معرفی و دانلود کتاب گرگ‌های جنگل ارگز

معرفی کتاب گرگ‌های جنگل ارگز

کتاب گرگ‌های جنگل ارگز، اثری داستانی به قلم نویسنده‌ی ایرانی مصطفی خدامی است. این رمان، روایتی پرتلاطم از زندگی مرد جوان روستایی و درگیری او با خان روستا است. جنگ نابرابر با ارباب روستا، چاره‌ای جز فرار برای جوان داستان باقی نمی‌گذارد. او به دل جنگل‌های تاریک می‌گریزد و در ادامه‌ی این تصمیم، سرنوشت راوی داستان به جریاناتی اسرارآمیز و مهیج پیوند می‌خورد.

درباره‌‌ی کتاب گرگ‌های جنگل ارگز

نویسنده‌ی داستان‌های فارسی، مصطفی خدامی در اثر تازه‌ی خود یعنی رمان گرگ‌های جنگل ارگز، ادبیات واقع‌گرایانه را با رگه‌هایی از ادبیات فراواقعی و سورئال درمی‌آمیزد و معجونی مهیج و خواندنی به مخاطب داستان‌های ایرانی تحویل می‌دهد.

داستان گرگ‌های جنگل ارگز، در سال‌های نه‌چندان دور و در حال‌وهوایی روستایی می‌گذرد؛ در دورانی که همچنان خان‌ها و ارباب‌ها بر مال و زمین رعایا حکم‌فرمایی می‌کردند و گاه از نیرو و قدرت بی‌اندازه‌ی خود برای ظلم راندن و سرکوب افراد ضعیف بهره می‌جستند. شخصیت اصلی و قهرمان کتاب گرگ‌های جنگل ارگز یک جوان رعیت‌زاده است که به همراه همسر خود در یکی از این روستاها روزگار می‌گذراند. چشمان بدنظر ارباب روستا، همسر جوان را طعمه‌ی جدید هواوهوس‌های خود کرده و قصد دارد تا او را هرچه زود‌تر از آن خود کند.

خان با ناپاکی تمام از قهرمان داستان می‌خواهد تا همسر جوان خود را طلاق دهد و به این ننگ و ذلت راضی شود. اما قهرمان داستان ما کسی نیست که به همین راحتی در برابر ظلم و ستم ارباب سر تسلیم فرود بیاورد. ماجرای کتاب گرگ‌های جنگل ارگز از زبان مرد جوان و در فضایی پرواهمه و هراس‌انگیز آغاز می‌شود. انتخاب هوشمندانه‌ی نویسنده برای روایت داستان از زبان اول شخص، مخاطب را به‌طور ویژه‌ای با جزئیات زندگی قهرمان قصه و مصائب و نگرانی‌های او درگیر می‌کند و با روایت تکان‌دهنده‌ی او از حوادث همراه می‌سازد.

راوی داستان تصمیم می‌گیرد تا سلاح انتقام به دست بگیرد و با تیری در تفنگ، قلب سیاه خان را هدف خشم بی‌اندازه‌ی خود قرار دهد. اما این تصمیم، روند زندگی جوان را به جریانات تازه و حیرت‌آوری متصل می‌کند. با شلیک تفنگ به سمت خان، جوان چاره‌ای ندارد جز آن که پا به فرار بگذارد و به‌ جنگل‌ها تاریک و دست‌نیافتنی اطراف ده بگریزد. اما با ورود جوان به میان درخت‌های سر‌به‌فلک‌کشیده‌ی جنگل، سرنوشت او برای همیشه دست‌خوش تغییر خواهد شد.

