسه. می‌گوید ازش متنفر است، اما خیلی هم خوشش می‌آید. مثل آب خوردن دوست و رفیق پیدا می‌کند و هیچ مشکلی ندارد. توی همه‌ی ورزش‌ها استعداد دارد. فقط به‌ عمرش شمشیربازی نکرده است. او ستاره‌ی نوظهور بسکتبال است، همچنین فوتبال.

ما نقل مکان کردیم. مامان می‌گفت در ماساچوست به وجود او نیاز دارند. من هم باور می‌کنم. (جدی می‌گویم.)

مامان در بوستون کار می‌کند. شاید آنجا بهتر باشد، نه؟ ولی خانه و محل زندگی‌مان توی نیوتن است، حومه‌ی شهر.

محله‌ی ما محله‌ی پول‌دارهاست. یعنی، به معنای واقعی، همه‌ی همه‌ی آن‌ها سفیدپوست‌اند. مامان می‌گوید: «این یعنی مدرسه‌های خوب». یعنی مدرسه‌های غیرانتفاعی و خصوصیِ آن حتی از مدرسه‌های دولتی بهتر است. خیال می‌کردیم مدرسه‌ای بالادست میدل‌فیلد پرپ بلند نشده.

مامان می‌گوید: «تحصیلات عالی بهترین راه مبارزه با تعصب و پیش‌داوریه.»

حالا من مانده‌ام مات‌ومبهوت. اگر به‌اندازه‌ی کافی باهوش هستم که جایم در میدل‌فیلد پرپ باشد (که هستم)، چرا همچنان من را معلق کرده‌اند و انداخته بودند زندان؟

فیلمی توی تلویزیون مدام پخش می‌شد. مسئول حراست مدرسه‌ای به‌زور دختری را از پشت میزش بیرون می‌آورد، سیلی محکمی به او می‌زد، و او را روی زمین می‌کشید و می‌برد.

چنین اتفاق‌هایی قرار نیست توی مدرسه‌ی پول‌دارها پیش بیاید. (البته که هیچ‌جای دیگری هم نباید اتفاق بیفتد.)

چرا بیشتر مدرسه‌های بچه‌هایی با رنگ پوست سیاه و قهوه‌ای بی‌پول و فقیرند؟ چرا هیچ‌وقت قرار نیست بهترین یا دست‌کم خوب باشند؟

اصلاً عادلانه نیست.

فهرست مطالب کتاب

1: جرم‌وجنایت
پسر سیاه
همراهی
زندان
نجات: با تعهد کتبی
خانه
اخراج موقت
نقشه کشیدن
کشف‌وشهود
پرس‌وجو
تمرین دوباره و دوباره
2: تمرین
وضعیت حرکت اول
نمی‌توانم جنب بخورم
بازگشت به مدرسه
گارد گرفتن
پیست
گشت اکتشافی
ببخشید
دفع حمله
تیمی
جلسه‌ی دادرسی
جشن
ریپوست
3: بوت
خوشبختی
آداب‌ورسوم
مسابقات قهرمانی
پیامد
حرف‌های توماشینی
4: شناخت خود
آینه
آزمون ژوئیه
اطلاعات عمومی
موفقیت
سر، بالا
پیروزی
و در پایان
سخن پایانی
سپاسگزاری