معرفی و دانلود کتاب چرا می‌نویسم: جستارهای ادبی و سیاسی

معرفی کتاب چرا می‌نویسم: جستارهای ادبی و سیاسی

میل به نوشتن از شور و جنونی افسارگسیخته می‌آید یا تلاش برای جاودانه شدن و درخشیدن؟ اگر نظر جورج اورول را بخواهید، او می‌گوید از هر دوی این‌ها! نویسنده‌ی مشهور کتاب قلعه‌ی حیوانات در کتاب چرا می‌نویسم، به چهار انگیزه برای نوشتن می‌پردازد که عبارتند از خودپرستی محض، اشتیاق زیبایی‌شناسانه، انگیزه‌ی تاریخی و مقصود سیاسی. این کتاب هم یک خودزندگی‌نامه است و هم یک جستار ادبی و سیاسی پرمغز.

درباره‌ی کتاب چرا می‌نویسم

کتاب چرا می‌نویسم (?Why I Writ) در واقع مقاله‌هایی است که جورج اورول (George Orwell) به سفارش سردبیران مجله‌ی Gangrel نوشت و نخستین بار در سال 1946 منتشر شد. نویسنده‌ی کتاب مشهور قلعه‌ی حیوانات، در این خودزندگی‌نامه‌ی کوتاه، مسیر نویسندگی خود را از نوشتن شعر و داستان کوتاه تا تبدیل شدن به نویسنده‌ای تمام‌عیار، تعریف کرده و با زبانی ساده و دلنشین، انگیزه‌های خود را از نوشتن نام می‌برد.

به باور جورج اورول میل به دیده شدن، مورد توجه قرار گرفتن و در یک کلام، جاودانگی پس از مرگ، نخستین انگیزه‌ی نوشتن است. او در مجموعه مقالات چرا می‌نویسم، نویسندگان را خودپرست خطاب کرده و نوشتن را نوعی انتقام گرفتن تلقی می‌کند. انتقام افرادی که در کودکی نادیده گرفته شده‌اند و حالا می‌خواهند سری در میان سرها دربیاورند. به باور اورول، اکثر مردم پس از سی سالگی، جاه‌طلبی فردی را رها می‌کنند؛ اما اقلیتی باقی می‌مانند که مصرانه می‌خواهند با همین شیوه تا انتهای عمر پیش بروند. او نویسندگان را در این دسته قرار می‌دهد.

جورج اورول و رسالت نویسندگی

جورج اورول در جستارهای ادبی و سیاسی چرا می‌نویسم، اشتیاق زیبایی‌شناسانه را دومین انگیزه‌ی نوشتن می‌داند. این شور و انگیزه در آثار ادبی غنی به‌ویژه در آثار کلاسیک به‌وضوح دیده می‌شود؛ هرچند که بسیاری از نویسندگان از آن بهره‌ای نبرده‌اند و فقط برای دیده شدن می‌نویسند. هدف سیاسی (انگیزه‌ی بعدی نوشتن) همان میل سوق دادن جهان به سمتی خاص است و به باور جورج اورول هیچ نویسنده‌ای در جهان نمی‌تواند ادعا کند که کتاب او عاری از سوگیری سیاسی است. حتی آن‌هایی که می‌گویند هنر نباید با سیاست کاری داشته باشد هم، به نوع خود یک نگرش سیاسی را مطرح کرده‌اند.

ترجمه‌ی جذاب کیارش درگاهی، خواندن کتاب چرا می‌نویسم را به تجربه‌ای لذت‌بخش تبدیل کرده است. به‌ویژه اشعاری که با وزن و قافیه به فارسی برگردانده شده‌اند، نشان از نبوغ و ذوق ذاتی مترجم این خودزندگی‌نامه دارند. بی‌ذره‌ای اغراق، این ترجمه، پلی است میان اندیشه‌های جورج اورول و ذهن فارسی‌زبان امروز. از انتشارات ققنوس برای چاپ و انتشار این جستار ادبی سپاس‌گزاریم.

