معرفی و دانلود کتاب محاکمه انسان در محکمه حیوانات

معرفی کتاب محاکمه انسان در محکمه حیوانات

کتاب محاکمه انسان در محکمه حیوانات اثر احمد اکبری مازندرانی، به نوعی از قلعه حیوانات اقتباس شده و در واقع معضلات اجتماعی جهان را از زبان حیوانات بیان می‌کند.

داستان این رمان پیرامون همزیستی انسان با حیوان است، ما را به دنیای شگفت‌انگیز بشر می‌برد و ماهیت اصلی آدم‌ها را در ادوار گذشته و عصر کنونی به نمایش می‌گذارد. باورمان می‌شود که هزاران سال پیش به دلایل نامشخص اصالت خود را از دست داده‌ایم و امروز هم با رفتارهای ضد انسانی خود با واژگان اشرف و افضل موجودات بیگانه‌ایم.

وقت آن است که به جهان شگفت‌انگیز انسان‌ها سفر کنیم، به جهان موجوداتی که بنا به گفته‌ی جامعه‌شناسان خود را اخلاقی می‌دانند و از ظلم، عدل و فضیلت، رذالت و سعادت، سخن می‌گویند. به همه‌چیز به یکسان نمی‌نگرند. صحبت از خوب و بد می‌کنند و سعی دارند خود را به آنچه خوب می‌دانند نزدیک کنند و از آنچه بد می‌پندارند دور نگه دارند و در این گرایش و گریز حدی نمی‌شناسند و آن‌چه را که مطلوب و محبوب او است محدودیتی برای آن قائل نیستند. با همه‌ی کوچکی جثه و ناتوانی که در مقابل نیروی طبیعت دارند، چشم به بی‌نهایت می‌دوزند و در کسب آن‌چه که آن را مایه‌ی سعادت می‌دانند مایل به توقف نیستند.

سؤالی که پیش می‌آید این است؛ چرا نهال اختلالات روانی انسان در محیطی که در آن زندگی می‌کنیم ریشه می‌دواند؟ و چگونه می‌توانیم آن را بخشکانیم؟ بی‌تردید چه شیوه‌هایی میراث به جا مانده از اجداد غارنشین ما است که بر ما منتقل کرده‌اند به گونه‌ای که هر از گاهی در یک گوشه از جهان جنگ و هم‌جنس‌کشی میلیونی به راه می‌اندازیم و خون یکدیگر را به خاطر حس افزون طلبی بر زمین می‌ریزیم و آن را نمونه‌ای از دلاوری‌‍‌‌ و رشادت می‌دانیم و به فاتحان جنگ نشان لیاقت و شایستگی مفتخر می‌کنیم، در صورتی که در میان درنده‌خوترین جانوران همجنس‌کشی وجود ندارد و تا کنون دیده نشده است شیری همجنس خود را از پا در‌آورد، و ببر و پلنگ اقدام به همجنس‌کشی بکنند.

در بخشی از کتاب محاکمه انسان در محکمه حیوانات می‌خوانیم:

چه محکمه مسخره‌ای! یک مشت جانور خون‌آشام دارند انسانی را که از بدو خلقت تا به امروز افضل بر تمام موجودات می‌باشد محاکمه می‌کنند، در صورتی که در هیچ دوره از تاریخ انسان‌ها زیر سلطه حیوانات وحشی نبوده و حتی میلیون‌ها سال پیش که اجداد ما در غارها زندگی می‌کردند هر وقت اراده می‌کردند عظیم‌الجثه‌ترین آن‌ها را به دام می‌انداختند و در عصر غارنشینی هم آن‌ها را در کار کشاورزی به کار می‌گرفتند و از گوشت، پوست‌شان استفاده می‌کردند و امروز هم که در زمینه‌های فرهنگی و علمی پیشرفت کرده‌ایم، قوی‌ترین و درنده‌خوترین جانوران مثل موم در دست‌های ما قرار دارند.

بنابراین من که نماینده هم‌جنسان خود در این محکمه هستم نباید از آن‌ها واهمه داشته باشم و باید زمینه فرار را فراهم کنم و آرزوی پایان محاکمه و تعیین نوع مجازات و اجرای آن را بر دل آن دو جانور ددمنش که خود را رئیس و دادستان محکمه می‌دانند باقی بگذارم و به آن‌ها ثابت شود من و هم‌نوعانم انسانیم و انسان باقی خواهیم ماند و هیچ قدرتی نمی‌تواند این واژه را که شایسته ماست حذف کند، بنابراین وقتی شب از نیمه گذشت و دو گراز محافظ به خواب رفته‌اند، از فرصت استفاده می‌کنم و از جنگل بیرون می‌روم، قبل از این که هوا گرگ و میش بشود، خود را به آبادی می‌رسانم، ولی باید خیلی با احتیاط عمل کنم، برای این که اگر کوچک‌ترین صدایی این دو جانور را که از ما نفرت دارند از خواب بیدار کند مرا تکه پاره خواهند کرد و فردا هم به رئیس محکمه خواهند گفت: متهم را در حال فرار از پا درآورده‌ایم و آن جانور به پاس خوش ‌خدمتی‌هایی که انجام داده‌اند آن دو را مورد تشویق قرار خواهد داد.