معرفی و دانلود کتاب کوآلای خاکستری

معرفی کتاب کوآلای خاکستری

کتاب کوآلای خاکستری مجموعه‌ای از داستان‌های مینیمال مستقل به قلم فاطمه بهبودی است که در هر کدام روایتی جذاب به تصویر کشیده می‌شود.

عنوان این کتاب براساس یکی از داستان‌های آن انتخاب شده و ماجرای زندگی زنی را روایت می‌کند که یک روز صبح زمانی که چشمانش را باز می‌کند می‌بیند شوهرش تبدیل به کوآلا شده است. فاطمه بهبودی با نثری زیبا و روان در این کتاب برش‌های نابی از زندگی مردم را به نمایش می‌گذارد.

در بخشی از کتاب کوآلای خاکستری می‌خوانیم:

پسر مضطرب از خواب می‌پرد. هاج‌ و واج نگاه دور‌ و بر می‌کند. نگاهش روی پرستار گیر می‌کند که دارد تیغ را از پوستۀ کاغذی در می‌آورد، می‌نالد: «ای وای!‌ ای وایییی!‌ ای وای!» پرستار نیمۀ تیغ را توی دسته می‌گذارد. پسر دندان می‌زند: «به حال خودم بذارینم!» پرستار زخم‌های پسر را وارسی می‌کند. پسر به گریه می‌افتد: «به خدا تحملش رو ندارم!» سرفه‌اش می‌گیرد. مخاط گلو از دهانش بیرون می‌ریزد و با اشک از صورتش آویزان می‌شود.

پرستار می‌گوید: «اگه ولت کنم که همین جور مث معتادا خماری می‌کشی!» نگاه چشم‌های خیسش می‌کند: «پا می‌شی یه ناله‌ای می‌کنی و دوباره می‌افتی!» پرستار زیر بغلش را می‌گیرد: «پاشو! ادا در نیار!» ناله‌کنان از تخت جدا می‌شود. لخ‌ می‌زند طرف حمام.

چشمش که به تیغ دست پرستار می‌افتد، مثل بید می‌لرزد. پرستار داد می‌زند: «دستات رو بده بالا!» لرزان دست‌ها را بلند می‌کند. پرستار لبۀ تیغ را روی سینه‌اش می‌گذارد و پایین می‌کشد. داد پسر درمی‌آید. پوست‌های مرده توی هوا تاب می‌خورد و می‌ریزد. صدای پسر حمام را پر می‌کند: «تو رو خدا یواش!»

«باید پوست شیمیایی از تنت بریزه! تو می‌خوای یه عمر زندگی کنی!» تیغ را دوباره روی قسمت‌های سیاه‌پوست می‌کشد. سر‌ و‌ صدای پسر بالا می‌گیرد.

_ هر‌چی بیشتر ناله بزنی، محکم‌تر می‌کشم!

پسر داد می‌زند: «نه جون مادرت!» پرستار بی‌خیال می‌گوید: «مادرم عمرش رو داده به تو!» تیغ را عمود می‌کند روی بدن پسر: «تو انگار حالی‌ت نمی‌شه می‌گم دستت بالا!» پسر لب می‌گزد و می‌نالد.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: دست‌فروش آزادی
فصل دوم: حیف
فصل سوم: لژ خانوادگی
فصل چهارم: دختر دارم، تاج سر ندارم!
فصل پنجم: پلاسکو، طبقۀ همکف
فصل ششم: ساعت سه بیدار شدم...
فصل هفتم: یک دشت شقایق
فصل هشتم: حریر
فصل نهم: کراکت پنیری
فصل دهم: گل‌ نارنجی‌های قالی
فصل یازدهم: مریمی‌های دیروز: به ساکنان نجیب بیمارستان روان‌پزشکی صدر
فصل دوازدهم: همین نزدیکی
فصل سیزدهم: یک نوستالژی گس
فصل چهاردهم: پرستوی سرگردان
فصل پانزدهم: حاج‌آقا عزتی
فصل شانزدهم: گل‌های همیشه شاداب: به منصوره حسینی، نقاش
فصل هفدهم: کوآلای خاکستری
فصل هجدهم: ما هم مثل تسوایگ!
فصل نوزدهم: یک روز خیس بارانی
فصل بیستم: دلم لک زده واسۀ مامان‌شمسی
فصل بیست و یکم: اعتصاب رنگ‌ها: به منوچهر صفرزاده، نقاش
فصل بیست و دوم: آقا! دست‌شویی کجاست؟