نقد، بررسی و نظرات کتاب بوف کور - صادق هدایت

خب بعضی‌ها میگن کتاب پوچ گرایی بوده همه میدونن سبک اقای هدایت چیه پس اگه کسی با این سبک مشکل داره میتونه نخونه، بنظرم ما برای اینوع بیشتر ب حال الانمون مسلط شیم برامون هم کتابای انگیزشی لازمه هم این نوع کتاب، بازم نظر هرکس محترمه... ‌

گاهی نیازی نیست که کسی به ما دلداری بدهد و راه نجات را نشانمان دهد،
همین که بدانیم درد ما درد کس دیگری نیز هست و افراد دیگری مارا درد میکنند و گوشی برای درد هایمان هست، خود التیامی است بس موقت و سطحی برای زخم
اما هست....

هرچه در خواندن این کتاب پیش رفتم بر لذت خواندن افزوده شد نویسنده چنان ابهام آمیز سخن می‌گوید ک خواننده با عشق بدنبال ادامه ماجراست عباراتی ک نویسنده بکار برده برایم جالب بود لکاته، رجاله و... ودراخر توصیه بخواندن این کتاب میکنم

از اثار بسیار بسیار فوق العاده قوی صادق هدایت هستش. آزادی بیان و روان بودن متن و حقایقی که بیان کرده جذابیتش رو چندصد برابر میکنه.
من این کتابو یبار خوندم و انقد خوبه که بارها وبارها میتونم با لذت بیشتر بخونمش.

این کتاب رمانی هست که خوندنش نیاز به دقت داره. فضای داستان آمیخته با تخیل، ترس و جریان‌های فکری مختلفی هست که نویسنده در جاهای مختلف اون‌ها رو بیان میکنه. در مجموع خوندن این کتاب رو به علاقه مندان رمان‌های پر رمز و راز توصیه میکنم.

هیچ کدوم از کتاب‌های صادق هدایت محتوای خوبی نداره چون این کتاب‌ها مردم رو از زندگی نا امید و منحرف می‌کنن و خود صادق هدایت هم به همین طریق خودکشی کرد و این ناامیدی خودشو با نوشتن کتاباش که هیچ و پوچه می‌خواست به بقیه هم تحمیل کنه

این کتاب رو خوندم چون زیاد در مورد اهمیتش توی ادبیات فارسی شنیده بودم. اگر به دنبال یک داستان روان و جذاب هستید، این کتاب شاید خیلی براتون جالب نباشه. ولی کتاب پر است از استعارات ادبی که ممکنه از اون جنبه برای بعضی‌ها جذاب باشه.

کتاب خیییلی خوبیه کاش سواد ادبیم بیشتر بود تا بهترم میفهمیدم، چیزی که برام جالبه اینکه تازه الان دارن کارگردانای اروپایی فیلمایی میسازن مه بعد زمانشون دقیق مشخص نیست مثل ممنتو یا اینسپشن، صادق اون موقع این حرکتو تو کتابش زده

افتضاح بی‌معنی بیخود و بی‌جهت...
به جاهایی یهو اصلا متن جابجا شده انگار معلوم نیست کجای ماجراست...
ولی به نظرم داستان یه آدم مالیخولیایی یه که دچار دوشخصیتی و دوگانگی شده و توهم زده... که ناشی از گذشتشه.....

صادق هدایت گرچه رویه فکری داستانهاش کاملا منفی گرایانه و سراسر خیانت و ناامیدی هست ولی افتخار او به قلم بسیار قوی او هست. کاش نویسنده‌های مثبت گرامون هم همینقدر قلم قوی‌ای داشتند. بهرحال به اون قلم 👌 میشه بوسه زد اما نه به اون طرز فکر🤚

خیلی با مفهوم بود. خیلی عمیق بود. به نظر من به بهترین صورت ممکن آدم‌ها رو توصیف کرده بود و پوچی این جهان رو. دیدگاه‌های عمیقی رو ارائه می‌داد از جمله حقیقت اینکه این زندگی خوابی بیش نیست و مرگ بیدار شدن از این خواب است.