در نکوداشت کتاب چرا می‌نویسم

• مقاله‌ی «چرا می‌نویسم» یکی از آثار شناخته‌شده‌ی جورج اورول است. این مقاله در واقع نوعی زندگی‌نامه‌ی کوتاه است، زیرا اورول در آن درباره‌ی انگیزه‌ها و فرآیندهای ذهنی‌اش در مراحل مختلف زندگی سخن می‌گوید. او انگیزه‌ی سیاسی را (حداقل برای خودش) مهم‌ترین جنبه‌ی نوشتن رمان می‌داند و بر این باور است که همه‌ی رمان‌ها تا حدی ماهیتی سیاسی دارند. جورج اورول همچنین «خودخواهی محض» را یکی از انگیزه‌های نوشتن می‌داند که از میل به دیده شدن و جاودانگی ناشی می‌شود. البته این بخشی از ماجرا است. کتاب چرا می‌نویسم دریچه‌ای است به ذهن خلاق مردی بسیار جالب و نویسنده‌ای بزرگ. (کاربر گودریدز)

کتاب چرا می‌نویسم برای شما مناسب است اگر

• به‌عنوان یک نویسنده، با این پرسش اساسی درگیر هستید که «واقعاً چرا می‌نویسم؟»
• می‌خواهید رابطه‌ی میان ادبیات و سیاست را بیشتر درک کنید.
• سایر کتاب‌های جورج اورول را خوانده‌اید و می‌خواهید بیشتر با سبک زندگی و باورهای این نویسنده‌ی مشهور آشنا شوید.

در بخشی از کتاب چرا می‌نویسم: جستارهای ادبی و سیاسی می‌خوانیم

آغازگر این نوشتار نغمۀ بمب‌های آلمانی بود؛ اکنون نیز بخش دوم را با غرش سهمگین‌تر حملات توپخانه آغاز می‌کنم. برق زردِ شلیک گلوله‌ها آسمان را می‌شکافد، ترکش‌ها با صدایی گوشخراش بر بام خانه‌ها می‌کوبند، و پل لندن در حال فروریختن است، فروریختن، فروریختن. هر کس که نقشه‌خوانی بداند، می‌فهمد در چه مهلکه‌ای گرفتار شده‌ایم. منظورم این نیست که شکست خورده‌ایم یا باید شکست بخوریم. به ضرس قاطع می‌گویم که نتیجه به ارادۀ خودمان بسته است. با این حال، در حال حاضر تا خرخره توی گل فرورفته‌ایم و همچنان به جهالتی که ما را به این‌جا کشانده متعهدیم، و اگر فوراً روشمان را عوض نکنیم، ما را به‌کلی در خود غرق خواهد کرد.

آنچه این جنگ نشان داده ناکارآمدی سرمایه‌داریِ خصوصی است، نظامی اقتصادی که در آن زمین، کارخانه،‌ معدن و حمل و نقل در مالکیت بخش خصوصی قرار دارند و صرفاً برای کسب سود اداره می‌شوند. این نظامْ کاری از پیش نمی‌برد. میلیون‌ها نفر سال‌هاست از این حقیقت آگاه بوده‌اند، اما این آگاهی هرگز نتیجه‌ای در پی نداشته است، زیرا از طرفی در طبقات پایین جامعه انگیزه‌ای واقعی برای تغییر این نظام وجود نداشته و از طرف دیگر هم آن‌ها که در رأس قدرت بوده‌اند به نحوی بار آمده بودند که در مورد این موضوعِ خاص سرسختانه ابله باشند. بحث و تبلیغ نیز راه به جایی نمی‌بُرد. ملاکان خیلی راحت سر جای خود می‌نشستند و اعلام می‌کردند که همه‌چیز به خیر و خوشی تمام شده است. با این حال، این‌که هیتلر اروپا را فتح کرد یک حکم رسوایی ملموس برای سرمایه‌داری بود. اما جنگ، به‌رغم بدی‌هایش، به هر روی عرصه‌ای برای سنجش قاطعانۀ قدرت به شمار می‌رود، عرصه‌ای شبیه به دستگاه تست قدرت. نیروی بیشتر ورق را برمی‌گرداند و با فریب و دغل هم نمی‌شود نتیجه را عوض کرد.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت ناشر
چرا می‌نویسم
اعدام
شیر و تک‌شاخ: سوسیالیسم و ذات انگلیسی
سیاست و زبان انگلیسی