معرفی و دانلود کتاب ناگفته‌ها و ناشنده‌های دشت کربلا

معرفی کتاب ناگفته‌ها و ناشنده‌های دشت کربلا

کتاب ناگفته‌ها و ناشنده‌های دشت کربلا نوشته محمدعلی حربی، اثری است پرتلاطم، حکایتی از حکایت‌های بی‌وفایی جانیانی که در لباس آدمی‌زاد بودند و در جوامع بشری مختلف خون اولیاء خدا را پایمال کردند و به فسق و فجور خود ادامه دادند.

تألیف و گردآوری این کتاب از زمانی شروع شد که حربی کتاب حماسهٔ حسینی شهید مطهری را مطالعه کرد. آن‌جا بود که متوجه شد کل واقعهٔ کربلا تنها گریه کردن بر مصائب امام حسین (ع) و اهل‌بیت ایشان نیست و باید نگاهی ژرف‌تر و عمیق‌تر نسبت به این موضوع داشته باشد؛ و این‌گونه بود که در طی مسیر مطالعاتی که داشت، به موضوعات و وقایعی برخورد که ذکر کردن آن‌ها در این کتاب خالی از لطف نیست.

اکثر موضوعات بیان‌ شده در کتاب ناگفته‌ها و ناشنیده‌های دشت کربلا‫ مستدل است و هدف آقای حربی این بوده است که انحرافات ایجاد شده و اکاذیبی که در رابطه با قیام کربلا نشر داده شده را با پاسخ مناسب رد نماید. روایاتی به‌ویژه در منابع اهل‌سنت‌ به چشم می‌خورد که در یک نگاه کلی به مجموع روایات و اخبار، با توجه به وجود روایات صحیحه و نیز کثرت گزارش‌ها، اصل پیدایش خون در نقاط مختلف پس از شهادت امام حسین‌ علیه‌السلام جای تردید ندارد.

اما در خصوص برخی از روایات، همچون ریزش خون از دیوار دارالامارۀ کوفه که راوی آن، دربان یا فرزند ابن‌زیاد است، و یا روایت ریزش خون از درخت ام‌معبد که سند معتبری ندارد، و یا خونین شدن آب چاه‌ها و نهرها که اخبار آحاد، از راویانی بعضا مجهول بر آن دلالت دارند، باید گفت با توجه به امکان رخداد این حوادث و عدم استحالۀ عقلی و بلکه تأیید آن‌ها با روایات متعددی که حکایت از پیدایش خون در نقاط مختلف همچون زیرسنگ‌ها و کلوخ‌ها دارند، می‌توان نسبت به وقوع این حوادث اطمینان نسبی یافت. هرچند اگر این روایات به‌خودی‌خود و بی‌توجه به شواهد و مؤیدات‌ بررسی شوند برای اثبات مطلب کافی نخواهند بود.

در بخشی از کتاب ناگفته‌ها و ناشنیده‌های دشت کربلا‫ می‌خوانیم:

افراد بسیاری امام حسین (ع) را از قیام بر ضد یزید و رفتن به سوی عراق بر حذر نمودند. تنها عبدالله‌بن زبیر وی را تشویق به رفتن می‌کرد، تا زمینه برای خودنمایی وی فراهم شود. چون با وجود ابا عبدالله الحسین (ع) در مکه معظمه، کسی اعتنایی به عبدالله‌بن زبیر نمی‌کرد. ولی امام حسین (ع) بدون توجه به توصیه و تشویق دیگران، تصمیم گرفت که همراه خانواده و یاران به سوی عراق رهسپار گردید. سفر آن حضرت از مکه معظمه به سرزمین کربلا حدود بیست‌وپنج روز ادامه یافت و در روز دوم محرم سال 61 قمری، با اصرار حربن یزید، فرمانده لشکر عبدالله‌بن زیاد وارد سرزمین کربلا شد و در آن‌جا خیمه‌های خویش را بر پا نمود.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
گذر پیامبران از زمین کربلا
تحریف
یکی از اهداف قیام امام حسین (ع)
حکایت خون خدا
عزاداری زمین و آسمان برای ابا عبدالله (ع)
چرا ماه محرم ماه عزای اهل بیت (ع) است؟
دلیل امتناع امام حسین (ع) از کمک جنیان و فرشتگان
قتیل العبرات
شبهات