به نظرم ک خیلی عالی و پر مفهموم، با تک‌تک سلول هام درکش کردم،، ب نظرم آدمایی ک مثبت اندیشن،، اعتماد به سقف بالایی دارن، به طور کلی امیدوارن نخوننش چون پوچ و مبهم هست،، دقیقا 40_50درصدش برام اتفاق افتاده بود، روحت شاد🙌

کتاب بوف کور استعاره از تمایلات شدید جنسی هست که مثل یه جغد شوم روی زندگی ادم سایه می‌افکنه و باعث بدبختی و تباهی کل زندگی میشه
کل کتاب میخواست نقش سیاه تمایلات جنسی رو به رخ بکشه که باعث بدبختی فرد شده بود
کتاب سیاهی بود زیاد دوستش نداشتم

وقتی ادم. تب میکنه دنیا رو یه جوری میبینه مخش هنگه صداهارو اشتباا میشنوه اشیا رو بزرگ و کوچیک و کلا یه شکل دیگه میبینه. کتابو ک میخوندم حس میکردم تب کردم سرم گیج شد. نمیدونم خوبه یا بده این کتاب. ولی خیلی عجیبه و دلهره اوره

این اثر نیاز ب درک عمیق داره
در جواب اون دوستانی که گفتند سراسر پوچی و تباهیه و ارزش نداره باید بگم اگر پوچی نبود، چیزی تو این دنیا معنا پیدا نمیکرد
گاهی لازمه سیاهی هارو آدم ببینه تا بتونه روشنی هارو پیداکنه و قدردانشون باشه

باسلام و تشکر
لطفا آثار فاخر بگذارید
آثار منحرف کننده امثال صادق هدایت را حذف کنید که جزو کتب ضاله است
و خود را در گناه و ظلم انحراف فکری و عقیدتی جوانان پاک دل شریک نکنید.
صادق هدایت ۳ بار اقدام به خودکشی کرد و بار آخر مُرد...
عبرت بگیریم

این رمان در ژانر سوررئالیزم هست همانند رمان مسخ نوشته فرانتس کافکا... بدون درک ژانر داستان خواننده دچار مشکل میشه... داستان هم پیچیده هست... بدون تردید بهترین رمان ادبیات فارسی است. سر حوصله یک شب در خلوت خودتون توصیه می‌کنم بخونیدش.

سلام، در مورد صادق هدایت مطلبی خواندم که قابل تامل است، برای کسانیکه افکار اورا پوچ می‌خوانند:اگر انسان بخواهددست از جنگ بردارد، باید اول دست ازکشتن و خوردن حیوانات بردارد... همچنین او در بخشی از رمان حاجی آقا می‌نویسد:

کتاب رو نصفه ونیمه رها کردم، سبک وقلم نویسنده جادوییه ولی با این قلم موضوعی روبیان میکنه که باروحیات من واعتقادات من همگون وهمسان نبود وتنها خیالات واوهام ویه سری پیچیدگی که برای من قابل درک نبود ونیست

سبک جدیدی از داستان سرایی از نویسنده معاصر، هرچند من پیچیدگی بیش از حد داستان رو نپسندیدم، چون ذهن رو از دریافت معانی منحرف میکنه، اما همچنان این کتاب رو بین صد کتابی میدونم که هر ایرانی چه بسا هر انسان باید بخونه

خواهشا انقدر نگید صادق هدایت در بوف کور پوچگرایی رو به تصویر کشیده، بلکه عکس، اون در راه شناخت حقیقت وجود خود که اصلی‌ترین هدف و حتما پرچالش‌ترین راه زندگی قدم گذاشته بود... این حس پوچی ناشی از عدم شناخت بسیاری از دوستان است

بسیار چرنده، توصیه میکنم برای خواندن این کتاب وقت خود را تلف و روح خود را درگیر نکنید، چون خیلیا میگفتن از این کتاب راضی هستن من اونو خوندم در حالی که کسی استدلال عقلانی برای حرفش نداشت، البته این صرفا نظر شخصی من هست و نظر همه محترم

انسان‌های بزرگ با روح بزرگی به دنیا می‌ایند و گاه انقدر روحشان بزرگ است که این جسم فانی گنجایش نگهداری ان را ندارد و انسانهای عادی قادر به درک انها نیستند این فلسفه‌ای تلخ و گاه گزنده در رویارویی با حوادث این دنیاست.

نمیدونم 5 ستاره امتیاز درستیت یا نادرست، چون زمانی میشه امتیاز درست داد که کاملا مفاهیم کتاب رو درک کنیم، با این حال امتیاز کامل رو دادم چون مشخص بود عمق زیادی در کلمات و جملاتش بود... تا جایی که تونستم بفهمم عالی ولی تلخ بود...

