معرفی و دانلود کتاب فلسفه‌ی پیاده روی

معرفی کتاب فلسفه‌ی پیاده روی

کتاب فلسفه‌ی پیاده روی نوشته‌ی فردریک گرو اثری تأمل‌برانگیز و عمیق اما ساده و جذاب است که مخاطب خود را دعوت می‌کند تا از منظری تازه به پیاده‌روی نگاه کند. این کتاب پرفروش از تأثیر پیاده‌روی بر زندگی و آثار فیلسوفان و نویسندگان می‌گوید و جزئیات شگرفی را که در زیرلایه‌های یک پیاده‌روی طولانی پنهان شده‌اند، به مخاطب نشان می‌دهد.

درباره‌ی کتاب فلسفه‌ی پیاده روی

شاید برایتان عجیب باشد اما مطالعات مختلفی نشان می‌دهد ارتباطی قوی و معنادار بین تفکر خلاقانه و فعالیت بدنی، به‌خصوص پیاده‌روی وجود دارد. پیاده‌روی می‌تواند پلی میان ذهن و جسم برقرار کند و شکوفایی‌های فکری اعجاب‌آوری را رقم بزند. پیاده‌روی مثل یک عمل مراقبه‌گونه است که نیاز به تمرین ندارد و بسیار ساده است اما باید بدانید که فلسفه‌ای منحصربه‌فرد دارد. فردریک گرو (Frédéric Gros)، در کتاب فلسفه‌ی پیاده روی (A Philosophy of Walking) تلاش می‌کند از دریچه‌ی نگاه فلاسفه به این عمل نگاه کند.

این فیلسوف فرانسوی همیشه به پیاده‌روی علاقه داشت و از آن لذت می‌برد، اما وقتی تحصیلاتش را در رشته‌ی فلسفه آغاز کرد، به این موضوع پی برد که بسیاری از فیلسوفان بزرگ اهل پیاده‌روی بوده‌اند. مهم‌تر اینکه این کار را از روی سرگرمی انجام نمی‌دادند، بلکه به آن به‌عنوان جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌شان نگاه می‌کردند. به این ترتیب، فردریک گرو در این کتاب دیدگاه خود را درباره‌ی فلسفه‌ی پیاده‌روی ارائه می‌کند؛ دیدگاهی که بر اساس نظریات فیلسوفانی شکل گرفته که پیاده‌روی برایشان به‌مثابه‌ی پادزهری بوده که علاوه بر رشد کار ذهنی‌شان، مرارت‌های ناشی از انجام کار خلاقه را نیز التیام می‌بخشیده است.

معجزه‌ی پیاده‌روی در زندگی فیلسوفان

گرو، از همان آغاز بر این واقعیت تأکید می‌کند که پیاده‌روی ورزش نیست و با لحنی طنزآمیز دلایل آن را برمی‌شمرد. او باور دارد پیاده‌روی بهترین روش برای آهسته و پیوسته قدم برداشتن است و در آن هنگام درخشش آسمان و منظره‌ی پیش رو تنها نمایشی است که ارزش دیدن دارد. در این کتاب فلسفی و در عین حال ساده و روان، تاریخچه‌ای از پیاده‌روی ارائه می‌شود و راهنمایی از تأثیرات معنوی و روانی درباره‌ی قدرت پیاده‌روی پیش روی مخاطب قرار می‌گیرد. نویسنده در این مسیر به سراغ بزرگان دنیای فلسفه و ادبیات می‌رود و انواع پیاده‌روی‌ها را مرور می‌کند.

فردریک گرو تلاش می‌کند به این پرسش پاسخ دهد که چرا بسیاری از فیلسوفان و نویسندگان موفق مانند، روسو، رمبو، کانت، نیچه، استیونسون و... به شکلی خستگی‌ناپذیر پیاده‌روی می‌کردند. او به مخاطبش نشان می‌دهد که چیزهایی جادویی و خاصی در این مسیر وجود دارند که تمامی این افراد ازجمله فردریک گرو آن‌ها را به چشم دیده‌اند. با این حال به موازاتِ مرورِ بینش‌های مختلف و داستان‌های الهام‌بخش و تأثیرگذار زندگی اندیشمندان، از شرح تأملات درونی و دیدگاه خود نیز غافل نمی‌شود. فردریک گرو با این کتاب علیه انفعال قیام می‌کند و اشتیاق مخاطبش را برمی‌انگیزد تا دوباره با جهان و طبیعت ارتباطی تازه برقرار کند.

کتاب فلسفه‌ی پیاده روی، این کتاب نواندیشانه و سرشار از تأمل را مهدی امیرخانلو ترجمه کرده است و نشر ماهی آن را در اختیار مخاطبان اندیشه‌ورز قرار داده است.

