معرفی و دانلود کتاب کراس، کارآگاه جوان 1: چند دقیقه بعد از خداحافظی

معرفی کتاب کراس، کارآگاه جوان 1: چند دقیقه بعد از خداحافظی

علی کراس، شخصیت نوجوان کتاب کراس، کارآگاه جوان 1: چند دقیقه بعد از خداحافظی به‌تازگی از ناپدید شدن دوستش گیب خبردار شده است. جیمز پترسون، نویسنده‌ی این رمان جذاب، از تلاش علی برای یافتن دوستش می‌گوید. علی که پسر یک مامور اف‌بی‌آی قدیمی‌ست، از همان ابتدا به سرنخ‌های جالبی برای کشف معمای گم شدن دوستش می‌رسد. اما آیا باز شدن این گره پیچیده به دست یک نوجوان تازه‌کار، به همین‌ راحتی‌هاست؟

درباره‌‌ی کراس، کارآگاه جوان 1: چند دقیقه بعد از خداحافظی

حتماً وقتی صحبت از داستان‌های کارگاهی باشد، اول از همه نام شرلوک هولمز، کارآگاه پوآرو یا خانم مارپل به ذهنتان می‌آید. اما چطور است این‌بار با متفاوت‌ترین داستان کارآگاهی زندگی خود روبه‌رو شوید؟ شخصیتی که این‌بار جیمز پترسون (James Patterson) در داستان خود معرفی می‌کند، خیلی جوان‌تر از هر کارآگاهی‌ست که تابه‌حال ماجرایش به‌گوش‌تان خورده باشد. شخصیت داستان کراس، کارآگاه جوان 1 (Ali Cross) شاید هیچ‌وقت فکرش را هم نمی‌کرد که به این زودی، اولین مأموریت مهم زندگی‌اش را انجام دهد. شاید همه‌چیز به شغل جالب پدرش برمی‌گشت. علی کراس همیشه به کارهای پدرش، کارآگاه سابق و مأمور پلیس نگاه می‌کرد. پدرش تا به آن‌روز برخی از مهم‌ترین پرونده‌های اف‌بی‌آی را حل کرده بود، او یک مرد قوی بود که همیشه کار درست را انجام می‌داد. آیا علی هم می‌توانست مثل پدرش باشد؟

ماجرا روز جمعه، کمی بعد از ساعت سه‌ونیم شروع شد، زمانی که علی و همکلاسی قدیمی و البته بهترین دوستش یعنی گیب از هم دیگر خدافظی کردند. تعطیلات به‌زودی آغاز می‌شد و این به معنی شروع برنامه‌ریزی‌های علی و گیب برای تفریح و بازی بود. اولین قرار بازی همان روز ساعت هفت شروع می‌شد، گرچه گیب گفته بود شاید نتواند در بازی شرکت کند؛ اما علی هیچ تصورش را نمی‌کرد که بعد از آن دوستش به کلی ناپدید شود.

حالا مدتی از غیبت گیب می‌گذشت و روزهای دلهره‌آوری برای خانواده‌اش می‌گذشت. کار به جایی رسید که علی نیز برای پیدا شدن گیب چندان امیدوار نبود. اما در همان زمان، مجموعه‌ای از سرقت‌ها محله‌ی او و حتی خانه‌اش را هدف قرار می‌دهند. حالا علی هم ترغیب می‌شود تا با جست‌وجوی سرنخ‌ها دوستش را پیدا کند، اما کارآگاه بودن کار آسانی نیست، به‌خصوص وقتی پدرتان به شما هشدار می‌دهد که درگیر چنین ماجرایی نشوید! علی هم به زودی متوجه می‌فهمد که سرنخ‌ها همیشه آن‌طور که به نظر می‌رسند درست از آب درنمی‌آیند. آیا علی کراس در اولین ماجراجویی خود پیروز می‌شود یا برعکس، یا حتی مشکلات بیشتری را برای خانواده کراس ایجاد می‌کند؟

رمان کراس، کارآگاه جوان 1 اولین‌بار در سال 2019 منتشر شد و نسخه‌ی فارسی آن نیز به همت نشر پرتقال و با ترجمه‌ی خوب آرزو مقدس در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفت.

درباره‌ی مجموعه‌ کتاب‌های کراس، کارآگاه جوان

کراس، کارآگاه جوان، یک مجموعه‌ی سه جلدی به قلم جیمز پترسون و در دسته‌ی ادبیات کارآگاهی برای کودکان است. شخصیت اصلی این مجموعه، علی کراس، یک نوجوان است که به دنبال علاقه‌ی خود به شغل پدر پلیسش، هر بار با ماجرا و معماهای جالبی رو‌به‌رو می‌شود و مثل یک کارآگاه واقعی به دنبال کشف معماهای اطراف خود بر می‌آید.