اصلا از این نسخه‌ای کتابراه گذاشته خوشم نیومد. با بی‌شرمی تمام چند صفحه از کتاب حذف شده نزدیک به چهار صفحه یکجا و دو صفحه دیگه هم جای دیگه تازه اینا رو فقط پیدا کردم. واقعا ظلمی بالاتر از حذف نوشته‌های یک نویسنده نیست

شاید منظور نویسنده این باشه که هر آدمی میتونه هم خوب باشه، هم بد، هم قصاب باشه، هم پیرمرد خنزرپنزری، هم میخواره. ولی هرچی که هست، خیلی اتفاقات باید بیوفته که یه آدم به لکاته تبدیل بشه و یا هرچیزه دیگه. اتفاقات بزرگ و البته کوچک.

کاش می‌شد نویسنده‌ها خواننده‌ی کتابشون رو انتخاب کنند که هر کسی نیاد نقد‌های به درد نخور بگه و بره. شک ندارم که این کتاب هم بهترین جایگاه خودش رو پیدا میکنه. البته در بین عموم مردم گفتم واگر نه سطح بالای جامعه که درک رو دارند.

عالی بود. صادق هدایت را شاید از الان ما ۱۰۰ سال جلوتر باشه. قلم خیلی قوی دارد اکثر کسانی که آثار اون را قبول ندارن از روی تعصب این حرف را میزنن. همه اثار صادق هدایت فوق العادن. با درایت مطالعه کنین. تشکر از کتابراه.

ممکنه یک فیلم سینمایی بهترین تصویر بردار بهترین گریم بهترین بدلکاری بهترین بازیگر بهترین پشت صحنه را داشته باشد. ولی قهرمان داستان یک انسان خبیث باشد و کارهای بدش خوب جلوه داده باشه. رمان هم همینجوره

بنظر من کتابهای صادق هدایت برای هر کسی مناسب نیست از لحاظ روانشناسی میتونم بگم که این نویسنده قهار از اختلال دوقطبی پیش رونده‌ای که داشتند به عالی‌ترین شکل ممکن استفاده کردن و اثارشون گویای ذهن دو سو گراشون بوده.

به نظرم شخصیت مرد داستان تمام افراد رو خیال می‌کرد و همه آن افراد تخیلات تصورات خودش بود
داستان شامل یک سری از شخصیت‌ها بود از زن، مادر زن، قصاب پیرمرد و... که هر ویژگی شخصیت اصلی در یکی از کارکتر‌ها دیده میشد

کتاب خوبی بود فقط این که نقد کتاب واسه فهمیدن نسبی کتاب ضروریه
و از ان جایی که صادق هدایت خودشون گفتن که چندان براشون مهم نیست که مخاطب منظورشون رو بفهمن یا نه به نظرم فهمیدن تمام منظور نویسنده یک مقداری سخته

جملات ابتدای کتاب بسیار تاثیر گزاره، اینکه جناب صادق هدایت میگه دردهایی در دنیا هست که مثل خوره روح آدم را می‌خورد و.... اینکه درمان درد با الکل و افیون خود بر درد آدم می‌افزاید.... خواندن این کتاب خالی از لطف نیست

شاید اگر نسخه صوتی کتاب رو گوش میکردم ارتباط بهتری میتونستم بگیرم. در ذهن و قلم نویسنده موضوعاتی هست که در ذهن من جایگاهی نداره انگار همه کتاب تخیله ولی به خوندن تجربه کردن این نوع قلم یک بار ارزش خوندن داره

با درود واحترام. در جوانی این کتاب را خوانده بودم. زمانیکه در دسترس همگان نبود. و ضمن یادآوری خاطرات. دوباره خواندنش مفاهیم جدیدی را در ذهنم شکل داد. به همگان پیشنهاد خواندن این کتاب و دیگر آثار صادق هدایت را مینمایم. ممنون

این کتاب رو اگه میخونید بهم قول بدید که نقد شو بخونید. تحلیل کنید. اظهار نظر از روی متن سطحی داستان کار قشنگی نیست. داستان یک روح از اقای شمیسا و این است بوف کور و تاویل بوف کور نقد‌های پیشنهادی من هستن. من خیلی لذت بردم