نکوداشت‌های کتاب فلسفه‌ی پیاده روی

• تأییدی پرشور بر زندگی ساده و لذت بردن از چیزهای ساده. این کتاب به زیبایی نگارش شده است؛ اثری روشن، ساده و دقیق. (Observer)
• فردریک گرو، درباره‌ی پیاده‌روی که به‌ظاهر روشی ساده و پیش پا افتاده برای رفت‌وآمد یا ورزش است، به تأمل مشغول می‌شود و جایگاه شایسته‌ی آن را آشکار می‌کند؛ الهام‌بخش آزادی، جرقه‌ای برای خلاقیت و آرام‌بخشی برای روان افسرده. (بوک‌لیست)
• این کتاب درخشان، ما را به تأمل درباره‌ی موضوعی وامی‌دارد که اغلب نادیده گرفته می‌شود. (پابلیشرز ویکلی)
• کتابی کوچک و تحسین‌برانگیز که حتی کم‌تحرک‌ترین افراد را نیز سر ذوق می‌آورد. (Le Monde)
• کتابی فارغ از انواع دسته‌بندی‌های امروزی که ایده‌ها در آن همچون نور صبح روشن‌اند. (L’Express)

کتاب فلسفه‌ی پیاده روی برای شما مناسب است اگر

• می‌خواهید ویژگی‌های مراقبه‌گونه‌ی پیاده‌روی را درک کنید و از آن بهره ببرید.
• کنجکاوید بدانید پیاده‌روی چطور باعث بهبود خلاقیت و دستیابی به آرامش می‌شود.
• نگاه اندیشمندان و نویسندگان به پیاده‌روی برایتان جالب است.
• برای قدم گذاشتن در مسیر پیاده‌روی، به دنبال اشتیاق و انگیزه‌ای قوی هستید.

در بخشی از کتاب فلسفه‌ی پیاده روی می‌خوانیم

بعد از آن کوهى از نامه هست که تلگرافى (مثل اطلاعیه‌ها) نوشته شده‌اند، اما خبرى از شعر نیست، حتى یک شعر. هنوز لجوجانه زیاد راه مى‌رفت. اما حالا مى‌خواست به سفرهاى دور برود؛ درِ اتاقش را بست و زبان یاد گرفت. آلمانى آموخت، خود را وقف ایتالیایى کرد، تُکى به اسپانیایى زد، خود را با یک فرهنگ یونانى به روسى مشغول کرد، و بدون شک مقدمات عربى را هم فرا گرفت. به مدت پنج سال زمستان‌ها را صرف یادگیرى کرد. پیاده‌روى‌هاى طولانى مخصوص بهار بودند.

در همان سال 1875، زمانى که در اشتوتگارت بود، تصمیم گرفت به ایتالیا برود. از سوئیس گذشت، اول با قطار، اما خیلى زود پولش تمام شد و پیاده به راهش ادامه داد، از گذرگاه گوتهارت صعود کرد و خسته و کوفته به میلان رسید. آن‌جا زنى مرموز از او پرستارى کرد. پاى پیاده از میلان عازم بریندیزى [در جنوب ایتالیا] شد، اما در جاده‌ى میان لِگهورن و سیه‌نا گرمازده شد و در بستر بیمارى افتاد. بعد از آن‌که به مارسى بَرَش گرداندند، خود را به پاریس رساند، و بعد دوباره به شارل‌ویل برگشت.

1876 بیش‌تر سال ماجراجویى بود تا پیاده‌روى. خانه را به قصد روسیه ترک کرد (ابتدا موهایش را از ته تراشید)، اما فقط توانست تا وین برود. آن‌جا بود که بعد از کتک‌خوردن از یک درشکه‌چى، نیمه‌جان و بدون اوراق شناسایى پیدایش کردند. در ارتش هلند اسم نوشت، اما در سالاتیگا (مستعمره‌ى هلند، اندونزى فعلى) از محل خدمت گریخت.

فهرست مطالب کتاب

1: پیاده‌روى ورزش نیست
2: آزادى‌ها
3: چرا من چنین پیاده‌رونده‌ى خوبى هستم: نیچه
4: بیرون
5: آهستگى
6: عطشِ گریز: رمبو
7: تنهایى‌ها
8: سکوت‌ها
9: رؤیاهاى بیدارىِ یک پیاده‌رونده: روسو
10: ابدیت‌ها
11: فتح حیات وحش: تورو
12: انرژى
13: زیارت
14: تولد دوباره و حضور
15: رهیافت کَلبى