معرفی و دانلود کتاب آفرینش

معرفی کتاب آفرینش

عباس پارس وا در کتاب آفرینش، به مباحثی چون توانایی‌های شناخت انسان، آفرینش و طبیعت، باورهای نزدیک به یقیین و... می‌پردازد.

اگر هستی موجود در بی‌نهایت فراگیر را خلقت بدانیم که باید چنین باشد خلقتی که از خالق که همان خداست، نشات گرفته و اگر موضوع آفرینش را در همین حد بدانیم همه تحولات و دگرگونی‌ها در انواع و اقسام و اجسام زاییده همان خلقت است که ما در این‌جا بنام طبیعت می‌شناسیم.

این جهان هستی در پهنه و وسعت بی‌نهایت با محتوایی از بی‌شمار منظومه‌های حاوی سیارات بسیار بنام ستارگان که کره زمین یکی از این سیارات است، فضایی لایتناهی را اشغال کرده است، آیا خود محیط بر خود است یا باز دیگر فضایی وجود دارد که این محاط در آنست؟ اگر فضای دیگر هست که خارج از فضایی که ما در آن هستیم پس باید تصور این را داشته باشیم که جهان‌های هستی همچون جهان ما باز هم بسیار است.

آیا جهان هستی با تمام محتوایش زاییده آفرینش است؟ کلامی سنگینی است! یعنی آفریده و خلق شده است یا بوده قدیم است. دانشمندان و فیلسوفان بنام درباره این موضوع نظریاتی ارائه کرده‌اند. گروهی آفرینش و آفریده را قدیم می‌دانند و دسته‌ای حادث و خلق شده می‌پندارند. اگر قدیم است، زمان آغاز و باطبع فرجامی برایش نباید متصور بود. یعنی خارج از زمان در برهه‌ای بی نهایت مطلق تثبیت است. این به آن معنی نمی‌تواند باشد که در پس قدیم چیزی دیگر هست چون اگر می‌بود پس «قدیم» مفهومی نداشت. سوال برانگیز است. قوانین و دانش همراه کنش‌ها وواکنش‌ها، ضوابط و شرایط حاکم بر محتویات جهان هستی به عقل بشر موجود در یکی از بی‌نهایت سیارات، بدون ذیشعوری ممکن نیست. البته باید گفته شود تا ذیشعور را چی بدانیم. شاید این شعور و آگاهی زاده قانونمندی روابطین هستی‌های محتوای جهان هستی است که نیازی به ذیشعوری نبوده و این خارج از شناخت بشر است.

اگر این جهان هستی را حادث یعنی آفرینش شده بدانیم پس باید آفریدگار و آفریننده‌ای باشد که آفرینش صورت گرفته است. در اینصورت دانش، ضوابط و شعوری که مستولی بر اجزاء محتوای جهان هستی است را باید تعبیه شده آفریدگار بدانیم. این هم باید گفته شود جهانی با وسعت بی‌نهایت با محتوایی باز هم در حد بی‌نهایت دارای حرکت و زنده، توسط آفریدگار، آفریده شده است بنابر این پیش از آفریده شدن، آفریدگار است. آیا توان گفت در ماورای آفریدگار چه بوده است. که اگر چنین بود نامش آفریدگار نبود. این آفریدگار است که باید قدیم باشد و قدیم است.

انسان کل هستی اولیه را مشتمل بر چهار عناصر می‌شناسد. یعنی آب، خاک، هوا (گاز) و آتش، خارج از آن شناسایی نشده است. آیا توان گفت این عناصر قدیم است یعنی از ازل وجود داشته است. اگر چنین است در این صورت آفرینشی در کار نبوده است یعنی اینکه آنچه هست ار روز ازل بوده است؟ با توجه به ضوابط، روابط، تعامل و هماهنگی ذیشعورانه هستنده‌های موجود که انسان نیز یکی از ذیشعور‌هاست با تعقل و تفکر انسان منافات دارد. ورای آنچه اشاره شد چیزی است، بشر به نام خدا می‌داند که امکان شناخت آن محال است و اوست که قدیم است.

در بخشی از کتاب آفرینش (creation) می‌خوانیم:

می‌بایست از تعقل و تفکری که ارزانی داشت خداوند است استفاده کرده و در کنار مشغله‌های بسیاری که در زنده بودنمان درگیر هستیم کمی بخود آییم این که کی و چی هستیم. از کجا آمده و به کجا می‌رویم. چرا هستیم و چرا نباید باشیم. اصلا فلسفه بودن و نبودنمان چیست. با آسیب‌پذیری بودنمان اولین وظیفه حفاظت و نگهداری از خود و امرار معاش برای زنده ماندمان از یک طرف، وحشت از اهاریمان خود ساخته و باور شده چون دیو، جن و پری، اهریمن و شیاطین، ارواح سرگردان و... از طرف دیگر.

تکالیفمان با باور‌های خود ساخته مصلحتی و فراخوانده به جهان دیگر چیست؟ تدارک خوان گسترده رنگینی تحت عنوانی بهشت و جهنم با محتوایی چون جویبار‌های روان از شراب ارغوانی، حوریان بکر و دست نخورده در فضای سبزه‌زار و خرم با آبشار‌های روان سر ریز و آنچه در این جهان آرزویش را داریم و در کنار آن کوره‌هایی آغشته به آتش داغ باشعله‌های سر به فلک کشیده همراه با میله‌های سرخ شده در فضای وحشت‌آور که در این جهان گریزانیم، برای بشریت که مهمانان نا‌خوانده هستیم به سوی جهان دیگر.

موضوع تناسخ خود باور‌های دیگری است. بدین معنی که انسان پس از مرگ، روح بدون جسمش در غالب جاندار دیگر به ظهور می‌رسد. در این صورت نباید دنیای دیگری در کار باشد. اما آنچه خاطر را مکدر می‌کند هویت آن جانداری که روح انسان در آن مستولی است چه می‌شود و این مغایر با نظام خلقت و آفرینش است.

فهرست مطالب کتاب

بدانیم
دیباچه
بودن و نبودن
توانایی‌های شناخت انسان
جان و منشاء حیاتن یعنی دم و بازدمی
آفرینش و طبیعت
آفرینش و طبیعت اول «طبیعت بنیادی»
آفرینش و «طبیعت دوم» (بنیاد انواع)
آفریدگار
باورهای نزدیک به یقین
نتیجه
نام اشخاص