کتاب کراس، کارآگاه جوان 1: چند دقیقه بعد از خداحافظی برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب جذاب و خواندنیِ چند دقیقه بعد از خداحافظی به تمامی نوجوانان (بالای چهارده سال) علاقه‌مند به داستان‌های پرهیجان و کارآگاهی پیشنهاد می‌شود. اگر شما هم مثل علی کراس عاشق آن هستید که روزی پلیس شوید، خواندن این کتاب را از دست ندهید.

با جیمز پترسون بیشتر آشنا شویم

جیمز پترسون (زاده‌ی 1947) یکی از نویسندگان پرفروش و از خالقان محبوب آثار فانتزی، پلیسی و معمایی‌ست. او بیش از همه بابت شخصیت‌های کارآگاهی سری کتاب‌های نوجوانانش به شهرت رسیده و در کنار ادبیات کودک، دستی در داستان بزرگسالان، آثار غیرداستانی و همچنین نگارش زندگی‌نامه دارد. او صاحب مدال ملی علوم انسانی آمریکا در سال 2019 است؛ همچنین بنیاد ملی کتاب، تقدیم‌نامه‌ای ادبی را برای خدمات برجسته به جامعه ادبی آمریکا به او اهدا کرده است. جیمز پترسون همچنین برنده‌ی یک جایزه‌ی ادگار و نُه جایزه‌ی امی است. نکته‌ی جالب در مورد زندگی پترسون آن است که او پیش از نوشتن، سال‌های زیادی در دنیای بازاریابی مشغول بود و دنیای نویسندگی را بعد از کنار گذاشتن شغل خود شروع کرد. از کتاب‌های ترجمه‌شده‌ی این نویسنده می‌توان به: «من و داداش رباتم»، «قهرمان مدرسه‌ی ما»، «خانه‌ی ربات‌ها»، «مکس اینشتین» و «دبیرستان بدترین سال‌های زندگی‌ام» اشاره کرد.

جیمز پترسون اکنون با خانواده‌اش در فلوریدا زندگی می کند.

در بخشی از کتاب کراس، کارآگاه جوان 1: چند دقیقه بعد از خداحافظی می‌خوانیم

وقتی بابا من را رساند خانه و خودش برگشت سر کار، دست‌به‌کار شدم. اول رفتم بالا توی دفتر کارش و یکی از آن تخته‌های اعلانات بزرگی را که برای پرونده‌هایش استفاده می‌کند، آوردم بیرون. وقتی بابا کار روی پرونده‌ی جدیدی را آغاز می‌کند، همه‌چیز را مثل تکه‌های پازل روی این تخته‌ها می‌چسباند، و چون قرار بود تا زمان دادگاهش در قسمت اداری کار کند، این تخته‌ها حالاحالاها لازمش نمی‌شدند.

یکی از تخته‌ها را آوردم پایین توی اتاقم و به دیوار تکیه‌اش دادم. بعد یک نقشه‌ی واشینگتن دی‌سی را از کشوی خرت‌وپرت‌های آشپزخانه‌مان برداشتم و با پونِز به تخته چسباندم. دو پونز دیگر هم روی نقشه زدم که یکی‌شان محل مدرسه‌ی راهنمایی لاتین واشینگتن را نشان می‌داد و دیگری خانه‌ی گیب در خیابان هفدهم را. بعد با استفاده از یک ماژیک زرد فسفری مسیر همیشگی بازگشت گیب به خانه را مشخص کردم. نمی‌دانستم آن روز قبل از اینکه ناپدید بشود چقدر پیش رفته بوده، اما اگر صحنه‌ی جرمی وجود داشت حتماً جایی در امتداد آن خط زردرنگ بود.

می‌دانستم بابا در این بخش از روند رسیدگی به پرونده چه می‌کند: بررسی فیلم دوربین‌های راهنمایی‌ورانندگی مسیر گیب، در بعدازظهر روزی که ناپدید شد. حتماً کارآگاه ساتر خودش تا حالا این کار را کرده بود که بفهمد گیب به کجای مسیر رسیده. اما من هنوز این کار را نکرده بودم. روی برگه‌ای یادداشت کردم: دوربین‌های راهنمایی‌ورانندگی و آن را هم با پونز به بالای تخته‌ام چسباندم. بعد وارد وب‌سایت رسمی گم‌شده‌های واشینگتن دی‌سی شدم؛ اداره‌ی پلیس همه‌ی پرونده‌های آدم‌های گم‌شده را آن جا ثبت می‌کند و می‌توانید اطلاعات صفحه را براساس پرونده‌ی موردنظر خودتان دسته‌بندی کنید.