معرفی و دانلود کتاب آه جامانده

معرفی کتاب آه جامانده

کتاب آه جامانده، داستانی احساسی از تنهایی‌هایِ زنی صبور و امیدوار را پیش روی خواننده قرار می‌دهد. سمانه شالچی با قلمی جذاب، خواننده را با سرگذشت زنی خودساخته و شکست‌ناپذیر آشنا می‌کند که به‌رغم گرفتاری‌های بی‌شمار، هرگز از تلاش دست نمی‌کشد و ناامید نمی‌شود. شخصیت اول داستان، با بداقبالی‌هایی که در سرنوشتش نوشته شده، مبارزه می‌کند؛ اما روزگار دست از سرش بر نمی‌دارد...

درباره‌ی کتاب آه جامانده

کتاب آه جامانده، داستانی تاثیرگذار از فرازوفرودهای زندگی زنی سخت‌کوش را در خود گنجانده است. شخصیت اول داستان، پریزاد، به‌رغم رنج‌ها و گرفتاری‌های پیاپی، هرگز صبرش تمام نمی‌شود و با امید و اراده‌‌ای راسخ به مبارزه با تلخی‌های روزگار می‌رود. سمانه شالچی، نویسنده‌ی کتاب،‌ خواننده را به عمق احساس‌های شخصیت‌های داستان برده و با روایتی صمیمی و پرکشش، صبر و امید آن‌ها را در مواجهه با مشکلات به تصویر کشیده است. کتاب سرشار از توصیف‌هایی ملموس از دردهای درونی شخصیت‌های داستان است. مولف، تلخی‌های زندگی را در این اثر با رگه‌هایی از امید آمیخته تا داستانی الهام‌بخش پیش روی خواننده قرار بگیرد. این رویکرد، همدلی خواننده را برمی‌انگیزد و وی را به مطالعه‌ی داستان تا انتها مشتاق نگه می‌دارد.

سمانه شالچی در داستان کتاب آه جامانده به شرح زندگی پرماجرای زنی به نام پریزاد پرداخته. او تجربه‌ی تلخ از دست دادن پدر و تنها عشق واقعی‌اش در دوران جوانی، را از سر گذرانده است. این فاجعه، کاخ آرزوهای پریزاد را ویران می‌سازد و او را از همیشه تنهاتر می‌کند. این تنهایی جانکاه، قهرمان داستان را وادار به ورود به زندگی‌ای می‌کند که خود، سرشار از درد و آزار است.

در داستان آه جامانده، مولف به این مفهوم اخلاقی پرداخته که شکستن دل کسی، می‌تواند یک زندگی را نابود سازد؛ آهی که از عمق وجود برخیزد، تا نسل‌ها اثرات منفی‌اش را باقی می‌گذارد.

کتاب آه جامانده را انتشارات گنج حضور چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

کتاب آه جامانده برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های اجتماعی با محوریت زنان قدرتمند و رنج‌کشیده به‌عنوان مخاطب‌های اصلی این کتاب شناخته می‌شوند.

در بخشی از کتاب آه جامانده می‌خوانیم

فروغ مشغول درس خواندن بود و سهراب با شیرین کاری‌هایی که می‌کرد قند در دل علی آب می‌شد. او دلخوشی بزرگی برای پریزاد بود، پریزاد توانسته بود با پسر دار شدن علی را به آرزویش برساند.

پریزاد طبق روال هر روز که پشت دار قالی می‌نشست و تا دیر وقت کار می‌کرد سراغ دار قالی رفت که در یک لحظه چشمانش سیاهی رفت و نقش زمین شد، چند ساعت گذشت سهراب بعد از گریه‌های بی‌وقفه کنار مادرش به خواب رفت و پریزاد آن چند ساعت بیهوش روی زمین افتاده بود. عصر شده بود و خورشید در حال غروب کردن بود که علی وارد خانه شد وقتی دید پریزاد نقش زمین شده و سهراب کنارش به خواب رفته هراسان شد و فوراً زن همسایه راضیه خانوم را صدا زد و کمک خواست، علی با کمک راضیه خانوم پریزاد را به بیمارستان رساند. پزشک، پریزاد را بستری کرد؛ افت شدید فشار و قند خون باعث بی‌حالی و بیهوشی پریزاد شده بود اما انگار دکتر خوش خبر بود در حالی که لبخند می‌زد به علی تبریک گفت، علی هاج و واج مانده بود او داشت برای سومین بار از پریزاد، از عشقش، صاحب فرزند می‌شد، پریزاد وقتی متوجه بارداری‌اش شد مثل همه بارداری‌هایش خوشحال شد و خدا را بابت هدیه‌ای که قرار بود دوباره به او بدهد شکر کرد.

پریزاد گاهی با سهراب به دیدن سارا و فریبا می‌رفت؛ گله‌مندی سارا و فریبا از مادرشان بعد از گذشت چند سال تمامی نداشت مخصوصاً فریبا که به قول خودش به اندازه بزرگی دنیا از مادرش دلخور بود و همیشه می‌گفت اگه منو خواهرمو ترک نمی‌کردی شاید این همه کمبود محبت نداشتیم، پریزاد هیچ جوابی نداشت و همیشه با حرف‌های فریبا بی‌اختیار اشک می‌ریخت. پریزاد جواب برای ناپختگی‌هایی که موقع ازدواج با علی کرده بود نداشت و همیشه شرمنده بچه‌های ابراهیم بود.