نویسنده‌ی کتاب گرگ‌های جنگل ارگز، ادامه روایت خود را با هیجان و خلاقیت ویژه‌ی پیش می‌گیرد. مرد جوان با ورود به جنگل، به یک گرگ تبدیل می‌شود و خیلی‌زود به گله‌ای از هم‌نوعان وحشی خود راه پیدا می‌کند. اما طولی نمی‌کشد که خبردار می‌شود این گله، یک گله‌ی گرگ معمولی نیست. درحقیقت، تمامی افراد این گله نیز روزی مثل قهرمان داستان ما، یک انسان بودند و این جنگل اسرار‌آمیز و مرموز هر انسانی را که به دل خود راه می‌دهد، به گرگ تبدیل می‌کند. اما افراد این گله، یعنی گرگ‌های جنگل ارگز هرکدام داستان و سرنوشت متفاوتی برای گفتن دارند. روایت‌های شگفت‌انگیز گرگ‌ها از زندگی خود و علت حضورشان در جنگل، داستان را به سمت‌وسوی تازه‌ای می‌کشاند و قهرمان جوان قصه را با حقایق تازه‌ای رو‌به‌رو می‌کند.

گرگ‌های جنگل ارگز، داستان خواندنی با حال‌وهوایی قدیمی از فضای زندگی در اجتماعی کوچک و نابرابر است. روزگاری که در آن قصه و ماجراهای بی‌شماری از ظلم و نابرابری‌ در میان مردمان پیدا می‌شود و از این جهت برای خواننده‌ی امروز نیز ملموس و قابل‌درک می‌نماید. نویسنده‌ی کتاب، با خوش‌قلمی تمام، این واقعیت تاریخ را با نمایه‌هایی از ادبیات فانتزی و استعاری در هم می‌آمیزد و در طول یازده‌ فصل، مخاطب ادبیات داستانی را پای روایتی پرفرازونشیب و عبرت‌آموز می‌نشاند. گفتنی‌ست که این کتاب با تلاش‌های نشر محتوای الکترونیک صاد به دست شما می‌رسد.

کتاب گرگ‌های جنگل ارگز برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های ایرانی و به‌ویژه داستان‌های مهیج و اسرارآمیز از خواندن این رمان لذت می‌برند.

در بخشی از کتاب گرگ‌های جنگل ارگز می‌خوانیم

گرگ پیر معتقد بود در دنیا زمان کمی داریم و نمی‌توانیم همه چیز را تجربه کنیم یا به درک یک واقعیت برسیم و تنها راه آن این است که از تجربیات دیگران استفاده‌کنیم وقتی کنجکاویم را دید سرگذشتش را برایم تعریف کرد.

پدرم خیلی مواظب حلال و حرام بود. موقع تقسیم آب چشمه برای کشاورزی کاسه‌ای که زیرش سوراخ کوچکی داشت داخل آب می‌گذاشتند، که هربار که کاسه پر آب می‌شد حدوداً یک ساعت حساب می‌کردند. هرکسی هر هفته از آب چشمه پنج کاسه حق آب داشت. پدرم نوبتش که می‌شد کاسه را داخل آب می‌گذاشت تا نصفه می‌شد جوی آب را به زمینش می‌بست تا خیالش راحت باشد که حقی از کسی که قبل او زمینش را آبیاری می‌کند ضایع نکرده باشد. حتی از روی مرز کرت‌های دیگران هم رد نمی‌شد، می‌ترسید صاحبش ناراضی باشد. چندبار دیده بودم، حتی علفی مثل شنگ را که می‌کند از ریشه درنمی‌آورد و یک یا دوبرگش را می‌گذاشت و می‌گفت:

_ «هر موجود زنده‌ای که خدا آفریده حق زندگی دارد، آدم تا جایی‌که امکان دارد نباید زندگی را از آن بگیرد.»

از همه نوع سبزی و صیفی‌جات می‌کاشت که یک‌روز مادرم اعتراض کرد:

_ «چرا چیزهایی می‌کاری که به دردمان نمی‌خورد به جای آن چیزی بکار که حداقل در زمستان هم بتوانیم بخوریم.»

پدرم خندید و گفت:

_ «من به‌خاطر اینکه به دردمان بخورد نمی‌کارم، بچه ممکن است چیزی هوس کند و به زراعت مردم برود.»