معرفی و دانلود کتاب پایی برای پرواز

معرفی کتاب پایی برای پرواز

آرزو صمغ آبادی در کتاب پایی برای پرواز سرگذشت زندگی خود را به صورت داستانی واقعی به رشته تحریر درآورده است. آرزو دارای معلولیت است و از کودکی نگاه‌های سرد و متعجب دیگران را تحمل کرده ولی با حمایت‌های مادر و برخی دوستان آهسته آهسته متوجه استعدادهای ذاتی‌اش شده و پله‌های ترقی را طی می‌کند. این اثر شرح‌حال رشد و نمو آرزو و کنار آمدن او با معلولیت خود است.

کتاب پایی برای پرواز مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به داستان و رمان‌های واقعی ایرانی را به خواندن این کتاب دعوت می‌کنیم.

در بخشی از کتاب پایی برای پرواز می‌خوانیم:

حدود هشت سالی بود که در همان مدرسه با آن همه کار و تلاش و سختی سکونت داشتیم و مادر بی‌وقفه زحمت می‌کشید. او جان و جوانی‌اش را برای ما گذاشت. برادرانم هم که یکی‌شان از من دو سال کوچک‌تر بود و دومی حدوداً هفت سال. آن‌ها دیگر برای خودشان مردی شده بودند. امید که بزرگ‌تر بود، جوانی برازنده، سخت‌کوش و موفق در کارش بود و در ارتش با سن کم مشغول به کار و استخدام شد. ساعت کاری امید تا حدود دو بعدازظهر بود؛ ولی او بیشتر مواقع تا شش عصر سر کار بود و حتی پنجشنبه‌ها اضافه‌کاری می‌گرفت. به خاطر علاقه به کارش از فشار کاری اعتراضی نداشت. زمانی که به خانه می‌آمد، دستانش سیاه و چهره‌اش خسته بود.

برادرم امید درخواست خانه‌ی سازمانی کرد. ما بعد از سال‌ها سختی کشیدن به آپارتمان سازمانی شیک و تقریباً بزرگی نقل مکان کردیم. نزدیک به محل سکونتمان بود. دیگر خبری هم از کارهای نظافتی مدرسه نبود. آن خانه‌ی آپارتمانی سازمانی حدوداً هفتاد و پنج متر بود، در طبقه پنجم و البته با آسانسور و بالکن نسبتاً بزرگ و یک خوابه بود. در شهرک نهاجا واحد ما در مجاورت پله‌ها و آسانسور بود. در ورودی آهنی و راهرو مربع شکلی داشت. بالکن بزرگ خانه هم از پذیرایی و هم اتاق خواب راه داشت. درختان بزرگ سرسبز و زیبا ساختمان‌های روبه‌رو را پوشانده بود. دیوار اتاق‌ها با رنگ گرم و ملایم گلبهی نمایی زیبا به فضای خانه داده بود.

مبل‌های راحتی کلاسیک سرمه‌ای با گل‌های طوسی و بوفه چوبی به رنگ فندقی که به تازگی خریده بودیم، به پذیرایی جلوه زیبایی داده بود. پرده‌های حریر سفید که من و مادرم با شوق و ذوق برای خرید آن‌ها اقدام کرده بودیم، پنجره‌ها را پوشانده بود.