معرفی و دانلود کتاب عسل

معرفی کتاب عسل

کتاب عسل، رمانی بر اساس واقعیت است که توسط کتایون احمدی به رشته تحریر درآمده.

در بخشی از کتاب عسل می‌خوانیم:

سه ماه گذشت منو و سکوت و اتاقم و فرمان‌های خانم کبیری؛ بیا ظرف‌ها رو بشور بیا جارو کن بیا حیاط را بشور این کارو بکن بیشعور نفهم. با اینکه بی‌بی گل بود اما من با این سن و جسه کوچک و دست‌های کوچکم باید قابلمه‌های بزرگ، ظرف‌ها جاروب. خدا خدا می‌کردم البته من برای خودم خدایی مثل خودم احساس می‌کردم کوچک‌ای خدای کوچولو خوب تو مثل منی به اتاقم پناه بردم روی تخت‌ام نشستم به یاد جدا شدن به زور و حکم آقای کبیری. عروسک‌های پارچه‌ایم که باهاشان بازی می‌کردم را توی ذهنم ردیف می‌کردم و برایشان اسم می‌گذاشتم.

عسل عروسک تنها سه تا دیگه جدا از عسل نوشین کیان و کیهان دریغ از قطره‌ای اشک. هر چه بود توی دلم حبس شده بود در اتاق باز شد آقای کبیری آمد. باز اینجایی دختر خوشگلم بیا بغلم و منو برد پیش خانواده میز شام چیده شده بود منو بغل دست خودش نشاند و اولین لقمه را گذاشت دهانم بعد قاشق و چنگال را داد بدستم و گفت: بخور گلم؛ و باز احساس نگاه‌های سنگین و نفرت‌انگیز اصلاً سربلند نکردم و همه غذا خوردیم تمام شد. خانم کبیری گفت: عزیزم شما برو اتاق پذیرایی تا چایی برات بیارم و رفت محکم دستم را گرفت و گفت: یالا میز را جمع کن و برو تمیز بشور یک ذره لک رو ظرف‌ها باشه پدرت رو در میارم دست ظرف تو آشپزخونه شستم خشک کردم آمد نگاهی کرد محکم زد تو سرم. این چرا کثیف، اجاق چرا، این چرا، اون چرا همراه با تو سری خوردن و فشار به بازو‌ها بطوری که کبود می‌شد.

دختره سر به هوا یالا بگو چشم..
چی نشنیدم چشم فقط آه. آه می‌کشیدم همین روز و شب همه سیاهی، رنج و غم عذاب کلمه‌ای جز چشم به زبان نمی‌آوردم. یه کوچولوی محکوم به حبس گفته‌هایش در وجود خود کسی باهام حرف نمی‌زد جز دستور امر کردن از آن‌ها اطاعت از من فقط پدر خوانده حرف میزد کمی آرامش اون هم همیشه خونه نبود. سرکار ماموریت مهمانی، هرگز منو با خودشون جایی نمی‌برند. نوشین که انگار من همترازشان نیستم مثل اینکه برده بودم شاید خرید و فروش در کار بود. من نمیدونستم بچه بودم عقل‌ام به جایی قد نمی‌داد به این چیز‌ها هرچه بود منو مثل اشیاء بین دو خانواده رد و بدل کردند.