معرفی و دانلود کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق

معرفی کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق

«اخبات» یکی از مفاهیم قرآنی است که در کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق محور بحث قرار گرفته است. علی صفایی حائری در این اثر که در گروه کتاب‌های اخلاق اسلامی قرار دارد، این اصطلاح را تعریف می‌کند. سپس مراحل و زمینه‌های سلوک را، از ایمان گرفته تا احسان، شرح می‌دهد.

درباره‌ی کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق

در کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق، علی صفایی حائری با نثری روان و دغدغه‌ای دل‌نشین، مسیر سلوکی و اخلاقی انسان را بر اساس تجربیات زندگی، تهذیب باطن و تأملات عرفانی ترسیم می‌کند. این اثر برگرفته از سه سخنرانی وی است که در سال 1370 در شب‌های قدر در مشهد برگزار شده است.

کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق با طرح پرسش‌هایی بنیادین آغاز می‌شود؛ پرسش‌هایی چون: «اخبات چیست؟ چگونه در دل به وجود می‌آید؟ چه علائمی دارد؟» پاسخ به این پرسش‌ها در سیروسلوک و اخلاق، زیربنای غلبه بر نفس و کسب رحمت حق را تشکیل می‌دهد.

علی صفایی حائری در قدم بعدی بر نقش انکسار در تواضع حسی و عملی تأکید کرده و بیان می‌کند که عبادت و ریاضت، اگر موجب غرور شوند، انسان را از مقام قرب الهی دور می‌کنند؛ درحالی‌که اخبات، به‌واسطه نرمش و ذلّت درونی، قلب را برای دریافت رحمت حق آماده می‌سازد.

مراتب سلوک از ایمان تا احسان یکی از مسیرهای عملی است که نویسنده در کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق شرح می‌دهد. سپس به عبور از مراتب «اسلام»، «ایمان»، «تقوا» و «احسان» تا رسیدن به مقام اخبات اشاره می‌کند. علی صفایی حائری از مواردی چون بلا، خشوع ذاتی، محبت، تأملات قلبی و خواندن عمیق قرآن به عنوان ابزاری یاد می‌کند که هریک می‌توانند زمینه‌ساز انکسار روحانی و پدیدآورنده روحیه‌ای فقرمند و پذیرنده رحمت باشند.

کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق اثری اندیشمندانه و تأمل‌برانگیز از علی صفایی حائری است که با بیانی ساده، اما محتوایی عمیق، مسیر رسیدن به خشوع باطنی و انکسار قلبی را معرفی می‌کند. این کتاب را انتشارات لیله‌القدر منتشر کرده است.

کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب حاضر برای طلاب، محصلان علوم دینی یا هر کس که به اخلاق عملی و سلوک عرفانی علاقه‌مند است،‌ مناسب خواهد بود.

در بخشی از کتاب اخبات: تنها راه وصال به رحمت حق می‌خوانیم

در حدیث آمده است:

«مَنْ خافَ اللّهَ اَخافَهُ اللّهُ مِنْهُ کُلَّ شَىْ‌ءٍ»؛ «کسى که از خدا بترسد، خدا همه چیز را از او مى‌ترساند.» چرا؟ خوف و ترس منشأهایى دارد:

یک موقع من از ظلم‌ ظالم مى‌ترسم، چون ضعیفم.

یک وقت از حکم‌ قاضى مى‌ترسم، چون جرمى مرتکب شده‌ام. این ظلم نیست؛ حکم است؛ مخصوصاً آن جا که قاضى زرنگ و بیدار است و سرنخ‌هاى مرا مى‌گیرد.

گاهى هم ترس به‌خاطر محبت‌ است. انسان چیزى را که دوست دارد، مى‌ترسد که از دست بدهد.

و گاهى هم ترس به‌خاطر معرفت به عظمت است.

پس خوف گاهى به‌خاطر ظلم است و گاهى به‌خاطر جرم و گاهى به‌خاطر حبّ و گاهى هم به‌خاطر درک عظمت یک چیز.

این وَجَل و خوفى که در دل آدمى مى‌آید، یا به‌خاطر این است که‌ عظمت حق را مى‌بیند یا حکومت و سَطوَت او را یا جمال او را و یا جلال و هیبت او را. درنتیجه اشفاق و انکسار مى‌آید، که در دعا مى‌خوانیم: «أَلْحِقْنا بِعِبادِکَ الَّذینَ هُمْ بِالْبِدارِ اِلَیْکَ یُسارِعُونَ وَ بابَکَ عَلَى الدَّوامِ یَطْرُقُونَ وَ اِیّاکَ فِى اللَّیْلِ وَ النَّهارِ یَعْبُدُونَ وَ هُمْ مِنْ هَیْبَتِکَ مُشْفِقُونَ»؛ «خدایا، ما را به عبادى ملحق کن که با سر رفتند؛ با شتاب رفتند؛ آنهایى که درِ خانه تو مستمرّاً ایستاده بودند و درِ دیگرى را نمى‌شناختند و به‌جاى اینکه عبدِ نفسشان باشند، عبد خلق باشند، عبد دنیا باشند، عبد شیطان باشند، عبد تو شده بودند. عبداللَّه بودند؛ و با این حرکت و شتاب، با این عبودیت، هیبت تو آن‌ها را به اِشفاق انداخته بود.» خدایا، ما را به آن‌ها ملحق کن؛ مایى که نشسته‌ایم، مایى که خزیده‌ایم.

آدمى سر حسین (ع) را بر روى نى ببیند که با او حرف مى‌زند، فرق شکافته على (ع) را ببیند، ولى حرکتى نکند. پس کجاست حرکت او؟! راهى که اولیای حق با سر رفتند، ما مى‌خواهیم خزیده‌خزیده طى کنیم و اجر هم بگیریم؟!

فهرست مطالب کتاب

شب نوزدهم
طرح بحث‌
از هیچ گناهى دور نیستیم‌
غرور و اغترار به رحمت‌
اخبات و راه وصول‌
علائم اخبات‌
شب بیست و یکم‌
اخبات، شرط وصال‌
مفهوم اخبات‌
عوامل و زمینه‌هاى اخبات‌
تجلّىِ و اثر اخبات
ابتلا به حالت، اغترار به طاعت‌
شب بیست و سوم‌
مراحل اخبات
دعوت حادثه‌ها
اخبات و حقیقت شب قدر
عوامل خوف و وجل‌
شب قدر و جایگاه انسان‌
استغفار