سلام ب همه. این کتاب بعضی جاهاش رمزیه یعنی باید چند بار بخوانید تا متوجه بشید. صادق هدایت بی نظیره تو ادبیات ایرانی یکی از بزرگانه که کتاب هاش الان رمز نگاری میشه که بدونن مفهوم داستان چیه. سگ ولگرد رو هم بخونید

کتاب قلم خوبی داره، داستان یکم برام پیچیده بود تا الان که یک سومش رو خوندم، هنوز نفهمیدم دنبال چیه، یکم مقابل رویایی و جادویی هم توش هست، در کل به نظرم رمان گونه نیست، یه داستانه که سنگینم هست. خوب بود

به نظرم کتاب بوف کور کتاب پیچیده‌ای است. برای فهمیدنش چندین بار باید خواند امابهتر است قبل از خواندن کتاب دیدگاه خانم فریبا اکبری در باره کتاب را مطالعه بفرمایید خیلی مفید است وسر و ته قضیه دستتون میاید.

داستان پیشرونده ایی داشت اما به نظرم باید آثار منظقی نقد بشه به دور از بزرگنمایی و گاردگیری سخت حضم شدن کتاب به خاطر محتوای سنگینش نیست درواقع به خاطر داستان پیچیدشه پرش متعدد افکار راوی داستان
در کل ارزش خوندن رو داره

کتاب قشنگی بود توصیفات و داستان پردازی هم خیلی خوب بود طوری که می‌تونستی خودت رو تو اون مکان و در اون حالت تصور کنی البته مفهوم کتاب با خوندن ساده متن مشخص نیست و باید عمیق تر بهش نگاه کنی تا متوجه منظور نویسنده بشی

کتاب بسیار جالب و آموزنده‌ای است و به انسان نشان میدهد که اگر خودش احترام خودش را نگه ندارد، حتی عزیزترین افراد زندگیش "پیر مرد خنزر پنزری دست فروش" را به او ترجیح میدهند.

من دوستش داشتم نمی‌دانم بعضی از توصیفهایش توصیفی بود که خود من جلوی آینه بهش بر می‌خورم یه جورایی احساس می‌کنم حسش برام آشناست البته من با ادبیات زیاد آشنا نیستم ولی برای همه توصیه می‌کنم بخوانند

سلام من اینجور تحلیل کردم که داستان داره از زبون‌ی نفر آدم دائم الخمر گفته میشه که در واقع زن خودش رو دایه میبینه و دختر خودشو زنش میبینه از آخرهم دختر خودشو میکشه تنها اینجوری میتونستم تحلیل کنم.

اوایل کتاب خوب و گیرا بود و خیلی به جزئیات توی داستان توجه شده بود ولی تکرار و تکرارها حوصله ادم رو سر میبرد شخصیت معما گونش جذاب بود ولی تو تمام متن نمیشد فرق بین واقعیت و توهم رو تشخیص داد

به نظر من این کتاب ما فوق درک بعضی ادمهای عادی است این کتاب فقط در کسانی تاثیر می‌کنه که طعم مرگ رو حس کرده باشن والا ادمهای معمولی اصلا صادق هدایت روح سرگردان دارد هر صحفه از کتاب یک رمان بود

اصلا خوشم نیومد واقعا نمیدونم‌ چرا ولی تا صفحه‌ی ۳۰ خوندم.
کتابی که آدمو به سمت هیچی و پوچی میکشونه ولی کلمات خوبی به کار رفته که میتونه به دایره لغات اضافه کنه!
در کل خوب نبود!
شایدم ادامه ندم و نخونمش😕

طبق شواهد صادق هدایت مبتلا به بیماری روان بنام اسکیزو فرنی هست که کل داستان حکایت از تصورات و افکار و دیده‌ها و شنیده‌هایی است که فرد مبتلا به این بیماری دارد... و نوشته‌های او بخوبی علائم را اشکار میکند

تعریفشو خیلی شنیده بودم ولی با سلیقه من متفاوت بود‌. پر از تشبیه بود و اصلا بعضی جاها آدم گیج میشد چی به چیه. شاید باید چندباره و دقیق تر خوندش نمیدونم. ولی با این یکبار خوندن اصلا منو جذب نکرد.

این دست کتب فقط انسان رو به عقب میبره، به اوج ضعف‌ها و کینه‌های قدیمی از یک نفر یا از یک جامعه، فقط میشه گفت صادق هدایت با خشم و کینه از ضعف هاش دست به قلم می‌شده و این دیدگاه درستی به زندگی از نظر من نیست...